Τα καρδιακά επεισόδια είναι πλέον μια από τις πιο συχνές αιτίες θανάτου παγκοσμίως, επηρεάζοντας όμως δυσανάλογα την υγεία ανδρών και γυναικών, σύμφωνα με μια νεότερη μελέτη.
Ειδικότερα, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι γυναίκες ζουν λιγότερο και μάλιστα με μεγάλη απόκλιση: για παράδειγμα, μια 50χρονη γυναίκα χάνει κατά μέσο όρο 11 χρόνια ζωής μετά από ένα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, ενώ ένας 80χρονος άνδρας με έμφραγμα χάνει κατά μέσο όρο μόλις 5 μήνες ζωής.
Η νεότερη αυτή έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Karolinska Institutet και του νοσοκομείου Danderyd και δημοσιεύθηκε στο Circulation εξέτασε 335.000 άτομα που υπέστησαν έμφραγμα του μυοκαρδίου για πρώτη φορά κατά την περίοδο 1991-2022. Τα άτομα με έμφραγμα του μυοκαρδίου συγκρίθηκαν με 1,6 εκατομμύρια υγιή άτομα, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τη Στατιστική Υπηρεσία της Σουηδίας και το Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Πρόνοιας.
«Διαπιστώσαμε ότι υπήρχαν μεγάλες διαφορές μεταξύ των ομάδων. Οι γυναίκες και τα νεαρά άτομα έχασαν το μεγαλύτερο κομμάτι του προσδόκιμου ζωής, όταν υπέστησαν καρδιακή προσβολή. Εάν η καρδιακή λειτουργία ήταν εξασθενημένη μετά το έμφραγμα, οι επιπτώσεις ήταν ακόμη μεγαλύτερες» σημειώνει ο πρώτος συγγραφέας Δρ Christian Reitan, ερευνητής στο Τμήμα Κλινικών Επιστημών του Νοσοκομείου Danderyd του Ινστιτούτου Karolinska.
Οι ερευνητές έλαβαν υπόψιν τους τις διαφορές στο εισόδημα, την εκπαίδευση, άλλες ασθένειες και τη φαρμακευτική αγωγή κατά τη στιγμή της ασθένειας – γεγονός που βοήθησε να εκτιμηθεί η επίδραση της ίδιας της καρδιακής προσβολής, όταν λήφθηκαν υπόψη όλα τα υπόλοιπα.
«Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ένα αρκετά μεγάλο μέρος της μείωσης του προσδόκιμου ζωής εξαφανίστηκε, πράγμα που σημαίνει δηλαδή ότι αυτό εξηγείται από παράγοντες άλλους, εκτός από την ίδια την καρδιακή προσβολή, οι οποίοι όμως εξακολουθούν να σχετίζονται με την καρδιακή προσβολή, όπως η κοινωνικοοικονομική κατάσταση ή άλλες ασθένειες όπως η υπέρταση και ο διαβήτης. Υπό την προϋπόθεση ότι ο ασθενής είχε διατηρήσει την καρδιακή λειτουργία, είδαμε ότι η διαφορά μεταξύ των δύο φύλων είχε εξαφανιστεί. Αυτό ερμηνεύεται από τη σκοπιά ότι η επίδραση της καρδιακής προσβολής, άρα και η φροντίδα για τα καρδιακά επεισόδια, είναι παρόμοια μεταξύ των δύο φύλων και ότι η μεγάλη μείωση του προσδόκιμου ζωής που βλέπουμε στις γυναίκες οφείλεται σε διαφορές στους παράγοντες κινδύνου, σε άλλες ασθένειες και στην κοινωνικο-οικονομική κατάσταση» διευκρινίζει ο Δρ Reitan.
Τελικά, αποδεικνύεται ότι οι γυναίκες που παθαίνουν έμφραγμα χάνουν περισσότερα χρόνια ζωής, σε σύγκριση με τους συνομήλικους άντρες: «Εάν μια γυναίκα είχε μειωμένη καρδιακή λειτουργία, η διαφορά μεταξύ των δύο φύλων ήταν μεγάλη. Δεν έχουμε τα δεδομένα για να απαντήσουμε στο γιατί, αλλά εγείρει ερωτήματα σχετικά με το αν οι γυναίκες λαμβάνουν εξίσου καλή παρακολούθηση και θεραπεία για την καρδιακή ανεπάρκεια με τους άνδρες, ή αν απλώς πρόκειται για μια πιο σοβαρή κατάσταση για μια γυναίκα» διευκρινίζει ο Δρ Reitan.
Καταλήγοντας, ο Δρ Reitan τονίζει πως «τα ευρήματά μας είναι σημαντικά επειδή αμφισβητούν τις υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας σήμερα. Εντοπίζοντας ομάδες υψηλού κινδύνου, μπορούμε να προσαρμόσουμε καλύτερα τη θεραπεία στο άτομο. Πιστεύουμε ότι τα “χαμένα χρόνια ζωής” είναι ένα καλό και εύκολα κατανοητό μέτρο κινδύνου τόσο για τους γιατρούς όσο και για τους ασθενείς, καθώς μας διευκολύνει να αξιολογήσουμε και να επικοινωνήσουμε τη σοβαρότητα της νόσου».
