Αν υποθετικά θα μπαίναμε σε μια χρονομηχανή για να καθίσουμε σε μια τάξη του 50’ και στη σημερινή θα διαπιστώναμε ελάχιστες διαφορές αλλά η αποστήθιση θα παρέμενε εκεί ίδια, εξίσου αναλλοίωτα άσχημη.
Ο – πασίγνωστος – μύθος αναφέρει: Ένας βλάχος συμφώνησε με ένα σπουδαίο ζωγράφο, να του ζωγραφίσει μια όμορφη εικόνα του Ιησού Χριστού, υπό τον όρον τα υποδήματα να είναι τσαρούχια … κόκκινα. Ο ζωγράφος αντέδρασε αρχικώς, αλλά μπροστά στο πείσμα του βλάχου ότι διαφορετικά θα χαλούσε τη συμφωνία, αφού ολοκλήρωσε το έργο έγραψε δίπλα από την υπογραφή του: «Θέλοντας ο βλάχος και μη θέλοντας ο ζωγράφος, φόρεσε και σύ Χριστέ κόκκινα τσαρούχια…».
Η ιστορία – καθ’ όλα διδακτική – βρίσκει παραλλαγές στην καθημερινότητά μας. Πολλές φορές βιαζόμαστε να φτάσουμε στο ευκταίο τέλος αδιαφορώντας για τα ενδιάμεσα στάδια. Προχθές, σε εκδήλωση του ιδρύματος Ωνάση για την τεχνητή νοημοσύνη, ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερακάκης ως ομιλητής είπε ότι μέλημα της κυβέρνησης είναι να συμβάλλει η Τεχνητή Νοημοσύνη στη βελτίωση των εκπαιδευτικών, με την έννοια της διευκόλυνσής τους και πως θα συμβάλλουν οι τεχνολογίες αυτές στην εξατομικευμένη μάθηση. Σε μιαν άλλη εκπομπή ο καθηγητής Νομικής, πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην βουλευτής Επικρατείας Θεόδωρος Φορτσάκης είπε μέσα σε μια πρόταση όλη την αλήθεια για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα: «Το ελληνικό σχολείο έχει μείνει έναν αιώνα πίσω. Δεν τα συνηθίζει να είναι παιδιά με μια κριτική σκέψη κι όταν μας έρχονται στο πανεπιστήμιο έχουν στεγνώσει. Ο εγκέφαλός τους είναι στεγνός. Έχουμε δηλαδή παιδιά που έχουν μάθει να αποστηθίζουν και όχι να σκέπτονται».
Άρα η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αλλάξει αυτό το θεμελιώδες πρόβλημα όπως και το αποκρουστικό, εξευτελιστικό σύστημα των σημερινών εισαγωγικών εξετάσεων, όπου επιλέγονται θέματα από νοσηρούς εγκεφάλους μελών επιτροπής θεμάτων, πολλές φορές λανθασμένων διατυπώσεων και έχοντας βαθμό δυσκολίας αναντίστοιχο της ύλης και της εκπαίδευσης που λαμβάνουν οι υποψήφιοι; Μα γι αυτό δε χρειάζεται καν εφαρμογή της χρήσης αλγοριθμικών τεχνολογιών, αρκεί μια αναθεματισμένη εντολή έως και οδηγία από το Υπουργείο Παιδείας προς τους διδάσκοντες να πετάξουν στα σκουπίδια οποιαδήποτε λογική αποστήθισης. Διότι, πάλι το ίδιο ελληνικό αναχρονιστικό σύστημα εκπαίδευσης που σήμερα επιβραβεύει τον «παπαγάλο» αύριο στο πανεπιστήμιο θα τον αποδοκιμάσει κόβοντάς τον στην πρώτη εργασία που θα του επιβάλει να «συνθέσει» ένα κείμενο διότι θα το γράψει αυτούσιο άρα θα είναι λογοκλοπή. Μα το παιδί όπως λέει και ο Φορτσάκης έχει στεγνό εγκέφαλο. Έχει μάθει να αφομοιώνει κι όχι να συνθέτει. Πώς του ζητάς μέσα σε ένα χρόνο να αλλάξει το σύστημα που εσύ του επέβαλες;
Η προφανής απάντηση είναι ότι η κριτικη σκέψη προϋποθέτει βαθύτερη γνώση του αντικειμένου από τους διδάσκοντες και αλλαγή ύλης του συνόλου των σχολικών βιβλίων. Διότι αν υποθετικά θα μπαίναμε σε μια χρονομηχανή για να καθίσουμε σε μια τάξη του 50’ και στη σημερινή θα διαπιστώναμε ελάχιστες διαφορές αλλά η αποστήθιση θα παρέμενε εκεί ίδια, εξίσου αναλλοίωτα άσχημη.
Στην τελευταία ημέρα των πανελλαδικών, στο θρυλικό 5ο ΓΕΛ της Θεσσαλονίκης με την ξεχωριστή φήμη λόγω της αποφοίτησης πλήθος επωνύμων από την πολιτική, πολιτιστική και επιστημονική κοινότητα του τόπου, υποψήφιοι ήταν αναγκασμένοι να δώσουν εξετάσεις στα απαίσια κοντέινερς χωρίς κλιματισμό, μια χρονίζουσα παθογένεια λόγω ακαταλληλότητας του διατηρητέου κτιρίου της Κριεζώτου. Ενόψει καύσωνα η λυκειάρχης αντί να ζητήσει από το δήμο έξι κλιματιστικά για να λειτουργήσουν ο υποψήφιοι κάτω από υποφερτές συνθήκες προτίμησε να απευθύνει έκκληση στους γονείς να συνδράμουν με την παροχή … ανεμιστήρων. Είμαι βέβαιος, ότι τους εξαιρετικούς καθηγητές του σχολείου θα εξυπηρετούσε περισσότερο η παροχή ανθρωπίνων συνθηκών και η τοποθέτηση πέντε κλιματιστικών παρά το πως θα αξιοποιήσει η τεχνητή νοημοσύνη της δυνατότητές τους. Διότι τεχνητή νοημοσύνη και κοντέινερς δε θα ηταν τίποτα περισσότερο από έναν εικονογραφημένο Ιησού με … κόκκινα τσαρούχια.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA
