Του Λευτέρη Ζαβλιάρη

Στα λόγια έμεινε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης και τα… στέκια του «έρωτα» στη θέση τους. Οι εξαγγελίες του δημάρχου Θεσσαλονίκης για τη δημιουργία «γειτονιάς του έρωτα» δεν έχουν γίνει πράξη μέχρι στιγμής.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα Αφρικανές, Ρουμάνες, Βουλγάρες και άλλων εθνοτήτων ιερόδουλες, ορισμένες από αυτές παράνομες και άλλες νόμιμες να εργάζονται ακόμα και μέρα μεσημέρι σε πολυσύχναστες περιοχές της πόλης. Και μπορεί οι οδοί Σαπφούς και Ταντάλου στην περιοχή των δικαστηρίων να είναι οι γνωστές «πιάτσες», στη δυτική πλευρά της πόλης ο αγοραίος έρωτας ανθεί και οι ανθρώπινες ιστορίες ποικίλουν!

Στο Βαρδάρη, όπου στο παρελθόν βρίσκονταν οι περισσότεροι οίκοι ανοχής της Θεσσαλονίκης η κατάσταση σήμερα μπορεί να χαρακτηριστεί «από φυσιολογική έως ανεκτή» σύμφωνα με όσα αναφέρει στην «Κ» κάτοικος της περιοχής. Λίγο η κρίση, λίγο τα «λουκέτα» αλλά και η… κινεζοποίηση της περιοχής, όπως ισχυρίζονται κάτοικοι και καταστηματάρχες πέριξ του δικαστικού μεγάρου έφεραν μια κάποια αναβάθμιση. «Είναι πιο ήσυχη η περιοχή αυτή τη στιγμή. Τα έχουμε βρει και με τους Κινέζους. Όσο για τα κορίτσια είναι δεκατίες εδώ πέρα, τώρα θα μας πειράξουν; Αυτές κάνουν τη δουλειά τους και εμείς τη δική μας», αναφέρει ένας από τους εναπομείναντες Έλληνες εμπόρους.

Οι Λίβυοι και οι… αποδείξεις

Οι οίκοι ανοχής στο Βαρδάρη συνήθως είναι ανοικτοί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Λειτουργούν, όπως άλλωστε ορίζει και η ελληνική νομοθεσία αυστηρά με μία ιερόδουλη, που αλλάζει ανά οκτάωρο. Συνήθως οι καθημερινές ημέρες είναι περισσότερο «νεκρές» από ότι οι Παρασκευές και τα Σαββατοκύριακα. «Τα Σαββατοκύριακα τις βραδινές ώρες έχουμε πολλή δουλειά», αναφέρει μια από τις κυρίες υποδοχής των οίκων ανοχής της περιοχής, δουλειά της οποίας είναι να ενημερώνει τους υποψήφιους πελάτες για τις υπηρεσίες, τα… έξτρα και φυσικά τις αντίστοιχες τιμές. Όπως μας εξηγεί, «ο πελάτης είναι υποχρεωμένος να καταβάλει το ποσό πριν συνευρεθεί με την ιερόδουλη». Αναφορικά με το… πελατολόγιο δηλώνει πως αυτό ξεκινά από την ηλικία των δεκαπέντε – ξεκαέξι και φτάνει «μέχρι όπου αντέξει!». «Έρχονται πιτσιρίκια κυρίως, μεγάλες παρέες που ψιλοντρέπονται. Συνήθως ένας ή δύο από την παρέα πληρώνουν και περνούν στο δωμάτιο» λέει χαρακτηριστικά.

Όσο για τις φυλές των πελατών, η εργαζόμενη στην υποδοχή του οίκου ανοχής αναφέρει ότι μπορεί να είναι οποιοσδήποτε. «Τα πρωινά δεν πατάει ψυχή. Είναι και οι δημόσιες υπηρεσίες εδώ, τα δικαστήρια, φοβούνται μην τους δει κανένα μάτι. Η κίνηση ξεκινάει όταν πέφτει ο ήλιος. Πρώτοι πελάτες είναι συνήθως Κινέζοι από τα γύρω μαγαζιά. Ήσυχοι άνθρωποι, πληρώνουν κάνουν τη δουλειά τους και φεύγουν». Ωστόσο όπως συμπληρώνει, «αυτές τις ώρες έρχονται και Έλληνες κυρίως μεσήλικες που πρέπει να γυρίσουν νωρίς σπίτι, ενδεχομένως στην οικογένεια τους».

