"Η Πολιτεία άφησε τους δικαστές στην τύχη τους"
Ένας τεράστιος όγκος υποθέσεων, φάκελοι κρίσιμοι που στο παρελθόν κάποιοι από αυτούς παρέμεναν κλειστοί και σκονισμένοι, υποθέσεις από τις οποίες περνά η ίδια η κάθαρση της κοινωνίας, βρίσκονται στα γραφεία των δικαστών. Οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης σηκώνουν στις πλάτες τους πια διπλό βάρος. Από τη μια, είναι το αποκούμπι του πολίτη για πιο δίκαιη και πιο ισορροπημένη πραγματικότητα. Από την άλλη, είναι στα χέρια τους αυτή καθεαυτή η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στους θεσμούς.
Σήμερα, λοιπόν, που βαριά ονόματα λογοδοτούν και έχουν τον φόβο των συνεπειών του νόμου, τώρα που οι δικαστές παίρνουν πρωτοβουλίες και για την αποβολή της κακής μειοψηφίας από το σώμα τους, μια συζήτηση με την πρόεδρο της Ενώσεως Δικαστών και Εισαγγελέων, κ. Βασιλικής Θάνου, είναι εξαιρετικά χρήσιμη και αποκαλυπτική. Πολλώ δε μάλλον, που η τρόικα φέρεται αποφασισμένη να ανοίξει μέτωπο με αυτό το ζωντανό και πολύτιμο κύτταρο της κοινωνίας που, πάντως, αντιμετωπίζει καθημερινά ένα πλήθος προβλημάτων αγωνιζόμενο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Η κα. Θάνου, μιλώντας στο «Π», λέει τα πράγματα «έξω από τα δόντια», αποτυπώνοντας μια προβληματική κατάσταση και εντός «των ναών της Θέμιδος». Σύμφωνα με την κα Θάνου, «είναι προφανές ότι τόσο η λειτουργία της Δικαιοσύνης όσο και η ζωή των δικαστών έχει επηρεαστεί και, μάλιστα, σημαντικά στην Ελλάδα του μνημονίου. Μιλά όχι μόνο για μισθολογικά ή οικονομικά προβλήματα, αλλά και για έλλειψη στοιχειώδους υποδομής, που κάνει τη ζωή και τη λειτουργία του δικαστή να φαντάζει ένας μικρός… Γολγοθάς.
Όπως εξομολογείται η κα Θάνου, «είναι μερικές φορές που ο δικαστής δεν έχει ούτε καν γραμματειακή υποστήριξη. Είναι, λοιπόν, λογικό με τον όγκο των υποθέσεων που έχουν να υπάρχουν δυσλειτουργίες. Έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι όλη αυτή η μεταβολή της κοινωνικής ισορροπίας που έχει επιφέρει το μνημόνιο μεταφέρεται συχνά στις αίθουσες των δικαστηρίων. Το γιατί είναι απλό. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά απότοκα της κοινωνικής, οικονομικής, αλλά και πολιτιστικής και ηθικής κρίσης που περνάμε είναι η αύξηση της εγκληματικότητας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι φάκελοι στα γραφεία και στα συρτάρια μας να θυμίζουν μικρά… βουνά».
Διαβάστε τη συνέχεια στο paraskhnio.gr