Της Χριστίνας Αβδελά 

Αν διαβάζετε την είδηση και είστε… άστεγος με laptop ή smartphone και πρόσβαση σε  WiFi, μπορείτε  να  αναζητήσετε τον ιδανικό χώρο φιλοξενίας  σερφάροντας στο   ίντερνετ.

Οχι, δεν αστειευόμαστε. Όχι εμείς τουλάχιστον…

Βλέπετε, οι χαμηλές θερμοκρασίες και το ψύχος που επικρατεί  «άνοιξαν» τα ΚΑΠΗ του  Δήμου Θεσσαλονίκης, προκειμένου να αποφευχθεί η έκθεση αστέγων σε κίνδυνο λόγω της κακοκαιρίας. Μόνο που έστειλαν την είδηση στα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, αλλά… δεν φρόντισαν μέσω της κοινωνικής υπηρεσίας του δήμου να ενημερώσουν τους αστέγους που βρίσκονται στον δρόμο και –φυσικά – ούτε πρόσβαση σε ίντερνετ έχουν, ούτε τακτικούς αναγνώστες και τηλεθεατές μπορείς να τους πεις…

Επικοινωνήσαμε με την αρμόδια υπάλληλο για τον συντονισμό από  την πλευρά του δήμου. Ακούσαμε με έκπληξη να μας λέει ότι η φιλοξενία  στα ΚΑΠΗ   θα γίνεται μέχρι τις 8.30 το βράδυ. Ενας άστεγος δεν μπορεί να φιλοξενηθεί εκεί κατά την διάρκεια της νύχτας και πρέπει να αναζητήσει μόνος του μια ζεστή γωνιά. Δηλαδή  η κοινωνική μέριμνα δε υπάρχει το βράδυ. Άστεγος μπορείς να είσαι μόνο την ημέρα.

Παράλογο…

Όχι βέβαια η μέριμνα  των αστέγων, που συνεχίζεται και μετά την δύση του ηλίου. Δύο ξενοδοχεία στο κέντρο της πόλης βρίσκονται στην διάθεση του δήμου, όπου ήδη φιλοξενούνται 16 συμπολίτες μας.  Οι «τυχεροί» άστεγοι θα πρέπει  όμως πρώτα να εντοπιστούν από την αστυνομία από εμπλεκόμενους  φορείς ΜΚΟ  ή από υπαλλήλους της δημοτικής αστυνομίας. Σύμφωνα  με την υπεύθυνη  υπάλληλο του δήμου αφού οι άστεγοι ελεγχθούν από την αστυνομία και εφόσον δεν εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης εις βάρος τους τότε μπορούν να κοιμηθούν  ζεστά στα ξενοδοχεία που υπάρχουν για την φιλοξενία τους.

Αλήθεια δεν θα ήταν πιο απλό οι δημοτικοί υπάλληλοι να εντοπίζανε τους αστέγους κατά την διάρκεια της ημέρας και να τους μεταφέρανε από το πρωι στα δυο ξενοδοχεία που έχουν επιλεγεί; Η πρόληψη ενός προβλήματος δεν είναι πιο ουσιαστική;  

Το σίγουρο είναι πως η σημερινή διαπίστωση, επιβεβαιώνει το εκτεταμένο ρεπορτάζ που έκανε η Karfitsa πριν λίγο καιρό, αναδεικνύοντας το “μπάχαλο” της κοινωνικής μέριμνας για τους άστεγους της Θεσσαλονίκης.

Οι άστεγοι δεν είναι αριθμοί, ούτε επέλεξαν  να ζουν στους δρόμους. Και ευχής έργο θα ήταν, όλοι, οι αρμόδιοι περισσότερο, μα και οι αναρμόδιοι, να δείχνουμε την ανθρωπιά μας  όλες τις ημέρες του χρόνου και όλες τις ώρες του χρόνου.