Η Μυρτώ Αλικάκη "καταθέτει" αλήθειες στην Karfitsa
Μπορεί να πρωταγωνιστεί σε ένα «ψέµα», αλλά στην Karfitsa καταθέτει αλήθειες! Η Μυρτώ Αλικάκη µας µιλά για το όριο µετά το οποίο παύει να συγχωρεί τα ψέµατα, για την «αλλεργία» της στον φανατισµό, για τη συνύπαρξη και τη σύγκρουση Χριστιανισµού-Ισλάµ, αλλά και για την πορεία ωριµότητας από την «Αναστασία» ως το «Ταµάµ». Αυτά, λίγο πριν έρθει στη Θεσσαλονίκη, για δύο παραστάσεις του έργου «το ψέµα» (19-20 Ιουλίου στο Θέατρο Κήπου), όπου συµπρωταγωνιστεί µε τους Κωνσταντίνο Κάππα, Σµαράγδα Καρύδη και Θοδωρή Αθερίδη που υπογράφει και τη σκηνοθεσία.
Συνέντευξη στη Φιλία Νοµικού
Κατά πόσον ο κόσµος που θα έρθει να δει «Το ψέµα» θα βρει στοιχεία του εαυτού του ή µίας παλαιότερης, ίσως, σχέσης του;
Με κάποιο τρόπο όλοι οι άνθρωποι έχουν βρεθεί κάποια στιγµή στη θέση, είτε να απατήσουν, είτε να απατηθούν, είτε να το σκεφτούν, είτε να τους απασχολήσει. Οπότε, ναι, πιστεύω πως ο κάθε θεατής µπορεί να ταυτιστεί µε κάτι στην παράσταση.
Υπάρχουν αποδεκτά ψέµατα σε µια σχέση;
Ναι, γενικά πιστεύω ότι υπάρχουν αποδεκτά ψέµατα. Ιδίως, όσο δεν τα γνωρίζεις. Πιστεύω πως ο καθένας οφείλει να σταθµίζει τι είναι άξιο να αναφερθεί, ανάλογα µε το πώς θέλει να οδηγήσει µία κατάσταση. Θα ήταν πραγµατικά υπέροχο να µπορούσαµε να είµαστε πάντα ειλικρινείς και να µπορούµε να µοιραζόµαστε ακόµη και τον πόνο µε τον σύντροφό µας, αλλά δεν γίνεται πάντα. Και καµιά φορά, τα ψέµατα µπορεί να αφήσουν τόσο ανεξίτηλα σηµάδια που µπορεί να καταστραφούν όλα και ίσως δεν έχει νόηµα.
Συγχωρείτε ή έχετε συγχωρέσει ανθρώπους που σας λένε ψέµατα;
Εγώ γενικά, ναι, συγχωρώ. Έχω µεγάλη κατανόηση για την ανθρώπινη αδυναµία και δυσκολία. Συγχωρώ αν πιστεύω πως ένας άνθρωπος είναι γενικά εντάξει και αν αυτό εντάσσεται σε µία «κακιά στιγµή». Αν βέβαια είναι µία κατάσταση που επαναλαµβάνεται φαντάζοµαι, θα φτάσω και εγώ στο σηµείο να µη συγχωρήσω. Εν πάση περιπτώσει δεν είναι θέµα να συγχωρήσεις, δεν θα κρατήσω µανιάτικο, ούτε θα εκδικηθώ κανέναν, µπορεί να βγάλω κάποιον άνθρωπο από τη ζωή µου, αν βλέπω πως κάτι τελικά δεν λειτουργεί.
Υπάρχει περίπτωση να συγχωρήσετε και… πολιτικούς για πράγµατα που είπαν και τελικά δεν έκαναν;
Εγώ αυτό το θεωρώ κάπως δεδοµένο, πως αυτά που ακούω δεν θα γίνουν. Οπότε δεν ξέρω… Γενικά µε τους πολιτικούς δεν έχω καλή σχέση. Ποτέ δεν ένιωθα κοντά µε την πολιτική και όσο µεγαλώνω νιώθω όλο και πιο µακριά. Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι είναι.
