, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Η εικόνα βοηθάει, δεν είναι, όμως, η ουσία…

zalmas
Αν και ξεκίνησε, όπως ομολογεί ο ίδιος, από το star system, στην πορεία άλλαξε «χωράφια» και εξελίχθηκε σε έναν πολύ καλό ηθοποιό, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι η ωραία εξωτερική εμφάνιση, δεν αρκεί και δεν είναι η ουσία, αλλά για να επιτύχεις και να έχεις διάρκεια σε αυτό τον χώρο, χρειάζεται απαραίτητα να διαθέτεις ταλέντο. Και αυτό ο εξαιρετικά ταλαντούχος Σταύρος Ζαλμάς το κατόρθωσε απόλυτα!
Κυριάρχησε και «σφράγισε» με τις ερμηνείες του πολλούς θεατρικούς και τηλεοπτικούς ρόλους, ξεχωρίζοντας και αποτυπώνοντας έντονα την εικόνα του πρωταγωνιστή –ηθοποιού στις πολύ ενδιαφέρουσες, ομολογουμένως, συνεργασίες του μέχρι σήμερα. Στη συζήτηση «από καρδιάς» που είχα μαζί του, η οποία μας φόρτισε συγκινησιακά και τους δύο- τα λόγια του τρυπούν ακόμη την καρδιά μου- μού μίλησε για όλη τη δημιουργική του πορεία, μού εξομολογήθηκε μύχιες σκέψεις και συναισθήματα του, μού αποκάλυψε τα όνειρα του, τα σχέδια του, μα πάνω από όλα στάθηκε στην καινούρια συνεργασία του με το Κ.Θ.Β.Ε. στο έργο του Αρθουρ  Μίλλερ «Το τίμημα» σε σκηνοθεσία Άσπας Καλλιάνη.
Όταν πρωτοξεκινούσες είχες φανταστεί ότι τα πράγματα θα κυλούσαν τόσο καλά;
Ε…, που να το φανταστώ. Εγώ, ειδικά, που δεν έχω βγει μέσα από μια θεατρική οικογένεια, ούτε είχα γνωστούς για να με βοηθήσουν, ξεκίνησα με πολύ αρνητική ανασφάλεια. Βέβαια, πολύ γρήγορα έκανα την επιλογή μου να μην ακολουθήσω το «star system», το οποίο δε σου κρύβω μου «έκλεινε το μάτι», αλλά μπήκα σε «χωράφια» άλλα, τα οποία με βοηθούσαν να γίνω όσο το δυνατό πιο καλός ηθοποιός. Μετά από 11 χρόνια δουλειάς, στο οff Broadway θέατρο, στο χοροθέατρο και αφού συνεργάστηκα με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, αποφάσισα να κάνω το πρώτο μου σήριαλ. Η πρώτη μου επαφή όμως, στο θέατρο ήταν με το «star system», όταν έπαιξα στο «Παράξενο ιντερμέτζο» του Ο’ Νηλ με την Γαληνέα και τον Αλεξανδράκη.
Τι σε άγγιξε στο ρόλο και τι σε εντυπωσίασε στο έργο του Αρθουρ Μίλλερ « Το τίμημα» και αποδέχτηκες τη συνεργασία με το Κ.Θ.Β.Ε.;
Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο και καλογραμμένο έργο, αλλά και ο ρόλος μού άρεσε ιδιαίτερα. Έχει ως αφετηρία την κρίση του ’29  και κατ’ αυτή την έννοια θα μπορούσε να θεωρηθεί επίκαιρο. Επίσης, πραγματεύεται τα θέματα της οικογένειας, έχει δύναμη, έχει συγκρούσεις, έχει ξεκαθαρίσματα λογαριασμών. Ήταν πολύ καθοριστικό για μένα τόσο η συνάντηση μου με το έργο, όσο και με τη σκηνοθέτιδα Άσπα Καλλιάνη. Η πρόταση έπεσε σε μια περίοδο που διαπραγματευόμουν τρεις -τέσσερις συνεργασίες στην Αθήνα, αλλά ήταν πολύ δυνατή η έλξη του έργου, αλλά και η έλξη για συνεργασία με την Ασπα, γι αυτό προτίμησα να έρθω στο Κ.Θ.Β.Ε..
