Με 16.500 χιλιόμετρα παραλίας, 190.000 ακτές, 5.000 νησιά και βραχονησίδες, η Ελλάδα δεν φαντάζει αλλά μοιάζει ως θείο … δώρο για τους επενδυτές του τουρισμού. Ωστόσο, τα δώρα συνήθως δεν αξιοποιούνται επαρκώς.
Του: ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΡΑΓΩΓΙΑ
Εν μέσω οικονομικής κρίσης και πανδημίας τη διετία 20-21 στην Ελλάδα αναπτύχθηκε η αγορά των σκαφών αναψυχής. Για τους αυτονόητους λόγους η χώρα μας είναι Εδέμ- προορισμός για τα σκάφη αναψυχής. Μολονότι το τουριστικό προϊόν της χώρας μας είναι εξαιρετικά υψηλής ποιότητας, υστερούμε πολύ σε υποδομές. Από τους 168 “τουριστικούς λιμένες” που έχουν χωροθετηθεί με τον νόμο 2160/1993 στην Ελλάδα, μόνο οι 37 λειτουργούν. Τα έσοδα που χάνουμε από ανταγωνιστικές χώρες όπως η Κροατία, η Τουρκία και η Ιταλία είναι πολύ μεγάλα.
Στη χώρα μας υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 170.000 σκάφη αναψυχής, εκ των οποίων 6.109 ήταν επαγγελματικά (2019). Πρόκειται γενικά για μια αγορά που ακμάζει και στην Ελλάδα -την περίοδο 2014-2018 ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης του κλάδου ήταν 3,4%, ενώ τα έσοδα το 2018 πλησίασαν το μισό δισεκατομμύριο ευρώ (433,4 εκατ.). Το 80% της ζήτησης προέρχεται, βεβαίως, από αλλοδαπούς τουρίστες. Στη χώρα μας, δε, υπάρχουν και 83 εταιρείες κατασκευής σκαφών αναψυχής και αθλητισμού (από 45 το 2008).
Τα σκάφη αναψυχής, κάθε είδους και μεγέθους, χρειάζονται λιμάνια για να δέσουν -να “ελλιμενιστούν”. Σύμφωνα με τη νομοθεσία οι “τουριστικοί λιμένες” περιλαμβάνουν, τις μαρίνες, τα καταφύγια και τα αγκυροβόλια: Οι μαρίνες διαθέτουν χερσαίες και θαλάσσιες υποδομές πολλών τετραγωνικών και προσφέρουν μια ποικιλία υπηρεσιών σε σκάφη αναψυχής, τα καταφύγια έχουν μικρότερο αριθμό θέσεων και προσφέρουν μόνο τις απολύτως απαραίτητες παροχές, ενώ τα αγκυροβόλια βρίσκονται σε προστατευμένους όρμους, λίμνες ή ποταμούς, δεν περιλαμβάνουν μόνιμες κατασκευές και έχουν μόνο τις βασικές υποδομές.
Μέχρι σήμερα στη χώρα μας έχουν χωροθετηθεί 168 τουριστικοί λιμένες, οι οποίοι με βάση τον σχεδιασμό περιλαμβάνουν 25.712 θέσεις ελλιμενισμού (πηγή Dianeosis). Συγκεκριμένα πρόκειται για 12 λιμένες σε ξενοδοχεία, 72 καταφύγια, 22 αγκυροβόλια και 62 μαρίνες. Αυτοί οι λιμένες, βεβαίως, είναι χωροθετημένοι, αλλά δεν είναι όλοι υπαρκτοί: από τους 168 χωροθετημένους τουριστικούς λιμένες στην Ελλάδα, μόνο οι 37 λειτουργούν, διαθέτοντας στην πράξη 8.499 θέσεις ελλιμενισμού για σκάφη.
Πολλοί, ενώ έχουν χωροθετηθεί εδώ και δεκαετίες, δεν κατασκευάστηκαν ποτέ. Η μαρίνα του Ηρακλείου Κρήτης, για παράδειγμα, χωροθετήθηκε το 1993, παραχωρήθηκε το 2003 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατασκευαστεί. Από τις 62 χωροθετημένες μαρίνες, λειτουργούν σήμερα μόνο οι 23. Από τους 12 χωροθετημένους λιμένες ξενοδοχείων λειτουργούν οι 9. Από τα 72 χωροθετημένα καταφύγια λειτουργούν τα 5. Κι από τα 22 χωροθετημένα αγκυροβόλια, δεν έχει λειτουργήσει κανένα. Σε μια λίστα με τις θέσεις ελλιμενισμού ανά χιλιόμετρο ακτογραμμής σε 16 χώρες, η Ελλάδα κατατάσσεται τελευταία.
Δηλαδή ενώ έχουμε ένα από τα καλύτερα τουριστικά προϊόντα του κόσμου, με μεγάλη ζήτηση από σκάφη αναψυχής, δεν είμαστε έτοιμοι να εξυπηρετήσουμε ικανοποιητικά αυτή τη ζήτηση.
Συμπέρασμα: Η έστω και μερική κατασκευή των θέσεων ελλιμενισμού, που έχουν χωροθετηθεί αλλά λιμνάζουν εδώ και πολλά χρόνια, μπορεί να αποδώσει σημαντικά έσοδα στην εθνική οικονομία ενώ μπορεί να συνεισφέρει πολύ θετικά και στην απασχόληση. Ειδάλλως, θα μοιάζει με μια ακόμη χαμένη ευκαιρία που εκτός από εκατομμύρια, πληγώνει και το μεγαλύτερο brand της χώρας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA
