Τα δάση καίγονται τον χειμώνα. Αν τον χειμώνα δεν γίνουν οι δουλειές που πρέπει, τα δάση το καλοκαίρι θα καούν, όσα αεροσκάφη και αν έχουμε, όσες δυνάμεις και αν ρίξουμε στο έργο της κατάσβεσης.
Τι εννοούμε λέγοντας «δουλειές»; Να έχουν ανοιχτεί δασικοί δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες, να έχουν γεμίσει οι δεξαμενές, να έχουν γίνει οι απαραίτητοι καθαρισμοί -ειδικά στα περιαστικά δάση και τους εθνικούς δρυμούς-, να έχουν φτιαχτεί και εκπαιδευτεί οι ομάδες προστασίας τους. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα «πρέπει».
Βασικά, πρέπει να πάμε σε ένα νέο αντιπυρικό δόγμα. Δεν έχει νόημα κάθε καλοκαίρι να λέμε τα ίδια, να τρέχουμε και να μη φτάνουμε επειδή έχουμε αφήσει τον χειμώνα να περάσει αναξιοποίητος. Η προετοιμασία για την επόμενη αντιπυρική περίοδο πρέπει να ξεκινήσει από την 1η Οκτωβρίου. Τέρμα τα ψέματα. Δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε να μετράμε καμένες εκτάσεις, περιουσίες και χαμένες ζωές.
Πρέπει να υπάρξει ενοποίηση των πολλών «καπέλων» που επιχειρούν σε μία πυρκαγιά: πυροσβέστες, δασικοί, εθελοντές, δήμοι, περιφέρειες, ιδιώτες κοκ. Μιλάμε για ένα ετερόκλητο πλήθος που δεν θα μπορούσε ούτε το πιο προηγμένο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης να συντονίσει. Παραδείγματα προς αξιοποίηση υπάρχουν. Ας πάρουμε την περίπτωση των Ρουμάνων. Δύο τζιπ, τέσσερα μεγάλα πυροσβεστικά, δύο μικρότερα, δύο υδροφόρες και το όχημα υποστήριξης. Τελεία! Τέλεια!
Μια αυτόνομη μονάδα «μάχης» με συνοχή, ξεκάθαρους στόχους και πάνω από όλα συγκεκριμένο πεδίο δράσης. Επιλέγει τον στόχο της, αναπτύσσει τις δυνάμεις και χτυπά αποτελεσματικά. Με πρωτόκολλο εμπλοκής, ανεφοδιασμού, ξεκούρασης κοκ. Ξεκάθαρα πράγματα, ακόμη και όταν η μονάδα επιχειρεί σε μια ξένη χώρα, στην οποία δεν γνωρίζουν ούτε το πεδίο ούτε καν τη γλώσσα. Είναι, όμως, αποτελεσματικοί. Γιατί έχουν ρόλους, έχουν μάθει να αξιοποιούν τον εξοπλισμό τους.
Δεν έχει νόημα τα στελέχη της Πυροσβεστικής να μας εξηγούν πόσο πρωτόγνωρα είναι κάθε φορά τα φαινόμενα. Αυτά είναι. Αυτά πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Με ό,τι μέσα έχουμε στη διάθεσή μας. Καίγεται ολόκληρος ο πλανήτης. Από τα Δαρδανέλια μέχρι τον Καναδά. Τα πράγματα δεν είναι αστεία. Πρέπει -για να μην ξεχνιόμαστε- να οργανωθούμε. Αλλιώς, τα μαντάτα κάθε χρόνο θα είναι και χειρότερα. Άντε και με καμιά χρονιά να πηγαίνει καλά για ανάπαυλα, ώστε να έχουν κάποιοι να πανηγυρίζουν ότι τα πήγαν καλά.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL
