Το ότι μία κούπα τσάι λειτουργεί για πολλούς σαν «φάρμακο» δεν είναι κάτι που ακούγεται για πρώτη φορά. Σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορεί να υπάρχει, όμως, και μια πιο επιστημονική εξήγηση για το γιατί συνδέεται με οφέλη για την υγεία.
Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Northwestern στις ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι το τσάι απομακρύνει από το νερό φορτισμένα άτομα, ή ιόντα, βαρέων μετάλλων.
Σύμφωνα με τον Benjamin Shindel, πρώτο συγγραφέα της μελέτης, αν και τα οφέλη που έχει το τσάι για την υγεία αποδίδονται από πολλούς στη χημική του σύσταση, η νέα μελέτη διατυπώνει μια εναλλακτική πρόταση.
«Νομίζω ότι μία πιθανή, καλύτερη εξήγηση θα μπορούσε να είναι το γεγονός ότι αφαιρεί τα μέταλλα από το νερό», είπε, προσθέτοντας ότι η ομάδα διαπίστωσε ότι ένα φλιτζάνι μαύρο τσάι που εκχυλίστηκε για πέντε λεπτά μείωσε τη συγκέντρωση ιόντων μολύβδου στο νερό κατά περίπου 15%.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που πίνουν τσάι μπορεί να έχουν μικρότερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, άνοιας και ακόμη και θανάτου.
Στην επιστημονική επιθεώρηση ACS Food Science & Technology, ο Shindel και οι συνεργάτες του ανέφεραν πώς παρασκεύασαν τσάι με διαφορετικές παρτίδες νερού που περιείχαν γνωστές συγκεντρώσεις ιόντων βαρέων μετάλλων. Στη συνέχεια έλεγξαν τη συγκέντρωση αυτών των ιόντων μετά από διαφορετικές περιόδους εκχύλισης, συγκρίνοντάς τα με διαλύματα χωρίς τσάι.
Για το μαύρο τσάι, λοιπόν, διαπίστωσαν ότι το ρόφημα μείωσε τη συγκέντρωση όλων των ιόντων μετάλλων που εξετάστηκαν, συμπεριλαμβανομένου του μολύβδου, του χρωμίου και του καδμίου.
Στη συνέχεια επικεντρώθηκαν στον μόλυβδο, διαπιστώνοντας ότι όσο μεγαλύτερος ήταν ο χρόνος παρασκευής του μαύρου τσαγιού και όσο υψηλότερη η θερμοκρασία του νερού τόσο μεγαλύτερη ήταν η μείωση της συγκέντρωσης των ιόντων μολύβδου. Επιπλέον, το αλεσμένο τσάι είχε μεγαλύτερη επίδραση από τα ολόκληρα φύλλα.
Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι, τουλάχιστον για τις παρτίδες που εξέτασαν, το μαύρο, το πράσινο και το λευκό τσάι μείωσαν τη συγκέντρωση ιόντων μολύβδου στο νερό σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι το χαμομήλι, το τσάι ρόιμπος και το τσάι oolong, όταν τα άφησαν να μουλιάσουν για 24 ώρες μέχρι να φτάσουν σε ισορροπία.
Στην περίπτωση του τσαγιού σε σακουλάκια, τα υλικά είχαν επίσης σημασία, καθώς διαπιστώθηκε ότι τα άδεια φακελάκια κυτταρίνης μείωναν τη συγκέντρωση των ιόντων μολύβδου, ενώ τα άδεια φακελάκια από βαμβάκι και νάιλον δεν το έκαναν.
Σύμφωνα με την καθηγήτρια Michelle Francl του Bryn Mawr College στις ΗΠΑ και συγγραφέα του βιβλίου Steeped: The Chemistry of Tea, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα, αν κάποιος ανησυχεί για τα βαρέα μέταλλα στο νερό που πίνει, η κατανάλωση τσαγιού δεν είναι η λύση. Ωστόσο, η έρευνα «υποδεικνύει κάποιες ενδιαφέρουσες κατευθύνσεις» για την ανάπτυξη βιώσιμων και προσιτών τρόπων «απομάκρυνσης των ρύπων από το νερό, μια κρίσιμη ανάγκη σε πολλά μέρη του κόσμου».
Πηγή: iatropedia.gr
