Στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, οι σχέσεις ήταν σχετικά απλές για έναν κοινότοπο αλλά σταθερό λόγο: Οι άνθρωποι στα χωριά ήταν λίγοι, τα ταξίδια ήταν ακριβά και οι κοινωνικές εκδηλώσεις περιορισμένες.

Οι σύγχρονες τεχνολογίες χρησιμοποιήθηκαν για να διορθώσουν αυτά τα ιστορικά εμπόδια και να μας παρέχουν ατελείωτες επιλογές. Τώρα είναι διαρκώς πιθανό να κάνεις μια καινούργια γνωριμία. Όμως, αυτή η πρόοδος στον τομέα των γνωριμιών έκρυψε μια συνεχιζόμενη πρόκληση στο επίπεδο του τελικού σκοπού: μπορεί να έχει γίνει πιο εύκολο το να γνωρίσουμε, αλλά δεν είναι πιο εύκολο το να αγαπήσουμε.

Συνεχίζουμε να αποτελούμε, ο καθένας από εμάς, μια αρκετά απαιτητική πρόκληση για να αναλάβει κάποιος. Όλοι μας έχουμε ψυχολογικές ιδιορρυθμίες που μπορεί να κάνουν μια σχέση πολύ προβληματική: είμαστε ανυπόμονοι, εκφράζουμε άδικες κατηγορίες, έχουμε τάση προς την αυτολύπηση και δυσκολευόμαστε να εκφράσουμε τις ανάγκες μας με τρόπο που θα γίνουν κατανοητές από τους άλλους.

Το ότι μπορούμε να γνωρίσουμε πολλούς ανθρώπους έκρυψε τις άσχημες πλευρές μας, τρέφοντας μέσα μας τη γοητευτική αλλά παραπλανητική ιδέα ότι αντιμετωπίζουμε πρόβλημα απλώς επειδή δεν έχουμε γνωρίσει ακόμα τον «σωστό άνθρωπο».

Ξεχνάμε ότι σχεδόν ο κάθε άνθρωπος είναι μια γοητευτική προοπτική, όσο δεν γνωρίζουμε τίποτα για αυτόν.

Η ουσιαστική δουλειά που έχουμε, αφού κάνουμε μια καλή αναζήτηση, δεν είναι να συνεχίσουμε την προσπάθεια να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους, αλλά να αναλύσουμε τι είναι αυτό που μας δυσκολεύει να ζήσουμε με όποιον μπορεί να συνδεθούμε. Θα είμαστε έτοιμοι για την αγάπη όταν παραδώσουμε ένα μέρος της συναρπαστικής αίσθησης δυνατότητας που κουβαλάμε και αναγνωρίσουμε ότι, αν και έχουμε μια ποικιλία εναλλακτικών, στην πραγματικότητα, δεν έχουμε τόσο πολλές επιλογές.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL