Ο δάσκαλος των “κλειστών θυρών”, που έκανε πραγματικότητα το πρώτο ΕΠΑ.Λ. μέσα σε φυλακή μιλά στην «Κ»
Την προηγούμενη Κυριακή στο συνήθη εβδομαδιαίο απολογισμό του στα social media, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε εκτενή αναφορά στην “ίδρυση του πρώτου Επαγγελματικού Λυκείου εντός του Σωφρονιστικού Καταστήματος Λάρισας, που δίνει πλέον στους κρατούμενους πρόσβαση σε ποιοτική και οργανωμένη επαγγελματική εκπαίδευση”. “Μέχρι σήμερα” αναφέρει ο Πρωθυπουργός “οι απόφοιτοι του 2ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Λάρισας, που λειτουργεί ήδη στο Σωφρονιστικό Κατάστημα από το 2004, δεν είχαν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση” και εξηγεί πως “ την προσπάθεια ξεκίνησε το 2015 -και οφείλουμε να τον μνημονεύουμε- ο τότε Διευθυντής του 2ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Λάρισας, Γιώργος Τράντας, σήμερα Διευθυντής Εκπαιδευτικών Μονάδων του Σωφρονιστικού Καταστήματος. Με τον νόμο που φέραμε το 2020 για τη σύσταση τέτοιων δομών, το όραμά του γίνεται τώρα πραγματικότητα”.
Ο δεκαετής αγώνας
“Πρόκειται για την πρώτη μεταγυμνασιακή δομή σε φυλακή ενηλίκων σε όλη τη χώρα αλλά και για την πρώτη επαγγελματική εκπαιδευτική δομή σε φυλακές” περιγράφει με καμάρι στην “Κ” ο Γιώργος Τράντας και συνεχίζει: “Είναι το πρώτο επαγγελματικό λύκειο που δημιουργείται με την προοπτική να δώσει πιστοποίηση και επαγγελματική προοπτική σε όσους φοιτήσουν σε αυτό”. Η κατάκτηση αυτή ωστόσο μόνο εύκολή δεν ήταν. Ο Γιώργος Τράντας ανέλαβε διευθυντής του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας στις φυλακές Λάρισας το 2014. Με το σχολείο να λειτουργεί ήδη μια δεκαετία, συμπτωματικά και αυτό ως πρώτο στη χώρα, διαπίστωσε ότι η πίεση των αποφοίτων του σχολείου άρχισε να μεγαλώνει καθώς δεν είχαν που να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους. Η εγγραφή στο Λύκειο δεν απέδωσε καθώς οι κρατούμενοι έπρεπε να διαβάζουν μόνοι στο κελί ή στο θάλαμό τους χωρίς την καθοδήγηση εκπαιδευτικών, η λειτουργία ενός “πιλοτικού Λυκείου” στις φυλακές με εθελοντές εκπαιδευτικούς επίσης δεν καρποφόρησε καθώς ήταν δύσκολη η εξεύρεση εκπαιδευτικών από όλες τις ειδικότητες, όπως και η προσπάθεια σχολής μαθητείας του ΟΑΕΔ. Μέχρι που το 2020 δόθηκε το δικαίωμα δια νόμου στους τότε συντονιστές εκπαίδευσης να εισηγούνται τη δημιουργία νέων δομών. “Εμείς πιστεύουμε ότι οι ενήλικοι κρατούμενοι έχουν ανάγκη από γνώσεις αλλά περισσότερο από δεξιότητες και κατάρτιση για να μπορέσουν με αυτά τα εφόδια να προσδοκούν σε μια επαγγελματική αποκατάσταση όταν αποφυλακιστούν. Ξεκινήσαμε την προσπάθεια για τη δημιουργία του Επαγγελματικού Λυκείου με τη σύμφωνη γνώμη και του σωφρονιστικού καταστήματος, της διεύθυνσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και του δήμου Λάρισας που είναι υποχρεωμένος να αναλάβει και τις λειτουργικές δαπάνες αυτού του σχολείου. Φτάσαμε λοιπόν το 2024, στην αρχή τις σχολικής χρονιά με νέες αιτήσεις και πριν από λίγες ημέρες εκδόθηκε το ΦΕΚ όπου οι τρεις συναρμόδιοι υπουργοί, υπέγραψαν τη δημιουργία του 8ου ΕΠΑ.Λ. Λάρισας αλλά και του 1ου στην ιστορία ΕΠΑ.Λ.που δημιουργείται σε φυλακή της χώρας” λέει ο κ.Τράντας.
