Εβδομήντα παιδιά διαφόρων ηλικιών, όπως ανέφερε στην «Κ» ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, βρίσκονται προς φύλαξη σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης -όπως στο «Παπαγεωργίου», το «Ιπποκράτειο»- καθώς και σε νοσοκομεία της Αθήνας και άλλων πόλεων μετά από εντολή εισαγγελέων εξαιτίας ακατάλληλων γονέων και περιβάλλοντος.
Ρεπορτάζ: ΦΑΝΗ ΧΑΡΙΣΗ
Δεκάδες εισαγγελείς βρίσκονται αντιμέτωποι με περιστατικά έκνομης, παραβατικής ή και κακοποιητικής συμπεριφοράς γονέων και τελικώς ωθούνται στην απόφαση της απομάκρυνσης του ανηλίκου από το κακοποιητικό περιβάλλον και της τοποθέτησής του σε κατάλληλο φορέα παιδικής προστασίας. Μόνο που δυστυχώς στην Ελλάδα τέτοιες δομές είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες, με αποτέλεσμα τα παιδιά τελικώς να στέλνονται προς φύλαξη σε παιδιατρικές κλινικές νοσοκομείων έως ότου βρεθεί κάποια δομή που μπορεί να τα φιλοξενήσει. Έτσι, βρέφη και μικρά παιδιά βρίσκονται ουσιαστικά «παρκαρισμένα» σε κλίνες νοσοκομείων, χωρίς μάλιστα τις περισσότερες φορές να χρήζουν ιατρικής φροντίδας πέραν της ψυχολογικής υποστήριξης που κρίνεται αναγκαία και την οποία δυστυχώς δεν έχουν.
«Τα παιδιά δεν είναι κρατούμενοι»
Μάλιστα για την φύλαξη των παιδιών στα νοσοκομεία συνδράμουν και αστυνομικές δυνάμεις, ενώ είναι χαρακτηριστικό, όπως ανέφερε στην «Κ» ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, Θεόδωρος Τσαϊρίδης, σε κάθε βάρδια για κάθε ένα παιδί απασχολούνται δύο αστυνομικοί. Μάλιστα, όπως είπε, κάποια στιγμή οι αστυνομικοί της Θεσσαλονίκης είχαν φτάσει να κάνουν 10.000 βάρδιες σε φυλάξεις ανηλίκων σε νοσοκομεία.
«Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές και τα παιδιά αυτά με εντολή εισαγγελέα στέλνονται στα δημόσια νοσοκομεία. Πρόκειται περί ενός σοβαρού κοινωνικού ζητήματος, όπου δυστυχώς και σε αυτήν την περίπτωση το κράτος αντί να δημιουργήσει όλες τις απαραίτητες δομές για να εξασφαλίσει σε αυτά τα παιδιά, τα οποία έχουν τραυματιστεί και σωματικά και ψυχικά, από τις δύσκολες καταστάσεις που έχουν περάσει, όχι μόνο δεν τα περιθάλπει ως οφείλει, αντιθέτως τα βάζει σε νοσοκομεία, δηλαδή σε ένα «άρρωστο» περιβάλλον κι από έξω από το δωμάτιο βάζει και δυο αστυνομικούς λες και τα παιδιά είναι κρατούμενοι», τόνισε ο κ. Τσαϊρίδης που πρόσθεσε ότι τελευταίως καταγράφεται μια αύξηση στις βάρδιες που καλούνται να κάνουν οι αστυνομικοί της Θεσσαλονίκης σε αυτές τις φυλάξεις ανηλίκων.
Οι ηλικίες των παιδιών που απομακρύνθηκαν από το περιβάλλον τους με εντολή εισαγγελέα είναι διάφορες, ενώ, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Τσαϊρίδης, «φυλάξαμε και νεογέννητο, ένα βρέφος 40 ημερών». Άλλες φορές οι ηλικίες των παιδιών είναι μεγαλύτερες, ενώ υπήρξε και συμβάν όπου ο έφηβος που με εντολή εισαγγελέα ήταν φιλοξενούμενος σε νοσοκομείο της πόλης το έσκασε από την κλινική του νοσοκομείου. «Τα παιδιά δεν είναι κρατούμενοι και οι αστυνομικοί σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουν καμία απολύτως ευθύνη», κατέληξε ο κ. Τσαϊρίδης.
Τα παιδιά φιλοξενούνται ακόμα και για μήνες
Εξοργισμένοι με την απουσία των απαραίτητων δομών φιλοξενίας παιδιών που στέλνονται στις παιδιατρικές κλινικές είναι και οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Όπως ανέφερε στην «Κ» το μέλος του Σωματείου Εργαζομένων στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου», Θανάσης Τασιούδης, η φιλοξενία παιδιών με εντολή εισαγγελέα «συμβαίνει σε όλα τα νοσοκομεία που έχουν παιδιατρικές κλινικές».
