Η σκηνοθέτης του ΚΘΒΕ Χριστίνα Χατζηβασιλείου μιλά στην “Κ”
Η ψιλόλιγνη φιγούρα της και τα δύο μεγάλα εκφραστικά της μάτια που αποπνέουν μια θετική αύρα και μια σπάνια ειλικρίνεια, τρυφεράδα και εγκαρδιότητα, σε προϊδεάζουν απόλυτα για το ποια είναι η Χριστίνα Χατζηβασιλείου. Ανήκει στις νέες, αλλά πολύ ταλαντούχες σκηνοθετικές δυνάμεις, γι’ αυτό και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε. Γιάννης Βούρος της ανέθεσε να «εγκαινιάσει» το Υπερώο στο θέατρο της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών με το έργο του Ρεμί Ντε Βος «Débrayage». «Για μένα αυτή η συνεργασία με το Κ.Θ.Β.Ε. και το διευθυντή του , ήταν μία ευλογία -συγκυρία», μου εξομολογήθηκε. «Δεν είναι μόνο ένα καινούριο έργο, αλλά ένα καινούριο βήμα για το Κ.Θ.Β.Ε. και τη Θεσσαλονίκη. Έχει μια φρέσκια οπτική για τα πράγματα και μας χρειάζεται», είπε. Το «Débrayage» ανεβαίνει στις 10 Οκτωβρίου, ενώ παράλληλα στη Βίλα Καπαντζή του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας, θα συνεχιστεί η περυσινή της επιτυχία «Ο Βυσσινόκηπος» με την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης.
Συνέντευξη στο Βασίλη Παπαβασιλείου
Γιατί έγινες σκηνοθέτης;
Γιατί θεωρώ τη σκηνοθεσία την πληρέστερη μορφή επικοινωνίας μεταξύ σκηνής και πλατείας.
Πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η σκηνοθεσία για την επιτυχία μιας παράστασης;
Κομβικό.
Τι κάνει κάποια έργα να αντέχουν στο χρόνο;
Σ’ αυτήν την ερώτηση δεν μπορώ παρά αν φέρω στη σκέψη μου τον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ που ξαναπαίζεται για δεύτερη χρονιά φέτος στη Βίλα Καπαντζή με την ευγενική φιλοξενία του Μ.Ι.Ε.Τ. μετά την περσινή μεγάλη επιτυχία που σημείωσε. Φαίνεται πως κάποιοι συγγραφείς, και αναπόφευκτα και οι δημιουργίες τους αγγίζουν το παναθρώπινο που μας γητεύει και μας συγκινεί πάντα.
Τι σε εντυπωσίασε στο έργο του Remi De Vos «Debryage» και αποφάσισες να το ανεβάσεις; Τι πραγματεύεται το έργο; Πόσο επίκαιρο είναι;
Το «Débrayage» είναι ένα πολύ σύχρονο και τρομακτικά επίκαιρο έργο που το γνώριζα. Έτσι η χαρά μου ήταν διπλή όταν ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε. Γ. Βούρος μου πρότεινε να «εγκαινιάσω» τη σύχρονη σκηνή του Υπερώου με αυτό. Χαρά διπλή και διπλή ευθύνη για ένα κείμενο που παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη και με επικείμενη την επίσκεψη του ίδιου του συγγραφέα στην παράσταση. Στα γαλλικά η λέξη débrayage σημαίνει μεταξύ άλλων και «στάση εργασίας». Η κυριότερη χρήση του όρου όμως είναι αυτή της «αποσύνδεσης», της «απόσχισης», της «απώλειας». Μέσα από ένα μοναδικά σαρκαστικό και κυνικό χιούμορ, ο Remi De Vos καταγγέλει την ασθένεια του σύχρονου ανθρώπου: την αναπάντεχη απώλεια εργασίας και ό,τι αυτή συνεπάγεται: τον κοινωνικό αποκλεισμό, τις χείριστες, αναξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, τις τελματωμένες προσωπικές σχέσεις, τις νευρικές κρίσεις,τις έμμονες ιδέες την ολοένα και εντονότερη αγωνία για το άγνωστο αύριο…
Έχεις αγαπημένους συγγραφείς, έργα των οποίων θα ήθελες να σκηνοθετήσεις;
Πολλούς… πολλούς. Η βιβλιοθήκη μου (αλλά και κάθε βιβλιοθήκη γεμάτη από θεατρικά έργα) είναι σα να βρίσκομαι μπροστά σε ένα κουτί από λαχταριστά γλυκά: θέλω να τα δοκιμάσω όλα. Κάθε έργο είναι ένα ταξίδι στο άγνωστο-ακόμα και αν έχεις κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες.
Με ποιους γνωστούς ηθοποιούς του ελεύθερου θεάτρου θα ήθελες να συνεργαστείς και γιατί;
Δεν σκέφτομαι ηθοποιούς. Σκέφτομαι ρόλους.
Θεωρείς ταλαντούχα τη νέα γενιά των ηθοποιών;
Πολύ. Με την εμπειρία μου στη Δραματική Σχολή του Κ.Θ.Β.Ε. αλλά και στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ είμαι, νομίζω, σε θέση να πω πως οι καινούργιες γενιές είναι εφοδιασμένες με όλα τα εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να προχωρήσουν. Είναι και η ίδια η εποχή βεβαίως που δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμούς και μαλθακότητες…Τα παιδιά πρέπει να δουλεύουν σκληρά και να αγαπούν ολόψυχα αυτό που κάνουν. Διαφορετικά θα τους «ξεβράσει» η ίδια η σκηνή.
Ποιος είναι ο ρόλος της τέχνης;
Η τέχνη μας βοηθά να αντέχουμε την ζωή-για να παραφράσω την αυτολεξεί ρήση του Νίτσε.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Είμαι σε συζητήσεις για μια νέα συνεργασία με την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης -αν και πολύ θα ήθελα τα σχέδια μου να συμπεριλάβουν και διακοπές που δεν έχω κάνει καθόλου εδώ και τρία χρόνια.