Πόσο άλλαξε η Μυρτώ Αλικάκη από την «Αναστασία» µέχρι το «Ταµάµ»;
Ε, καλά επειδή µιλάµε για 24 χρόνια σίγουρα έχουν συντελεστεί πάρα πολλές αλλαγές. Όπως αυτές που είναι ορατές, έχω γίνει µαµά και έχω δύο γιούς. Ζούµε µία κρίση και έχω περάσει από διάφορα στάδια. Στην πραγµατικότητα όµως, οι πιο σηµαντικές αλλαγές είναι αυτές που συντελούνται µέσα µας. Νιώθω πως έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος µεγαλώνοντας, πιο επιεικής, πιο δοτική, λιγότερο εγωίστρια. Νιώθω πως, γενικά, είµαι ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται για την ουσία των πραγµάτων και προσπαθώ να βλέπω τα πράγµατα υπό αυτό το πρίσµα.
Στο «Ταµάµ» πρωταγωνιστείτε σε µία σειρά µε έντονο το στοιχείο της διαθρησκευτικής συνύπαρξης. Με την εµπειρία αυτή πως βλέπετε την επικαιρότητα, η οποία, µε σηµείο αιχµής την τροµοκρατία, µοιάζει να σηµαδεύεται από τη θρησκευτική αντιπαλότητα.
Προφανώς και είµαι ένας άνθρωπος που πιστεύω στην ανεξιθρησκία, την υποστηρίζω και πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωµα, να πρεσβεύει και να ταυτίζεται µε ό,τι τον κάνει να νιώθει καλύτερα. Οπωσδήποτε το Ισλάµ βρίσκεται σε πολύ µεγάλη ένταση και αυτό είναι αγχωτικό και επικίνδυνο. Η γνώµη µου είναι πως στην πραγµατικότητα πίσω από όλα αυτά, προφανώς κρύβονται και άλλα πράγµατα: από συµφέροντα, έως διάθεση χειραγώγησης των λαών για να εξυπηρετηθούν άλλες σκοπιµότητες. Μου φαίνεται αρκετά καθαρό στα µάτια µου αυτό. Αν θυµηθεί κανείς άλλες περιόδους της ιστορίας, ο Χριστιανισµός ήταν αυτός που είχε µία διάθεση επεκτατική και βίαιη. Ας µην ξεχνάµε τις σταυροφορίες κατά το µεσαίωνα, το σκοταδισµό δηλαδή που υπήρξε, όπως κατά τη γνώµη µου υπάρχει και στο Ισλάµ: σκοταδισµός και φανατισµός. Γενικά νιώθω µεγάλη απώθηση στον οποιονδήποτε φανατισµό. Απ’ όπου και αν αυτός έρχεται, είναι κάτι που δεν το καταλαβαίνω. Θεωρώ πως πηγαίνει κόντρα στον ανθρωπισµό. Όταν είσαι φανατικός υποχρεωτικά βλέπεις άλλους ανθρώπους ως εχθρούς, ενώ δεν είµαστε εχθροί. Είµαστε όλοι εδώ πάνω σε αυτή τη Γη και θα έπρεπε, ίσως, να προσπαθήσουµε να αγαπιόµαστε περισσότερο.
Μετά την καλοκαιρινή µεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα µε «το ψέµα», από τη νέα σεζόν θα σας δούµε κάπου; Τι σχέδια υπάρχουν;
Κάποια πράγµατα είναι λίγο ασαφή, όµως όπως όλα δείχνουν θα είµαι σε µία νέα σειρά του alpha που λέγεται «τατουάζ». Δηλαδή είναι σίγουρο, αλλά στις µέρες µας τίποτα δεν είναι σίγουρο αν δεν ξεκινήσει… Εν πάση περιπτώσει έχω κλείσει αυτή τη δουλειά και «το ψέµα» θα συνεχιστεί. Για λίγες παραστάσεις θα συνεχιστούν και «οι γυναίκες» στο γυάλινο µουσικό θέατρο µε τη Φωτεινή Βελεσιώτου και την Αναστασία Μουτσάτσου. Υπάρχουν και κάποια άλλα πρότζεκτ τα οποία είναι ακόµη στο ψάξιµο.