Τακτικοί πελάτες των οίκων ανοχής είναι και οι Λίβυοι, που ήρθαν στην Ελλάδα το 2011 λόγω των πρόσφατων αναταραχών, και έχουν κατακλύσει τα ξενοδοχεία κυρίως της δυτικής πλευράς της πόλης. Όπως μας λέει η «πόρτα» του ροζ οίκου, στην αρχή η έλευση των Λίβυων ήταν μια τονωτική ένεση για την περιοχή που είχε «πέσει». «Στην αρχή οι Άραβες που ήρθαν ήταν καλά παιδιά, είχαν και λεφτά και ήταν από τους καλύτερους πελάτες», εξηγεί.

Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός και όλο και περισσότεροι Λίβυοι έφταναν στη Θεσσαλονίκη η κατάσταση άλλαζε. Ορισμένοι ξεκίνησαν με παζάρια. Συνέχισαν με φασαρίες και άλλοι συνευρίσκονταν με κοπέλες χωρίς να πληρώνουν! Αξίζει να σημειωθεί ότι η εποχή των παχέων αγελάδων είχε παρέλθει εδώ και αρκετό καιρό για τους Λίβυους φιλοξενούμενους, καθώς η πρεσβεία της χώρας σταμάτησε σταδιακά να τους παρέχει οικονομική κάλυψη. Άλλωστε πολλά ξενοδοχεία είχαν διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι δε λαμβάνουν τα χρήματα για τη διαμονή τους με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα υπέρογκο χρέος.

Κάνουν… παζάρια

Επισκεπτόμαστε ένα άλλο «σπίτι του έρωτα». Πρόκειται για μια προκάτ κατασκευή που στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν ως αποθήκη. Στο χώρο υποδοχής, υπάρχει ένας γωνιακός καναπές και μία επίπεδη τηλεόραση. Το κάπνισμα απαγορεύεται. Τα δωμάτια είναι συνήθως δύο. Ένα διπλό κρεβάτι και ένα κομοδίνο είναι η επίπλωσή τους. «Το απλό κοστίζει 30 ευρώ, ωστόσο είναι πολλοί αυτοί που κάνουν παζάρια για να το ρίξουν στα 25», μας λέει η υπεύθυνη της υποδοχής, αναφέροντας ότι η κρίση δεν έχει επηρρεάσει σε τόσο μεγάλο βαθμό τον αγοραίο έρωτα.

Λίγο μετά βγαίνει στο χώρο υποδοχής η ιερόδουλη, απευθύνοντάς μας ένα χαμόγελο καθώς είχε την εντύπωση πως είμαστε πελάτες. Όταν τη ρωτάμε από πού κατάγεται μας λέει από την Ισπανία, ωστόσο η βαριά σλάβικη προφορά με την οποία το προφέρει τη διαψεύδει. Όπως αναφέρουν πελάτες «λένε ψέματα ότι είναι Ιταλίδες και Ισπανίδες. Καταλαβαίνουμε πως πρόκειται για Βουλγάρες, Ρουμάνες και Τσέχες αλλά δεν μας πειράζει». Με λίγη πίεση, η ιερόδουλη που μας συστήθηκε ως… Λάουρα, παραδέχεται ότι κατάγεται από την Αρμενία. Όπως μας αναφέρει η υποδοχέας, όλες οι κοπέλες υπόκεινται σε έλεγχο για αφροδίσια νοσήματα κάθε δεκαπέντε μέρες και το προφυλακτικό είναι απαραίτητο «αξεσουάρ» για να προχωρήσει κάποιος στα ενδότερα. Ένας πελάτης, φοιτητής από το Μαρόκο μπαίνει και λέει ναι στο κάλεσμα της ιερόδουλης. Δέκα λεπτά αργότερα βγαίνει από το δωμάτιο και αποχωρεί. Όσο για απόδειξη; Ούτε λόγος.

