Refugees from Afghanistan gather in no man's land between an old, partly ruined brick factory and a dump on the outskirts of Subotica, northern Serbia, near the Hungarian border, Monday, June 29, 2015. Illegal migrants usually wait here until they can cross the border into Hungary and the Schengen zone of the European Union. (Edvard Molnar/MTI via AP)

Οι χώρες- μέλη της Ε.Ε., βλέποντας ότι οι στρατηγικές τους όσον αφορά στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης δεν αποδίδουν, αναζητούν εναλλακτικές- και σε αυτό το πλαίσιο, φαίνονται να έχουν αποφασίσει ότι φταίχτης είναι η Ελλάδα, αναφέρεται σε ανάλυση της Stratfor με τίτλο «Ελλάδα: Ο αποδιοπομπαίος τράγος της προσφυγικής κρίσης».
Όπως σημειώνεται, μία έξωση της Ελλάδας από την ζώνη Σένγκεν δεν θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην εισροή μεταναστών στην Ευρώπη, καθώς η χώρα μας δεν μοιράζεται χερσαία σύνορα με άλλα μέλη της ζώνης. Ωστόσο, θα αποτελούσε τιμωρία της ίδιας της Ελλάδας, καθώς, αν και οι αιτούντες άσυλο δεν θα επηρεάζονταν, θα επηρεάζονταν οι Έλληνες που ταξιδεύουν σε χώρες της δυτικής Ευρώπης, οι οποίοι θα αντιμετωπίζονταν ως πολίτες «τρίτων» χωρών. «Αυτό υποδεικνύει ότι η απειλή της έξωσης είναι μια ξεκάθαρα πολιτική κίνηση με σκοπό να πιεστούν οι ελληνικές αρχές και να βελτιώσουν τους ελέγχους στα σύνορα με την Τουρκία. Ωστόσο, αυτή η στρατηγική έχει τα ρίσκα της: Εάν ανασταλεί η συμμετοχή της Ελλάδας στη Σένγκεν, δεν υπάρχει εγγύηση πως η οργή των ψηφοφόρων θα επικεντρωθεί μόνο προς τον ΣΥΡΙΖΑ».
Όπως αναφέρεται στην ανάλυση, η έξωση της Ελλάδας θα προκαλούσε όξυνση των αντιευρωπαϊκών τάσεων στη χώρα, μειώνοντας τη συμπάθεια προς την Ευρωζώνη και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Κάτι τέτοιο πιθανότατα θα προκαλούσε κατάρρευση της κυβέρνησης, αλλά και του προγράμματος μεταρρυθμίσεων, εκτροχιάζοντας το πρόγραμμα στήριξης και εντείνοντας την αβεβαιότητα για το μέλλον της Ελλάδας. Όπως υπογραμμίζεται, δύο είναι τα κύρια ζητήματα τα οποία θα απασχολήσουν την ελληνική κυβέρνηση μέσα στους επόμενους μήνες: Η αύξηση των προσφυγικών ροών και η αξιολόγηση του προγράμματος. Με τον καιρό να βελτιώνεται κατά τον Μάρτιο- Απρίλιο, το πιθανότερο είναι οι ροές να αυξηθούν, μια εξέλιξη η οποία θα συμπέσει με τις διαπραγματεύσεις για το επόμενο πακέτο οικονομικής βοήθειας, και στη συνέχεια κάποιου είδους ελάφρυνση χρέους.

«Ο Τσίπρας ελπίζει να συνδέσει τη μεταναστευτική κρίση με το πρόγραμμα διάσωσης της χώρας του, ζητώντας ευελιξία στην εφαρμογή οικονομικών μεταρρυθμίσεων εν μέσω των προσπαθειών της χώρας για αντιμετώπιση των κυμάτων μεταναστών. Αλλά η στρατηγική του δεν αποδίδει, κυρίως επειδή οι κυβερνήσεις στη βόρεια Ευρώπη συνδέουν τα δύο ζητήματα με πολύ διαφορετικό τρόπο. Πολλοί συντηρητικοί πολιτικοί στη βόρεια Ευρώπη αρνούνται να υποκύψουν στα αιτήματα μιας χώρας η οποία, από την οπτική τους, δεν κάνει αρκετά για να αντιμετωπίσει την μεταναστευτική κρίση. Αν και η Ελλάδα κάποια στιγμή θα επιτύχει να εξασφαλίσει κάποιου είδους ελάφρυνση χρέους, αυτό θα συμβεί παρά τη μεταναστευτική κρίση, όχι εξαιτίας της» εκτιμάται.
Ως εκ τούτου, συμπληρώνεται, τα μέλη της Ε.Ε. αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους απομόνωσης της Ελλάδας. Μία εξ αυτών είναι η ενίσχυση των ελέγχων στα σύνορα ΠΓΔΜ- Ελλάδας, με ευρωπαϊκή στήριξη σε προσωπικό και εξοπλισμό, με στόχο να κλείσει ο «δρόμος των Βαλκανίων». Ωστόσο, αυτό θα σήμαινε πως η Ε.Ε. βοηθά μια χώρα που δεν είναι μέλος, ενώ βλάπτει μία που είναι – και σημειώνεται ότι η Frontex δεν έχει το δικαίωμα να επιχειρεί σε χώρες οι οποίες δεν είναι μέλη. «Αυτά τα ζητήματα καθιστούν μάλλον απίθανο η Ε.Ε. και η ΠΓΔΜ να κλείσουν συμφωνία».