«Επειδή δεν υπάρχουν δομές φιλοξενίας για παιδιά, τα οποία ο εισαγγελέας πιστεύει ότι πρέπει να απομακρυνθούν από τους γονείς για πολλούς και διάφορους λόγους, φιλοξενούνται -για χρονικό διάστημα που δεν είναι συγκεκριμένο- στις παιδιατρικές κλινικές των νοσοκομείων. Τα παιδιά φιλοξενούνται για όσο χρειαστεί -από λίγες ημέρες έως μήνες- έως ότου βρεθεί σε ποια δομή θα πάνε. Αυτή η φιλοξενία βέβαια επιβαρύνει τη λειτουργία της κλινικής. Εμείς και ως σωματείο είχαμε κάνει μια κίνηση προς το υπουργείο Δικαιοσύνης, επισημαίνοντας ότι το νοσοκομείο δεν είναι χώρος φιλοξενίας παιδιών για μεγάλη περίοδο κι ότι αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να το λύσει ένα κοινωνικό κράτος στη λογική ότι πρέπει να αυξηθούν οι δομές φιλοξενίας», τόνισε ο κ. Τασιούδης.
Την ακαταλληλότητα των νοσοκομείων ως χώρων φιλοξενίας παιδιών και την αναγκαιότητα να δημιουργηθούν κατάλληλες δομές για τα παιδιά αυτά επισήμανε και η παιδίατρος του νοσοκομείου «Ιπποκράτειο», Χάρις Λαμπαδά. «Κατά καιρούς έχουμε παιδιά που έρχονται στις παιδιατρικές του νοσοκομείου με εντολή εισαγγελέα. Είναι αρκετά δύσκολη κατάσταση με την έννοια ότι δεν υπάρχουν δομές πρόνοιας να επιλυθούν αυτού του είδους θέματα και ουσιαστικά τα παιδιά λιμνάζουν στις κλινικές», ανέφερε στην «Κ» η κ. Λαμπαδά προσθέτοντας ότι ανάλογα με το ποια παιδιατρική εφημερεύει στέλνονται και τα παιδιά προς φιλοξενία.
«Τα παιδιά αυτά από την στιγμή που δεν έχουν κάποιο παθολογικό νόσημα δεν θα έπρεπε να νοσηλεύονται σε κλινικές μαζί με άρρωστα παιδιά, που μπορεί να έχουν πιθανώς και μεταδοτικά νοσήματα, αλλά θα έπρεπε να βρίσκονται σε κάποια δομή πρόνοιας που δυστυχώς δεν υπάρχει. Επίσης, οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες, οπότε καθυστερεί και η όποια υποστήριξη προς αυτά τα παιδιά», κατέληξε η κ. Λαμπαδά.
Να δημιουργηθούν διεπιστημονικές δομές
Καταστροφικό για την ψυχική υγεία των παιδιών χαρακτήρισε η καθηγήτρια της Ιατρικής σχολής του ΑΠΘ, ψυχολόγος υγείας, Εύχαρις Παναγοπούλου, τη φιλοξενία αυτών των παιδιών σε κλινικές νοσοκομείων. «Είναι καταστροφικό για την υγεία των παιδιών και για τώρα αλλά είναι καθοριστικό και για την συνέχεια, δηλαδή για την ανάπτυξή τους. Είναι καθοριστικό και ίσως μη αναστρέψιμο, θα έλεγα, το συγκεκριμένο τραύμα», τόνισε, προσθέτοντας ότι η φιλοξενία αυτών των παιδιών πρέπει να γίνει σε κατάλληλες και σύγχρονες δομές.
«Χρειαζόμαστε δομές διεπιστημονικές φιλοξενίας παιδιών, οι οποίες θα είναι σύγχρονες και χαρούμενες δομές και δεν θα είναι δομές που θα βασίζονται στη φιλανθρωπία αλλά θα είναι ενταγμένες στο σύστημα και θα είναι συνδεδεμένες με την υπόλοιπη κοινωνική ζωή, δηλαδή δεν θα είναι αποκομμένες από την κοινωνία. Θα λειτουργούν μέσα στο πλαίσιο του κοινωνικού ιστού. Δυστυχώς, τώρα ό,τι δομή υπάρχει είναι έξω από τον κοινωνικό ιστό και στηρίζεται στην φιλανθρωπία και αυτό είναι λάθος. Τα παιδιά που βγαίνουν από τις οικογένειες τους δεν είναι αντικείμενο φιλανθρωπίας πρέπει να ενταχθούν σε ισότιμες κανονική δομή. Ήδη είναι τραύμα η εγκατάλειψη από τους γονείς, το να μην ανήκουν και σε μια δομή μέσα σε ένα σύστημα είναι χειρότερο», τόνισε η κ. Παναγοπούλου.