Ιερόδουλες με… πολιτικό άσυλο

Στη δυτική πλευρά της πόλης, εκτός από την αδειοδοτημένη και νόμιμη πορνεία, είναι κοινό μυστικό ότι ανθεί και η αντίστοιχη παράνομη. Φυσικά, σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν οίκοι ανοχής όπου γίνονται ερωτικές συνευρέσεις, αλλά η πράξη γίνεται συνήθως στο αυτοκίνητο του πελάτη ή σε κάποιο εγκαταλελειμμένο κτήριο. Συλλήψεις ιεροδούλων δεν μπορούν να γίνουν από την αστυνομία αφού το αδίκημα που πράττουν θεωρείται πταίσμα σύμφωνα με νόμο Καστανίδη, κάτι που σημαίνει ότι μία παράνομη ιερόδουλος που συλλαμβάνεται βράδυ δεν μπορεί να οδηγηθεί στον πταισματοδίκη. Η οδός Γιαννιτσών και οι κάθετοι σε αυτή δρόμοι είναι συνήθως οι… πιάτσες. Όπως αναφέρουν πηγές της αστυνομίας οι ιερόδουλες προέρχονται κυρίως από την Αφρική, την Τσεχία, τη Ρουμανία, τη Μολδαβία και τη Βουλγαρία. Περπατάμε στη Γιαννιτσών πάνω στην οποία οι Αφρικανές ιερόδουλοι κάνουν πασαρέλα. Παρουσιαζόμαστε ως πελάτες και ζητάμε να μάθουμε την τιμή. Σε σπαστά ελληνικά μας απαντούν ότι θα τα… βρούμε στο αυτοκίνητο. Λίγα μέτρα πιο πέρα το άγρυπνο μάτι του μαστροπού μας παρακολουθεί. Ο αριθμός πινακίδας του αυτοκινήτου καταγράφεται, ενώ πολλές φορές ακολουθείται ο πελάτης με την ιερόδουλη προκειμένου να μην υπάρξουν βιαιοπραγίες ή πρόθεση του πελάτη να μην πληρώσει. Οι τιμές κυμαίννονται από 15, 20 και 30 ευρώ, ενώ εκτοξεύονται σε τριψήφιο αριθμό εάν ο πελάτης ζητήσει επαφή χωρίς προφυλακτικό. Όπως αναφέρουν αστυνομικές πηγές, «πολλές ιερόδουλες Αφρικανικής καταγωγής βρίσκονται στην Ελλάδα με πολιτικό άσυλο. Σημειώνεται πως εκτός από τη Γιαννιτσών, οι Αφρικανές ιερόδουλες πλέον αναζητούν πελάτες πλέον και στη Μοναστηρίου.

Συνεχίζοντας τη νυχτερινή περιήγηση μας στα λημέρια του έρωτα, σε έναν παράδρομο που οδηγεί σε γνωστό εμπορικό κέντρο, βρίσκεται η περιοχή των τραβεστί. Εκεί η κατάσταση είναι πιο επικίνδυνη όπως μας αναφέρει μία από αυτές. «Αναγκαζόμαστε να κουβαλάμε μαζί μας μαχαίρια προκειμένου να μην έχουμε άσχημη και βίαιη συμπεριφορά, καθώς οι άνθρωποι που επιλέγουν να συνευρεθούν με εμάς είναι διαφορετικοί από αυτούς που επιλέγουν γυναίκες», αναφέρει χαρακτηριστικά. Λίγο πριν μας αφήσει μας λέει ότι οι πελάτες επιβιβάζονται στο δικό τους αυτοκίνητο και η συνεύρεση γίνεται σε διαμέρισμα ή ξενοδοχείο.

Λίγο παρακάτω, στους σκοτεινούς παράδρομους της Γιαννιτσών ιερόδουλες αναζητούν πελάτες χωρίς να συνοδεύονται από κάποιον. Παρουσιαζόμαστε και εκεί ως πελάτες. Από τη συνενόηση γίνεται κατανοητό ότι η ιερόδουλη είναι και χρήστης ναρκωτικών. Μας ζητάει να μπει στο αμάξι. Βάζουμε μπρος.  Ενώ αποχωρούμε ρίχνει την τιμή στα πέντε ευρώ, ενώ σε μια απέλπιδα προσπάθεια για πελατεία μας ζητά μόλις τρία ευρώ για στοματικό έρωτα.

Σύμφωνα με την αστυνομία έχουν γίνει πολλές φορές μηνύσεις για συνευρέσεις ιερόδουλων με πελάτες σε ερειπωμένα κτήρια, ωστόσο είναι δύσκολο να γίνουν συλλήψεις. Το Μάιο είχε γίνει επιχείρηση αστυνομικών δυνάμεων με αποτέλεσμα να συλληφθούν έξι αλλοδαπές ιερόδουλες, οι οποίες ωστόσο στον υποχρεωτικό έλεγχο για το αν έχουν προσβληθεί από τον ιό του AIDS δεν ήταν θετικές.

