, Δευτέρα
18 Μαρτίου 2024

Ένκε Φεζολλάρι: «Η ουσία είναι ποιος διέταξε την δολοφονία του Παζολίνι»


Ποιος σκότωσε τον Πιερ Πάολο Παζολίνι; Σαράντα δεκαετίες περίπου έχουν περάσει από την άγρια δολοφονία του Ιταλού ηθοποιού, ποιητή, συγγραφέα, σεναριογράφου και σκηνοθέτη, Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Μέχρι και σήμερα παραμένει άλυτο το κουβάρι της δολοφονίας του. Στην παράσταση που πρωταγωνιστεί ο Ένκε Φεζολλάρι «Παζολίνι» και θα ανέβει στο θέατρο Αυλαία 19 και 20 Νοεμβρίου, ο θεατής θα βρεθεί στην Όστια Ντελ Μάρε στο σημείο όπου βρέθηκε άγρια δολοφονημένος ο Μέγας Παζολίνι. Σιγά σιγά σαν τα πλάνα των ταινιών του θα αφηγηθούν την πορεία του Αιρετικού Καλλιτέχνη.

Συνέντευξη στη Φιλίππα Βλαστού


Ποιος σκότωσε τελικά τον Παζολίνι;


Αυτό είναι το ερώτημα της παράστασης και δεν είναι καθόλου εύκολο. Έχει πολλές παραμέτρους αυτό το ζήτημα. Γιατί η ουσία δεν είναι να βρούμε ποιος τον έριξε κάτω ή ποιος οδηγούσε το αυτοκίνητο που τον πάτησε, αλλά ποιος διέταξε αυτή τη δολοφονία, ποιοι την ανέχτηκαν, ποιοι αδιαφόρησαν ακόμα και ποιοι την ξέχασαν και κυρίως γιατί.


Σε ποια διάσταση προσεγγίζεται την ιστορία αυτή στο θεατρικό έργο;


Συναντάμε τον Παζολίνι στο καθαρτήριο του, αφού πεθάνει, λίγες στιγμές ας πούμε πριν αναληφθεί, τότε που όπως νομίζουμε τουλάχιστον όλη η ζωή περνάει μπροστά από τα μάτια μας. Εκεί τον βλέπουμε ακόμα και σε απρόσμενες στιγμές, ας πούμε ο άπιστος όπως θεωρήθηκε Παζολίνι επικαλείται τον Θεό. Ο Παζολίνι που κατηγορήθηκε ότι αποπλανούσε ανηλίκους μετανιώνει και τα λοιπά, ενώ ταυτόχρονα με την τελευταία του ανάσα λέει για ακόμη μία φορά την αλήθεια που τον σκότωσε.


Θεωρείτε ότι η ομοφυλοφιλία του Παζολίνι χρησιμοποιήθηκε, κατά μια έννοια, με ρατσιστικό υπόβαθρο για να περιγραφεί-δικαιολογηθεί το σημείο που βρέθηκε νεκρός;


Όχι μόνο με ρατσιστικό τρόπο κυρίως με πολιτικό. Ήταν το πρόσχημα, το άλλοθι, αν θέλετε, των δολοφόνων οι βόλτες του στην παραλία της Όστια. Βρήκε τον θάνατο σε έναν χώρο όπου εκτονωνόταν σεξουαλικά και επί χρήμασι το λούμπεν προλεταριάτο. Στη παράσταση μας κάποια στιγμή ακούγεται η φράση: Και όμως. Οι συνουσίες στους πιο ρυπαρούς δρόμους είναι πιο έντιμες… εκεί υπάρχουν νόμοι άγραφοι… Στην περίπτωση του Παζολίνι το πρώτο που θέλησαν να κάνουν, είναι να τον καταστήσουν γραφικό στήνοντας του την παγίδα…


Γιατί ζει ακόμη ο μύθος του Παζολίνι και κυρίως του θανάτου του;


Γιατί υπήρξε σημαντικός δημιουργός με ποικιλόμορφο έργο. Επίσης, πάντα θα αγαπάμε και θα θαυμάζουμε όσους μαρτυρούν για την αλήθεια και το δίκαιο, έστω και αν τους ξεχνάμε την επόμενη στιγμή. Η ζωή του, η Τέχνη του και η ανθρωπιά του είναι ένας φάρος. Αυτός ο Μέγας Αιρετικός έχει να μας διδάξει να μην φοβόμαστε και να παλεύουμε, να αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο αύριο γιατί όπως ο ίδιος λέει: Χρησιμοποίηστε τη γλώσσα για φιλιά προδοτικά σε συστήματα που φτιάχνουν τέρατα, αγαπήστε τον άνθρωπο και να αναζητάτε ενδείξεις και αποδείξεις για τα εγκλήματα που πράττουν οι πολιτικοί εις βάρος των ανθρώπων.


κ.Φεζολλάρι έχετε επικεντρωθεί στο θέατρο. Αντίθετα στην τηλεόραση δεν σας βλέπουμε ούτε σκηνοθετικά, ούτε υποκριτικά. Για ποιο λόγο έχετε κάνει αυτή την επιλογή;


Το θέατρο έχει μια μαγεία, η παιδεία μου είναι θεατρική. Δεν σνομπάρω την τηλεόραση, αλλά θεωρώ ότι σε εκείνη δεν άρεσε, όταν ξεκίνησα προσπάθησα να πάρω μέρος ως ηθοποιός, αλλά μάλλον δεν είχα τα εφόδια για εκείνη. Θα μου άρεσε πολύ να συνεργαστώ ως ηθοποιός με τον Πάνο Κοκκινόπουλο ή να γυρίσω μια σειρά γύρω από τις ανησυχίες της νέας γενιάς, ένα γλυκόπικρο δράμα.


Το κοινό της χώρας έχει στραφεί στο θέατρο τα τελευταία χρόνια;


Θεωρώ ότι το κοινό ακόμα είναι μπερδεμένο, στηρίζει το θέατρο, είναι στη καθημερινότητα του λόγω και του χαμηλού εισιτηρίου, αλλά και πάλι δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα κοινό που σταθεροποιείται. Ακόμα θεωρώ ότι το έχουμε ταλαιπωρήσει με τα τόσα θεάματα που του προσφέρουμε αμφιβόλου ποιότητας τις περισσότερες φορές.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.