Η ικανοποίηση
Ο διευθυντής δομών εκπαίδευσης και κατάρτισης στο σωφρονιστικό κατάστημα Λάρισας ανυπομονεί να ανακοινώσει και επισήμως, ο ίδιος, στους φυλακισμένους την απόφαση. “Είμαι σίγουρος ότι θα δω την ικανοποίηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους γιατί και σε αυτούς οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό αυτό το επίτευγμα” τονίζει στην “Κ” και επισημαίνει: “Εγώ νιώθω ικανοποίηση, όχι τόσο προσωπική γιατί πίσω από μένα υπάρχει ένας αγώνας πολλών εκπαιδευτικών σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει ικανοποίηση δεκάδων δασκάλων και διευθυντών που ζητάνε τόσα χρόνια περισσότερη εκπαίδευση στις φυλακές. Ήταν το πιο δύσκολο εγχείρημα. Αντιλαμβάνεστε ότι όσο πιο πολύ κοπιάζεις για κάτι, τόσο περισσότερη ικανοποίηση νιώθεις. Είναι πραγματικά κάτι καινοτόμο, πρέπει να δούμε την προοπτική της επαγγελματικής κατάρτισης των ανθρώπων αυτών. Όπως έγινε με το πρώτο Δημοτικό σχολείο σε φυλακές ενηλίκων που ξεκίνησε στις φυλακές Κορυδαλλού και σήμερα, μέσα σε τρία χρόνια, έχουμε 13 Δημοτικά σχολεία, ελπίζω ότι θα γίνει κάτι αντίστοιχο και με τα ΕΠΑ.Λ.”.
Η δεύτερη ευκαιρία για τους φυλακισμένους
Όπως εκτιμά ο εκπαιδευτικός, η θέσπιση της αυτής της πρώτης δομής εκπαίδευσης σε φυλακές στην Ελλάδα αποτελεί όχι μόνο ένα από τα μέσα σωφρονισμού αλλά και κυρίως, μια πρώτης τάξεως δεύτερη ευκαιρία για τους φυλακισμένους. “Πιστεύω ότι η εκπαίδευση δεν είναι μόνο δικαίωμα των κρατουμένων αλλά και υποχρέωση της Πολιτείας, έτσι ώστε αυτά τα άτομα να ελπίζουν με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση με περισσότερες γνώσεις και δεξιότητες ότι θα μπορέσουν να σταματήσουν το φαύλο κύκλο ο οποίος σε μεγάλο ποσοστό επαναλαμβάνεται και είναι: έγκλημα – φυλάκιση – νέο έγκλημα – νέα φυλάκιση” εξηγεί στην “Κ” προσδιορίζει πως θα λειτουργήσει το πρώτο ΕΠΑ.Λ της Ελλάδας στις φυλακές Λάρισας “Θα πάμε βήμα βήμα. Θα ξεκινήσουμε με μία τάξη και λόγω έλλειψης χώρων και για να δούμε τι τομείς, τι ειδικότητες, θα αναπτυχθούν στη συνέχεια. Κάθε τομέας θέλει και το δικό του χώρο και επίσης πρέπει να ξεπεράσουμε ζητήματα ασφαλείας που θέτει η φυλακή. Άρα πρέπει να δούμε τι εξοπλισμό θα έχει το εργαστήριο, πως μπορούμε να προστατεύσουμε τους υπόλοιπους κρατούμενους από αυτόν τον εξοπλισμό, μήπως δηλαδή γίνει κακή χρήση του, οπότε βήμα βήμα προχωράμε”. Οι ελπίδες πάντως μετά από έναν τέτοιο αγώνα δεν μπορούν παρά να αναπτερωθούν : “Εχοντας την εμπειρία των βραχείας διάρκειας προγραμμάτων κατάρτισης της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης από τα προηγούμενα χρόνια, νομίζουμε οτι θα βρεθεί τρόπος να κάνουμε εργαστήρια που κυρίως θα ήταν χρήσιμα για την επανένταξη των φυλακισμένων” εκτιμά.
