Ήρθε στα χέρια μου αυτή η πραγματική ιστορία μέσω ενός πολίτη την οποία παραθέτω: «Τη Δευτέρα 10/06/2024, το απόγευμα, ανέμενα την έλευση λεωφορειακής γραμμής στη στάση Ανάληψη της Β. Όλγας με κατεύθυνση προς το κέντρο της πόλης. Μεταξύ άλλων επιβατών περίμενε στη στάση και άτομο μέσης ηλικίας σε αναπηρικό αμαξίδιο. Στις 7.45 – 7.50 αφήχθηκε το λεωφορείο της γραμμής 3Κ.
Ο οδηγός κατέβηκε από το όχημα και είπε στο άτομο ΑμεΑ ότι δεν μπορεί να τον επιβιβάσει διότι δεν άνοιγε η μηχανική ράμπα του λεωφορείου. Ο άνθρωπος στο αμαξίδιο διαμαρτυρήθηκε ήπια διότι είχαν περάσει άλλα τρία λεωφορεία με το ίδιο πρόβλημα και δεν τον είχαν επιβιβάσει.
Παρενέβην στη συζήτηση ζητώντας επίμονα από τον οδηγό να επιλύσει το ζήτημα. Ο τελευταίος διαμαρτυρήθηκε λέγοντας ότι εάν ανοίξει την μηχανική ράμπα αυτή δεν κλείνει (!) και το όχημα θα μείνει ακινητοποιημένο. Ζυγίζοντας τι ήταν πιο ειδεχθές (να αφήσουμε το άτομο ΑμεΑ αβοήθητο στη στάση και σε θερμοκρασία 33 βαθμών κελσίου ή να προβούμε σε μετακίνησή του με τα χέρια) κάλεσα τη βοήθεια νεαρών επιβατών οι οποίοι μαζί με τον οδηγό σήκωσαν το καρότσι στα χέρια και το τοποθέτησαν στο λεωφορείο. Ο άνθρωπος απολογούνταν κατά την διαδικασία λέγοντας ότι το καρότσι του είναι ηλεκτρικό και συνεπώς πολύ βαρύ για να το σηκώνουν στα χέρια. Ζητώντας, δηλαδή, ουσιαστικά συγνώμη για την κατάστασή του από εμάς τους αρτιμελής.
Θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο να μην γίνονται από τον ΟΑΣΘ τα ελάχιστα ώστε να μην χρειάζεται να στερούνται τα άτομα με ειδικές ανάγκες την αξιοπρέπειά τους και αντίθετα να υποβάλλονται σε εξευτελιστικές εμπειρίες.
Το παρόν αποστέλλεται στο Δήμο Θεσσαλονίκης προκειμένου να κοινοποιηθεί στην επιτροπή προσβασιμότητας και στις αρμόδιες υπηρεσίες».
Ξέρω ότι ο Στέλιος Αγγελούδης έχει εκπονήσει συγκροτημένο σχέδιο για την συμπερίληψη και προσβασιμότητα των ΑμεΑ. Προς το παρόν, ας περιμένουμε την άμεση αποκατάσταση των λεωφορείων του ΟΑΣΘ έτσι ώστε ανάλογα φαινόμενα να μην επαναληφθούν. Θα επανέλθουμε…
