Η Τετάρτη 4 Ιουνίου 2025, σύμφωνα με το ορθόδοξο Εορτολόγιο, είναι αφιερωμένη στη μνήμη των Αγίων Μάρθας και Μαρίας, των δύο αδελφών του Λαζάρου, φίλου του Ιησού Χριστού, τον οποίο ανέστησε εκ νεκρών. Πρόκειται για δύο σπουδαίες γυναικείες μορφές της χριστιανικής πίστης, που διακρίθηκαν για τη φιλοξενία, την αφοσίωση και τη βαθιά πνευματικότητά τους.
Ποιοι γιορτάζουν σήμερα
Τη σημερινή ημέρα γιορτάζουν όσες φέρουν το όνομα:
Μάρθα
Δεν υπάρχουν γνωστές ανδρικές εορτές για τη συγκεκριμένη ημέρα.
Η Αγία Μάρθα – Παράδειγμα έμπρακτης αγάπης
Η Αγία Μάρθα αναφέρεται στην Αγία Γραφή ως η δραστήρια και φιλόξενη αδελφή του Λαζάρου και της Μαρίας. Όταν ο Ιησούς επισκέφθηκε την οικία τους στη Βηθανία, η Μάρθα επιμελήθηκε τη φιλοξενία Του με φροντίδα και αφοσίωση. Αν και αρχικά ανησύχησε για την έλλειψη βοήθειας από τη Μαρία, ο Χριστός της υπενθύμισε με αγάπη την προτεραιότητα της πνευματικής ενασχόλησης.
Η Μάρθα ήταν αυτή που με πίστη ακλόνητη πλησίασε τον Ιησού όταν πέθανε ο αδελφός τους, δηλώνοντας πως «και τώρα γνωρίζω ότι όσα ζητήσεις από τον Θεό, θα σου τα δώσει». Η δήλωσή της αυτή αποτελεί ομολογία πίστης και διδάσκει το ήθος της εμπιστοσύνης στον Θεό ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Η Αγία Μαρία – Ησυχία και ακρόαση του Θείου Λόγου
Η Αγία Μαρία, αντίθετα από τη Μάρθα, παρουσιάζεται στα Ευαγγέλια ως περισσότερο εσωστρεφής και αφοσιωμένη στη μελέτη και ακρόαση του Κυρίου. Κατά την επίσκεψη του Ιησού στο σπίτι τους, κάθισε στα πόδια Του και άκουγε τον λόγο Του. Ο ίδιος ο Χριστός επαίνεσε τη στάση της λέγοντας πως επέλεξε την αγαθή μερίδα, δηλαδή την πνευματική τροφή.
Η Μαρία ήταν επίσης παρούσα στη σταύρωση και την ταφή του Ιησού, αποδεικνύοντας τη σταθερή και βαθιά της πίστη, ενώ είναι πιθανό να ταυτίζεται με τη γυναίκα που άλειψε τα πόδια του Ιησού με μύρο.
Ένα δίδυμο αφοσίωσης και πνευματικότητας
Οι Μάρθα και Μαρία τιμώνται από την Εκκλησία ως δύο πρότυπα γυναικών που συνδύασαν την πρακτική φροντίδα και την πνευματική αναζήτηση, προσφέροντας ένα ολοκληρωμένο πρότυπο χριστιανικής ζωής. Ο βίος τους αποκαλύπτει τις διαφορετικές πτυχές της αγιότητας: τη δράση, αλλά και τον στοχασμό· την εξωτερική προσφορά, αλλά και την εσωτερική ένωση με τον Θεό.