Την προηγούμενη Κυριακή στο συνήθη εβδομαδιαίο απολογισμό του στα social media, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε εκτενή αναφορά στην “ίδρυση του πρώτου Επαγγελματικού Λυκείου εντός του Σωφρονιστικού Καταστήματος Λάρισας, που δίνει πλέον στους κρατούμενους πρόσβαση σε ποιοτική και οργανωμένη επαγγελματική εκπαίδευση”. “Μέχρι σήμερα” αναφέρει ο Πρωθυπουργός “οι απόφοιτοι του 2ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Λάρισας, που λειτουργεί ήδη στο Σωφρονιστικό Κατάστημα από το 2004, δεν είχαν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση” και εξηγεί πως “ την προσπάθεια ξεκίνησε το 2015 -και οφείλουμε να τον μνημονεύουμε- ο τότε Διευθυντής του 2ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Λάρισας, Γιώργος Τράντας, σήμερα Διευθυντής Εκπαιδευτικών Μονάδων του Σωφρονιστικού Καταστήματος. Με τον νόμο που φέραμε το 2020 για τη σύσταση τέτοιων δομών, το όραμά του γίνεται τώρα πραγματικότητα”.
Ο δεκαετής αγώνας
“Πρόκειται για την πρώτη μεταγυμνασιακή δομή σε φυλακή ενηλίκων σε όλη τη χώρα αλλά και για την πρώτη επαγγελματική εκπαιδευτική δομή σε φυλακές” περιγράφει με καμάρι στην “Κ” ο Γιώργος Τράντας και συνεχίζει: “Είναι το πρώτο επαγγελματικό λύκειο που δημιουργείται με την προοπτική να δώσει πιστοποίηση και επαγγελματική προοπτική σε όσους φοιτήσουν σε αυτό”. Η κατάκτηση αυτή ωστόσο μόνο εύκολή δεν ήταν. Ο Γιώργος Τράντας ανέλαβε διευθυντής του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας στις φυλακές Λάρισας το 2014. Με το σχολείο να λειτουργεί ήδη μια δεκαετία, συμπτωματικά και αυτό ως πρώτο στη χώρα, διαπίστωσε ότι η πίεση των αποφοίτων του σχολείου άρχισε να μεγαλώνει καθώς δεν είχαν που να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους. Η εγγραφή στο Λύκειο δεν απέδωσε καθώς οι κρατούμενοι έπρεπε να διαβάζουν μόνοι στο κελί ή στο θάλαμό τους χωρίς την καθοδήγηση εκπαιδευτικών, η λειτουργία ενός “πιλοτικού Λυκείου” στις φυλακές με εθελοντές εκπαιδευτικούς επίσης δεν καρποφόρησε καθώς ήταν δύσκολη η εξεύρεση εκπαιδευτικών από όλες τις ειδικότητες, όπως και η προσπάθεια σχολής μαθητείας του ΟΑΕΔ. Μέχρι που το 2020 δόθηκε το δικαίωμα δια νόμου στους τότε συντονιστές εκπαίδευσης να εισηγούνται τη δημιουργία νέων δομών. “Εμείς πιστεύουμε ότι οι ενήλικοι κρατούμενοι έχουν ανάγκη από γνώσεις αλλά περισσότερο από δεξιότητες και κατάρτιση για να μπορέσουν με αυτά τα εφόδια να προσδοκούν σε μια επαγγελματική αποκατάσταση όταν αποφυλακιστούν. Ξεκινήσαμε την προσπάθεια για τη δημιουργία του Επαγγελματικού Λυκείου με τη σύμφωνη γνώμη και του σωφρονιστικού καταστήματος, της διεύθυνσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και του δήμου Λάρισας που είναι υποχρεωμένος να αναλάβει και τις λειτουργικές δαπάνες αυτού του σχολείου. Φτάσαμε λοιπόν το 2024, στην αρχή τις σχολικής χρονιά με νέες αιτήσεις και πριν από λίγες ημέρες εκδόθηκε το ΦΕΚ όπου οι τρεις συναρμόδιοι υπουργοί, υπέγραψαν τη δημιουργία του 8ου ΕΠΑ.Λ. Λάρισας αλλά και του 1ου στην ιστορία ΕΠΑ.Λ.που δημιουργείται σε φυλακή της χώρας” λέει ο κ.Τράντας.