Θεωρείς ότι η ωραία εξωτερική  εμφάνιση, έχει θετικό αντίκτυπο επαγγελματικά;
Φυσικά και έχει θετικό αντίκτυπο! Είναι ένα «διαβατήριο» η κοινά αποδεκτή εμφάνιση, αλλά δεν φτάνει, γιατί εξαντλείται πολύ γρήγορα… Αν δεν μπορέσεις να στηρίξεις την εικόνα με άλλα πράγματα πιο ουσιαστικά, δεν μπορείς να ελπίζεις ότι θα έχεις διάρκεια επιτυχημένης παρουσίας στο χώρο. Η εικόνα βοηθάει, δεν είναι, όμως, η ουσία…
Έχεις ανάγκη να σε αγαπούν ή να σε θαυμάζουν;
Και τα δύο! Οπωσδήποτε οι άνθρωποι που αγαπώ, που έχω επιλέξει να έχω στη ζωή μου, θέλω να με αγαπούν, αλλά και να με σέβονται και να με εκτιμούν. Γιατί, αν δεν με εκτιμούν η αγάπη τους δεν έχει αξία για εμένα. Κι εγώ δυσκολεύομαι να αγαπήσω κάποιον που δεν τον εκτιμώ, δεν τον σέβομαι. Μπορώ να τον λυπηθώ, να του φερθώ καλά από ανθρωπιά, να τον συμπονέσω, αλλά δεν μπορώ να τον αγαπήσω, αν δεν έχει καταφέρει να με κάνει να τον αγαπήσω και να τον σεβαστώ. Είναι μια περίεργη ζυγαριά που από τη μια μεριά είναι τα προτερήματα και από την άλλη τα ελαττώματα. Από τη μια ζυγίζει το μέγεθος τους και από την άλλη την ποιότητα τους. Από αυτό κρίνεται και η αίσθηση που αποκομίζεις για τους άλλους. Ο σεβασμός και η εκτίμηση παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο, ακόμη και στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει οικειότητα. Σχεδόν μπορεί να υποκαταστήσει την αγάπη.
Τι ζητά η ψυχή σου;
Μια ελευθερία να μπορώ να υπάρχω όπως είμαι… Να έχω τη δυνατότητα, δηλαδή, να μπορώ να υπάρχω δημιουργικά και αυτό να είναι  αποδεκτό. Ζητάω ειρήνη γύρω μου, γιατί δεν μπορώ να υπάρξω χωρίς το περιβάλλον, ανεξάρτητα από το τι είδος περιβάλλον είναι. Μπορώ να προσπαθώ, και ως ένα σημείο να καταφέρνω να είμαι ήρεμος και  ψύχραιμος, ακόμη και σε ένα περιβάλλον πολέμου και καταστροφής. Αλλά, δεν μπορώ να έχω γαλήνη μέσα μου, αν δεν υπάρχει γύρω μου ειρήνη.
Ποιο είναι το όνειρο σου για το μέλλον;
Περισσότερο με καθορίζει η συνεργασία με κάποιους ανθρώπους και όχι οι ρόλοι που θα ήθελα να παίξω. Είναι τι θέλω και με ποιόν…
Είσαι ικανοποιημένος από την προσωπική και την επαγγελματική σου ζωή; Τι επιθυμείς πολύ και δε σου έχει συμβεί;
«Πεινασμένος» δεν είμαι. Αν κοιτάξω πίσω μου, θεωρώ τον εαυτό μου καλομαθημένο για τις συνεργασίες που έχω κάνει. Εκείνο που με πληγώνει είναι ότι στον τόπο μου δεν παραχωρείται χώρος για τους ανθρώπους μέσα στη Τέχνη και από την πολιτεία, αλλά, πολλές φορές, και από τους ίδιους τους ανθρώπους της Τέχνης.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.