Η κατανάλωση περισσότερων λαχανικών ή η ενίσχυση της σωματικής δραστηριότητας αποδεδειγμένα έχουν σημαντικό ρόλο στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του προστάτη. Ποιος είναι, όμως, ο ρόλος της συχνής εκσπερμάτισης;
Σύμφωνα με τον Δρα Daniel Kelly, Ανώτερο λέκτορα Βιοχημείας του Πανεπιστημίου Sheffield Hallam, υπάρχουν στοιχεία που υποστηρίζουν ότι η εκσπερμάτιση προστατεύει από τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη, και μάλιστα με αποδείξεις. Σύμφωνα με μια πρόσφατη ανασκόπηση που εξέτασε όλες τις σχετικές ιατρικές έρευνες που έλαβαν χώρα τα τελευταία 33 χρόνια έδειξε ότι 7 από τις 11 μελέτες ανέφεραν κάποια ευεργετική επίδραση της συχνότητας εκσπερμάτισης στον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.
Αντίστοιχα, μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι οι άνδρες που εκσπερμάτιζαν 21 ή περισσότερες φορές το μήνα είχαν 31% χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη σε σύγκριση με τους άνδρες που ανέφεραν τέσσερις έως επτά εκσπερματώσεις το μήνα κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Όπως επισημαίνει και ο ίδιος, αν και οι μηχανισμοί δεν είναι πλήρως κατανοητοί, οι μελέτες αυτές συνάδουν με την ιδέα ότι η εκσπερμάτιση μπορεί να μειώσει τον καρκίνο του προστάτη μειώνοντας τη συγκέντρωση των τοξινών και των δομών που μοιάζουν με κρύσταλλα και μπορούν να συσσωρευτούν στον προστάτη και ενδεχομένως να προκαλέσουν όγκους.
Ομοίως, η εκσπερμάτιση μπορεί να μεταβάλλει την ανοσολογική απόκριση εντός του προστάτη μειώνοντας τη φλεγμονή – γνωστός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου – ή αυξάνοντας την ανοσολογική άμυνα κατά των καρκινικών κυττάρων.
Εναλλακτικά, με τη μείωση της ψυχολογικής έντασης η εκσπερμάτιση μπορεί να μειώσει τη δραστηριότητα του νευρικού συστήματος, η οποία στη συνέχεια εμποδίζει ορισμένα κύτταρα του προστάτη να διαιρούνται πολύ γρήγορα και να αυξάνουν την πιθανότητα να γίνουν καρκινικά.
Τα πεδία προσοχής
Παρά αυτούς τους προτεινόμενους μηχανισμούς, στις έρευνες που υποδηλώνουν ότι η εκσπερμάτιση είναι προστατευτική, φαίνεται ότι οι λεπτομέρειες είναι σημαντικές. Ο ρόλος της ηλικίας, για παράδειγμα, είναι καθοριστικός, καθώς μερικές φορές η συχνότητα της εκσπερμάτισης ήταν προστατευτική μόνο στις ηλικίες 20-29 ή 30-39, και μερικές φορές μόνο σε μεταγενέστερη ζωή (50άρηδες και άνω) και στην πραγματικότητα αύξανε τον κίνδυνο σε νεότερη ζωή (20άρηδες). Άλλες φορές, η εκσπερμάτιση στην εφηβεία (όταν ο προστάτης αναπτύσσεται και ωριμάζει ακόμη) είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη δεκαετίες αργότερα.
Ο ειδικός διευκρινίζει πως χρειάζεται σύνεση στον τρόπο που μεταφράζουμε τα αποτελέσματα των μελετών. Παράγοντες όπως οι ποικίλοι πληθυσμοί των ανδρών που ερευνήθηκαν, ο αριθμός των ανδρών που συμπεριλήφθηκαν στις αναλύσεις και οι διαφορές στον τρόπο μέτρησης της συχνότητας εκσπερμάτισης (αν αυτή περιλαμβάνει τη συνουσία, τον αυνανισμό και την απελευθέρωση χωρίς προτροπή συνήθως τη νύχτα) μπορούν να θολώσουν την εικόνα. Επιπλέον, θα μπορούσε να υπάρχει μεροληψία τόσο στη μέτρηση της συχνότητας εκσπερμάτισης, αλλά και στην ανίχνευση των όγκων του προστάτη.
Σημαντικός είναι και ο ρόλος της τεστοστερόνης, όχι όμως με την κοινή πεποίθηση μέχρι στιγμής. Σε αντίθεση με χρόνια έρευνας, οι ειδικοί πιστεύουν τώρα ότι οι άνδρες με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης έχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη και χειρότερα αποτελέσματα. Επειδή η τεστοστερόνη είναι γνωστό ότι αυξάνει τη σεξουαλική ορμή, ένας άνδρας με χαμηλά επίπεδα μπορεί να μην έχει την ίδια επιθυμία για σεξουαλική δραστηριότητα.
Συμπερασματικά, ο ειδικός καταλήγει στο ότι υπάρχουν και άλλα οφέλη της σεξουαλικής δραστηριότητας και της εκσπερμάτισης πέρα από τον προστάτη, όπως οι θετικές επιδράσεις στην καρδιά, τον εγκέφαλο, το ανοσοποιητικό σύστημα, τον ύπνο και τη διάθεση. Έτσι, ενώ η σχέση μεταξύ της συχνότητας εκσπερμάτισης και του καρκίνου του προστάτη δεν είναι πλήρως κατανοητή και υπάρχει πραγματική ανάγκη για περισσότερη έρευνα, η συχνή εκσπερμάτιση (σε λογικά πλαίσια) σίγουρα είναι ευεργετική, επομένως θα πρέπει να αποτελεί μέρος του υγιούς τρόπου ζωής ενός άνδρα.
πηγή ygeiamou.gr
