, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Παιδικό Χωριό SOS: Στην αγκαλιά μιας μεγάλης οικογένειας

Το κουδούνι χτυπάει και στην πόρτα εμφανίζεται μια κυρία γύρω στα 50. Με ένα πλατύ χαμόγελο αγκαλιάζει ένα-ένα τα παιδιά που μπαίνουν τρέχοντας στο σπίτι. Ζητάει από όλα να πλύνουν τα χέρια και να περάσουν στο τραπέζι για το μεσημεριανό. Σε λίγα λεπτά, έξι άτομα κάθονται και τρώνε. Θυμίζουν πολυμελή μονογονεϊκή οικογένεια. Μιλάνε για το σχολείο, πειράζονται μεταξύ τους και γελάνε.
Της Δέσποινας Κρητικού
Είναι τα παιδιά που ζουν σε ένα από τα σπίτια στο Παιδικό Χωρίο SOS στο Πλαγιάρι μαζί με τη μητέρα SOS, την Σωτηρία Δαναδάκη, που τα φροντίζει. Εκτός από δύο αδέρφια, όλα τα άλλα γνωρίστηκαν στο σπίτι. Συμπεριφέρονται ωστόσο σαν συγγενείς: Οι μεγαλύτεροι  προσέχουν τους μικρότερους κι όλοι ζουν σαν οικογένεια. «Τα παιδιά μου –τρία αγόρια και δυο κορίτσια– είναι από 6 έως 13 ετών. Είναι καλά παιδιά», αναφέρει με περηφάνια η κ. Δαναδάκη, η οποία εργάζεται στο ίδιο σπίτι επί 8 χρόνια.
Μετά το φαγητό, ένας εκπαιδευτικός σύμβουλος –ο  ίδιος κάθε φορά– αναλαμβάνει να τα βοηθήσει στο διάβασμα. Το απόγευμα κάθε παιδί ακολουθεί το δικό του πρόγραμμα: ξένες γλώσσες, αθλητικές δραστηριότητες ή, για τα μικρότερα, παιχνίδι στην αυλή με τα παιδιά άλλων σπιτιών. Το βράδυ η κ. Δαναδάκη περιμένει να επιστρέψουν για φαγητό και για να τα ετοιμάσει για ύπνο.
Τη ρουτίνα αυτή την ακολουθούν στο συγκεκριμένο σπίτι πιστά κάθε μέρα. Τα Σαββατοκύριακα διαμορφώνεται άλλο πρόγραμμα. Οι δραστηριότητές τους αποφασίζονται από τη μητέρα SOS, τον υπεύθυνο παιδαγωγό και τη θεία – δηλαδή τη γυναίκα που μόνιμα αναπληρώνει τη μητέρα στα ρεπό της. Τον τελικό λόγο τον έχει ο διευθυντής του παιδικού χωριού. Σε κάθε σπίτι πάντως ακολουθείται διαφορετικό πρόγραμμα, ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες των παιδιών.
Φροντίδα για πάντα
Τα Παιδικά Χωριά SOS είναι φιλανθρωπικό σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και εποπτεύεται από του υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Ιδρύθηκε το 1975 και είναι μέλος του SOS Children’s Village International που δραστηριοποιείται σε 134 χώρες. Το Χωριό του Πλαγιαρίου που λειτουργεί από το 1997 σε έκταση 29 στρεμμάτων, είναι το δεύτερο που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Εκεί ζουν 45 παιδιά διαφόρων ηλικιών, τα οποία κατανεμήθηκαν στα 10 σπίτια ανάλογα με την ηλικία τους – τα αδέρφια όμως δεν χωρίζονται  ποτέ.
Τα παιδιά που μπαίνουν σε ένα τέτοιο σπίτι αναγκάζονται να κόψουν βίαια τους δεσμούς με την οικογένειά τους. Όπως εξηγεί στην Karfitsa ο Άκης Δρεπανίδης, διευθυντής Παιδικού Χωριού SOS Πλαγιαρίου & Στέγης Νέων Θεσσαλονίκης, οι λόγοι που οδηγούν ένα παιδί στα Παιδικά Χωριά SOS είναι σοβαρότατοι, όπως για παράδειγμα η χρήση ουσιών εκ μέρος των γωνιών, η κακή σχέση τους με το νόμο ή κάποια προβλήματα οργανικά και ψυχικά που ενδέχεται να έχουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες κατέληξαν μετά από έρευνα στο συμπέρασμα ότι το παιδί δεν μπορεί να παραμείνει στο οικογενειακό του περιβάλλον.