Η ικανοποίηση
Ο διευθυντής δομών εκπαίδευσης και κατάρτισης στο σωφρονιστικό κατάστημα Λάρισας ανυπομονεί να ανακοινώσει και επισήμως, ο ίδιος, στους φυλακισμένους την απόφαση. “Είμαι σίγουρος ότι θα δω την ικανοποίηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους γιατί και σε αυτούς οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό αυτό το επίτευγμα” τονίζει στην “Κ” και επισημαίνει: “Εγώ νιώθω ικανοποίηση, όχι τόσο προσωπική γιατί πίσω από μένα υπάρχει ένας αγώνας πολλών εκπαιδευτικών σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει ικανοποίηση δεκάδων δασκάλων και διευθυντών που ζητάνε τόσα χρόνια περισσότερη εκπαίδευση στις φυλακές. Ήταν το πιο δύσκολο εγχείρημα. Αντιλαμβάνεστε ότι όσο πιο πολύ κοπιάζεις για κάτι, τόσο περισσότερη ικανοποίηση νιώθεις. Είναι πραγματικά κάτι καινοτόμο, πρέπει να δούμε την προοπτική της επαγγελματικής κατάρτισης των ανθρώπων αυτών. Όπως έγινε με το πρώτο Δημοτικό σχολείο σε φυλακές ενηλίκων που ξεκίνησε στις φυλακές Κορυδαλλού και σήμερα, μέσα σε τρία χρόνια, έχουμε 13 Δημοτικά σχολεία, ελπίζω ότι θα γίνει κάτι αντίστοιχο και με τα ΕΠΑ.Λ.”.
Η δεύτερη ευκαιρία για τους φυλακισμένους
Όπως εκτιμά ο εκπαιδευτικός, η θέσπιση της αυτής της πρώτης δομής εκπαίδευσης σε φυλακές στην Ελλάδα αποτελεί όχι μόνο ένα από τα μέσα σωφρονισμού αλλά και κυρίως, μια πρώτης τάξεως δεύτερη ευκαιρία για τους φυλακισμένους. “Πιστεύω ότι η εκπαίδευση δεν είναι μόνο δικαίωμα των κρατουμένων αλλά και υποχρέωση της Πολιτείας, έτσι ώστε αυτά τα άτομα να ελπίζουν με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση με περισσότερες γνώσεις και δεξιότητες ότι θα μπορέσουν να σταματήσουν το φαύλο κύκλο ο οποίος σε μεγάλο ποσοστό επαναλαμβάνεται και είναι: έγκλημα – φυλάκιση – νέο έγκλημα – νέα φυλάκιση” εξηγεί στην “Κ” προσδιορίζει πως θα λειτουργήσει το πρώτο ΕΠΑ.Λ της Ελλάδας στις φυλακές Λάρισας “Θα πάμε βήμα βήμα. Θα ξεκινήσουμε με μία τάξη και λόγω έλλειψης χώρων και για να δούμε τι τομείς, τι ειδικότητες, θα αναπτυχθούν στη συνέχεια. Κάθε τομέας θέλει και το δικό του χώρο και επίσης πρέπει να ξεπεράσουμε ζητήματα ασφαλείας που θέτει η φυλακή. Άρα πρέπει να δούμε τι εξοπλισμό θα έχει το εργαστήριο, πως μπορούμε να προστατεύσουμε τους υπόλοιπους κρατούμενους από αυτόν τον εξοπλισμό, μήπως δηλαδή γίνει κακή χρήση του, οπότε βήμα βήμα προχωράμε”. Οι ελπίδες πάντως μετά από έναν τέτοιο αγώνα δεν μπορούν παρά να αναπτερωθούν : “Εχοντας την εμπειρία των βραχείας διάρκειας προγραμμάτων κατάρτισης της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης από τα προηγούμενα χρόνια, νομίζουμε οτι θα βρεθεί τρόπος να κάνουμε εργαστήρια που κυρίως θα ήταν χρήσιμα για την επανένταξη των φυλακισμένων” εκτιμά.