Ωστόσο, όπως και να έχει, η ΠΓΔΜ μάλλον θα λάβει βοήθεια σε προσωπικό και υλικό μέσω διμερών συμφωνιών με άλλες χώρες. Εάν η ΠΓΔΜ ενισχύσει την ασφάλειά της, η Ελλάδα θα δεχθεί το κύριο βάρος, καθώς οι αιτούντες άσυλο δεν πρόκειται να σταματήσουν να καταφθάνουν από την Τουρκία, απλά θα δυσκολεύονται πιο πολύ να συνεχίσουν προς τα βόρεια. Αυτό θα επιδεινώσει την κατάσταση στην Ελλάδα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, καθώς οι μετανάστες θα αποκλείονται στην Ελλάδα. «Ωστόσο, η κατάσταση αυτή θα αποκλιμακωθεί μάλλον σε βάθος χρόνου, καθώς οι περισσότεροι αιτούντες άσυλο δεν θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα».
Εάν το ταξίδι μέσω της ΠΓΔΜ δεν αποτελεί πλέον επιλογή, πολλοί μετανάστες θα αναζητήσουν εναλλακτικές διαδρομές για να προχωρήσουν βαθύτερα στην Ευρώπη, όπως μέσω της Αλβανίας και της Βουλγαρίας. Η Μαύρη Θάλασσα πιθανότατα θα αντικαταστήσει το Αιγαίο ως δίοδος, και κάποιοι μπορεί να αρχίσουν να ακολουθούν την παλαιότερη οδό, μέσω της κεντρικής Μεσογείου. Εάν συμβεί αυτό, η Ιταλία θα βρεθεί στο επίκεντρο της κρίσης, και χώρες όπως η Αυστρία, η Γαλλία, η Ελβετία και η Σλοβενία θα επιδιώξουν να κλείσουν τα σύνορά τους με την Ιταλία.
Εν τέλει, η Ευρώπη μάλλον δεν θα καταφέρει να βρει μια μεμονωμένη, πλήρη λύση στην κρίση. Οι χώρες θα προσπαθούν σταδιακά να γίνονται όλο και λιγότερο ελκυστικές σε αυτούς που ζητούν άσυλο εντός ευρωπαϊκών συνόρων, είτε αυξάνοντας τα μέτρα ασφαλείας είτε μειώνοντας τις κοινωνικές παροχές στους ξένους.

Στο μεταξύ, ανεξαρτήτως του εάν η Ελλάδα βγει ή όχι από τη Σένγκεν, τα μέλη της Ε.Ε. θα χρησιμοποιήσουν πιθανότατα την αποτυχία της χώρας στον έλεγχο των συνόρων της ως δικαιολογία για την ενίσχυση των ελέγχων στα σύνορά τους, για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους. Αυτός θα ήταν ένας τρόπος να επιβιώσει (τουλάχιστον θεωρητικά) η Συνθήκη Σένγκεν, ενώ παράλληλα εγκαθίστανται ξανά οι έλεγχοι στα σύνορα. Τέτοια μέτρα θα απέτρεπαν τους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι ταξιδεύουν στην Ευρώπη αναζητώντας μια καλύτερη ζωή και όχι να γλιτώσουν από πολέμους ή διώξεις. Ωστόσο, οι Σύριοι εξακολουθούν να προστατεύονται από το διεθνές δίκαιο.
Καταλήγοντας, στην ανάλυση αναφέρεται ότι ακόμα και με αυστηρότερους κανόνες μετανάστευσης, η εφαρμογή θα είναι προβληματική. «Χώρες όπως η Γερμανία αύξησαν τις απελάσεις μέσα στις τελευταίες εβδομάδες, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό αυτών των οποίων οι αιτήσεις απορρίπτονται απελαύνονται από αυτές τις χώρες. Ο επικεφαλής της ένωσης αστυνομικών της Γερμανίας πρόσφατα παραδέχτηκε ότι οι μετανάστες που απελαύνονται στην Αυστρία συχνά επιστρέφουν στη Γερμανία μερικές ώρες μετά. Οπότε ενώ οι έλεγχοι στα σύνορα, οι φράχτες και η σκληρότερη νομοθεσία θα μειώσουν πιθανώς τον αριθμό μεταναστών που έρχονται στην Ευρώπη, σίγουρα δεν θα επιλύσουν πλήρως τη συνεχιζόμενη κρίση».huffingtonpost.gr