Ο Άκης Δρεπανίδης, διευθυντής Παιδικού Χωριού SOS Πλαγιαρίου & Στέγης Νέων Θεσσαλονίκης

Τα Παιδικά Χωριά SOS αναλαμβάνουν τότε να φροντίσουν το παιδί για πάντα. Ο κοινωνικός λειτουργός έρχεται αμέσως σε επαφή με την οικογένεια, συντάσσεται παιδοψυχιατρική εκτίμηση  και γίνεται μια σειρά από ιατρικές εξετάσεις στο παιδί, προκειμένου να ξέρουν οι αρμόδιοι για την ανατροφή του παιδιού στο νέο του περιβάλλον με τι προβλήματα υγείας ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι.
Αναπληρώνοντας το κενό
Στα Παιδικά Χωριά μπαίνουν παιδιά όλων των ηλικιών, ακόμα και βρέφη. «Κουβαλούν ένα τραύμα. Διαφοροποιούνται από άλλα παιδιά, γιατί δεν ζουν με τους γονείς τους παρόλο που αυτοί βρίσκονται εν ζωή. Το παιδί καλείται από την πρώτη στιγμή να διαχειριστεί αυτό το θέμα, και όσο πιο νωρίς το κάνει, τόσο πιο καλά θα ζήσει, χωρίς να επαναλάβει τα ίδια λάθη στη δική του ζωή», υπογραμμίζει ο κ Δρεπανίδης. Ο ίδιος εξηγεί ότι οι υπεύθυνοι μεριμνούν ώστε να έχουν τα παιδιά επαφή με τους γονείς τους. Ζητάνε από τους γονείς και, αν χρειαστεί, τους επιβάλλουν να επικοινωνούν με τα παιδιά τους, έστω κι αν ζουν στη… φυλακή.
Αν και είναι ξεκάθαρο ότι οι οικογένειες στις οποίες εντάσσονται τα παιδιά δεν αντικαθιστούν την πραγματική οικογένειά τους, οι μητέρες μαζί με τις θείες SOS και τους παιδαγωγούς, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να αναπληρώσουν το κενό. «Δουλεύουμε πολύ μαζί τους, καθώς μας έρχονται σε ηλικία που δεν έχουν ακόμα πλάσει χαρακτήρα», αναφέρει η κ. Δαναδάκη, από τα χέρια της οποίας πέρασαν πολλά παιδιά στα 8 χρόνια που εργάζεται εκεί. Μερικά από αυτά σπουδάζουν πλέον ή εργάζονται, ωστόσο δεν έχουν χάσει επαφή. Από την πλευρά της, η Γεύση Αγγελοπούλου, η «οικογένεια» της οποίας αριθμεί πέντε παιδιά ηλικίας 6 – 14 ετών, συμπληρώνει ότι όλοι ζουν όπως σε ένα «κανονικό» σπίτι. «Τα παιδιά μαλώνουν και μονιάζουν, αγαπιούνται πολύ, τα μεγαλύτερα φροντίζουν τα μικρότερα, όπως σε μια κανονική οικογένεια», τονίζει.
Ζεστασιά και αλληλεγγύη
Η καθημερινότητα δεν διαφέρει από την αντίστοιχη των παιδιών σε κανονικές οικογένειες και η ζεστασιά και η αλληλεγγύη δε λείπουν από τα σπίτια στο Πλαγιάρι. «Κοιμόμαστε και ξυπνάμε με το μυαλό μας στα παιδιά», εξηγεί η κ. Δαναδάκη. Η ίδια λειτουργεί σα φυσική μητέρα. Ξυπνά κάθε πρωί στις 05.00 για να ετοιμάσει πρωινό και στη συνέχεια ξυπνάει τα παιδιά για να τα ετοιμάσει για το σχολείο. Πρώτη φεύγει από το σπίτι η 13χρονη, που πρόσφατα πέρασε στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης κάνοντας πραγματικότητα το όνειρό της. Τα όνειρα των παιδιών είναι…  διαταγή για τα στελέχη στα Παιδικά Χωριά SOS. «Με την εισαγωγή της μικρής στο μουσικό σχολείο έπρεπε να αγοράσουμε μουσικό όργανο. Ευτυχώς το πήραμε αμέσως με την προσφορά δωρητών», αναφέρει ο κ. Δρεπανίδης.
Για τα μεγαλύτερα παιδιά που βρίσκονται στην εφηβεία και ζουν στο Παιδικό Χωριό SOS, λειτουργεί η Στέγη Νέων, που ασχολείται εξατομικευμένα με τον παιδαγωγικό σχεδιασμό των νέων από 16 – 18. «Είναι μια συνέχεια του χωριού και ωθεί τα παιδιά σε έναν πιο ανεξάρτητο τρόπο ζωής. Δηλαδή αν θέλει ένα παιδί να πάει διακοπές, του βρίσκουμε μια δουλειά και τον βοηθάμε να ενταχθεί στο εργασιακό περιβάλλον», εξηγεί ο κ. Δρεπανίδης και διευκρινίζει ότι οι Στέγες αυτές βρίσκονται μέσα στον πολεοδομικό ιστό για να είναι πιο κοντά σε χώρους και σε πράγματα που ενδιαφέρουν τους νέους. Η Στέγη Νέων του Παιδικού Χωριού του Πλαγιαρίου βρίσκεται στην Εγνατία.. αυτή τη στιγμή ζουν εκεί 10 παιδιά, όλα άνω των 18 ετών. Ο πιο μικρός πέρασε Ιστορικό – Αρχαιολογικό στα Ιωάννινα ενώ ο μεγαλύτερος είναι 21 χρόνων.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.