Απευθυνθήκαμε στο Εθνικό Κέντρο Αναφοράς AIDS Βορείου Ελλάδος το οποίο εδράζεται στη Θεσσαλονίκη και στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ προκειμένου να μάθουμε εάν υπάρχει άνοδος λοιμώξεων από αφροδίσια νοσήματα λόγω της παράνομης πορνείας. Στοιχεία ωστόσο δεν υπήρχαν και μας παρέπεμψαν στο ΚΕΕΛΠΝΟ. Το παράρτημα του κέντρου στη Θεσσαλονίκη μας ενημέρωσε ότι δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία από τη δραστηριότητα της παράνομης πορνείας στην πόλη. Σε αντίστοιχη ερώτηση που πραγματοποιήσαμ στα κεντρικά του ΚΕΕΛΠΝΟ στην Αθήνα, μας ενημέρωσαν ότι η Θεσσαλονίκη είναι υγειονομικά αχαρτογράφητη και κανείς δε γνωρίζει τι ποσοστά κρουσμάτων ιού του AIDS ή άλλων αφροδίσιων νοσημάτων μπορεί να προέρχονται από την παράνομη πορνεία.

Καταγγελίες κάνουν επίσης λόγο για παράνομους οίκους ανοχής που λειτουργούν σε διαμερίσματα της περιοχής, ωστόσο η ανεύρεση τους είναι αρκετά δύσκολη αφού οι μαστροποί διακινούν με μυστικότητα το που βρίσκονται οι χώροι σε «μυημένους» πέλάτες.

Όπως αναφέρουν κάτοικοι της περιοχής, η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη πριν από μήνες, ωστόσο οι συνεχείς επεμβάσεις της αστυνομίας έχουν μειώσει το φαινόμενο, χωρίς βέβαια να το εξαλείψουν.   

 «Γειτονιά του έρωτα»

Η πρόταση του Γιάννη Μπουτάρη όπου πρότεινε τη δημιουργία μιας «γειτονιάς του έρωτα» στα πρότυμα του Άμστερνταμ ή του Αμβούργου έπεσε στο κενό. Όπως είχε πει ο ίδιος ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, σε συνάντηση που είχε πραγματοποιήσει πριν ένα χρόνο περίπου με εκπροσώπους των ιερόδουλων, στόχος της διοίκησης είναι να μεταφέρει τους οίκους ανοχής σε μια πολυκατοικία εκτός κατοικημένων περιοχών, αλλά και πάσης φύσεως καθημερινών δραστηριοτήτων. Μάλιστα, σύμφωνα πάντα με τον Γιάννη Μπουτάρη η συγκεκριμένη πρόταση αναμενόταν να κατατεθεί σε συνεργασία με τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης, ώστε να οριοθετηθεί η περιοχή όπου τελικά θα στεγαστούν οι οίκοι ανοχής. Οι ιδιοκτήτριες μάλιστα των νόμιμων οίκων ανοχής κατηγορούν το δήμο για κωλλυσιεργία στο θέμα της αδειοδότησης των «σπιτιών του έρωτα», καθώς ενώ έχουν όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά δεν παίρνουν την τελική έγκριση από το δήμο Θεσσαλονίκης. «Η συγκεκριμένη υπόθεση θα πάρει το δρόμο της δικαιοδύνης», μας ανέφερε η Μαργαρίτα Ακτύπη, δικηγόρος και νομική εκπρόσωπο ορισμένων ιδιοκτητριών οίκων ανοχής. Όπως μας είπε χαρακτηριστικά οι αποφάσεις που διαβάλλουν την ορθή λειτουργία των νόμιμων οίκων ανοχής, έχουν ήδη καταγγελθεί από ιδιοκτήτριες και αναμένεται η απόφαση της δικαιοσύνης που θα ξεδιαλύνει το τοπίο.

Δωρεάν… προφυλακτικά

Στην αποκάλυψη πως θα μοιραστούν δωρεάν πακέτα …πρόληψης προέβη ο δήμαρχος της πόλης Γιάννης Μπουτάρης. Όπως είπε  μόλις λυθούν ορισμένα διαδικαστικά θέματα, όχημα του δήμου θα αρχίσει να διανέμει στους χρήστες τα πακέτα, τα οποία θα περιέχουν σύριγγες και προφυλακτικά. Την δήλωση έκανε  ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου με αφορμή τη σημερινή Διεθνή Ημέρα Χρήσης Προφυλακτικών με σύνθημα «Να με προsexεις».