Δέκα ερωτήσεις αναζητούν δέκα σύντομες απαντήσεις. Πρόσωπα της Θεσσαλονίκης, από όλους τους χώρους, μοιράζονται με τους αναγνώστες της εφημερίδας «Karfitsa» πτυχές της ζωής τους και αδημοσίευτες φωτογραφίες σε μια διαφορετική – μίνι συνέντευξη.
Συνένετυξη: Αναστασία Καρυπίδου
Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη, «δεμένη» με γειτονιές και αρώματα της πόλης. Η Πέννυ Δαλαμπούρα είναι δερματολόγος – αφροδισιολόγος και στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές ζήτησε να την «σταυρώσετε» με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ. Αγαπάει την ιατρική, την πολιτική και δεν αποχωρίζεται τον Μαξ! Τα υπόλοιπα ακολουθούν…
Σημείο της Θεσσαλονίκης που σας γυρνάει στα παιδικά χρόνια;
Μετά το σπίτι μας, σημείο που με γυρνάει πίσω είναι η πλατεία έξω από το φαρμακείο μας στην Χαριλάου όπου έχω παίξει ατελείωτες ώρες περιμένοντας τη μαμά μου να σχολάσει από τη δουλειά.
Η ιατρική ήταν όνειρο ζωής;
Θα μπορούσε να είναι νομοτέλεια, σε ένα σπίτι υγειονομικών και όμως ήταν μία πολύ ενσυνείδητη επιλογή προς το τέλος του σχολείου. Στο δημοτικό όταν με ρωτούσαν τι θέλεις να γίνεις σαν μεγαλώσεις τους έλεγα πάντα νηπιαγωγός, γιατί αγαπούσα πολύ παιδάκια.
Η ειδικότητα στη δερματολογία πως προέκυψε;
Από τα πρώτα έτη του πανεπιστημίου ήμουν σίγουρη πως θα γινόμουν δερματολόγος. Κυρίως γιατί ενώ έχουμε πολλά νοσήματα με χρόνια νοσηρότητα, σπάνια πεθαίνει κανείς από αυτά. Και αυτό μου έδινε πάντα μία ψυχική ανακούφιση. Να μην χρειάζεται -παρά πολύ σπάνια- να διαχειρίζομαι άσχημα νέα.
Η πιο συχνή συμβουλή προς τους ασθενείς;
Να έχουν υπομονή και επιμονή γιατί οι πολλές δερματοπάθειες είναι νοσήματα που έχουν χρόνιες θεραπείες. Αλλά τελικά σε όλα τα πράγματα στη ζωή δεν θα πρέπει να έχει κανείς υπομονή και επιμονή;
Πότε νιώσατε …σαράκι για την πολιτική ;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αγαπώ την πολιτική. Πηγαίναμε οικογενειακώς εκδρομές και έλεγα στους γονείς μου «αν ήμουν δήμαρχος σε αυτό το χωριουδάκι θα άλλαζα αυτό κι αυτό..», ήμουν από το δημοτικό πρόεδρος στην τάξη και διαβάζω εφημερίδες περίπου από την ίδια ηλικία.
Πως ήταν η εμπειρία στις βουλευτικές εκλογές;
Σαν ένα δεύτερο πτυχίο ή μία διδακτορική διατριβή. Αναμετράται κανείς με τα όρια της σωματικής αντοχής, καθώς είναι εξαντλητικές οι υποχρεώσεις και φυσικά με τα όρια της ψυχικής αντοχής, καθώς αυτά που θα ακούσεις κάθε μέρα χρειάζονται νηφαλιότητα και ψυχραιμία. Γιατί διαχειρίζεσαι και εξόφθαλμες κολακείες που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, αλλά και αδιανόητα κακόβουλα σχόλια και ασύλληπτα ψέματα. Σε κάθε περίπτωση ήταν μία εξαιρετικά διδακτική εμπειρία που μου έμαθε πολλά και για τους ανθρώπους και για τη ζωή συνολικά και που φυσικά θα ξαναέκανα.
Από τι έχει ανάγκη η Θεσσαλονίκη;
Από πολιτικό προσωπικό που θα έχει πραγματικό όραμα. Αυτό που λείπει από την πόλη μας είναι η έμπνευση και η πίστη ότι μπορεί να γίνει αυτό που αξίζει στην γεωγραφική της θέση και στο ανθρώπινο της δυναμικό: μία σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη που θα παίζει κυρίαρχο ρόλο στα νοτιοανατολικά Βαλκάνια.
Οι φίλοι φαίνονται…
Και στα εύκολα. Να χαίρεται κανείς με τη χαρά σου είναι ίσως δυσκολότερο από το να σου συμπαρίσταται στα δύσκολα.
Δεν μπορείτε να αποχωριστείτε…
Το κινητό μου, όπως νομίζω όλοι μας και το σκυλάκι μου τον Μαξιμούλη, είναι το αγχολυτικό μου.
Ένα θετικό και ένα αρνητικό του χαρακτήρα σας…
Νομίζω ότι είμαι πολύ δοτική με τους γύρω μου, γενικά αισιόδοξη, αλλά δυστυχώς και αρκετά αναβλητική.
