Της Χρύσας Κυριακού 

Απάντηση στο δημοσίευμα του “Karfitsa.gr” με τίτλο «’‘Ύποπτο’’ διαγωνισμό καταγγέλλει στην «Κ» επιχειρηματίας από τη Θεσσαλονίκη» έστειλε ο αναπληρωτής καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών, Σωτήρης Νικολαρόπουλος. Στο εν λόγω δημοσίευμα ο ιδιοκτήτης εταιρείας εργαστηριακού εξοπλισμού με έδρα την βιομηχανική περιοχή της Σίνδου, Νικόλαος Ατματζίδης υποστήριζε ότι το πανεπιστήμιο Πατρών φέρεται να είναι ζημιωμένο κατά 500 χιλιάδες ευρώ καθώς ο διαγωνισμός κατοχυρώθηκε με ποσοστό 93% του προϋπολογισμού ενώ θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη έκπτωση. «Σε όλους τους διαγωνισμούς το ποσοστό κατοχύρωσης κυμαίνεται από 25-45%. Αυτή τη φορά γιατί έφθασε το 93%; Αν ανοιγόταν και η δική μας προσφορά, το πανεπιστήμιο θα είχε κερδίσει έκπτωση τουλάχιστον κατά 500 χιλιάδες ευρώ. Το 93% θα έπρεπε να βάλει σε σκέψεις όλους τους εμπλεκόμενους» τόνισε ο κ. Ατματζίδης.

Στην επιστολή του ο κ. Νικολαρόπουλος απαντά σε όσα υποστήριξε στην «Κ» ο κ. Ατματζίδης υποστηρίζοντας ότι τα προϊόντα της εταιρείας του κ. Ατματζίδη δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις ενώ ο κ. Ατματζίδης δεν προχώρησε σε εύλογο χρονικό διάστημα σε ένσταση του αποτελέσματος του διαγωνισμού.

 

Η επιστολή του κ. Νικολαρόπουλου

Διάβασα στο έγκριτο και έγκυρο μέσο ηλεκτρονικής ενημέρωσης «Karfitsa.gr”, τις «καταγγελίες» του κ. Ατματζίδη, τις οποίες ορθά δημοσιεύσατε. Ως εκ του θεσμικού ρόλου που κατέχω, είμαι υποχρεωμένος να απευθυνθώ δια της παρούσης σε σας, που υπογράφετε και την εν λόγω ανάρτηση, με μοναδικό σκοπό την αποκατάσταση της βάναυσα τρωθείσας αλήθειας και την υπεράσπιση του Πανεπιστημίου όχι μόνο ως θεσμού, αλλά και ως Ακαδημαϊκής μονάδας, που διαχειρίζεται Δημόσια κονδύλια.

Ο κ. Ατματζίδης αναφέρεται στον Δημόσιο Διεθνή Διαγωνισμό –ΕΣΠΑ, με αριθμό Διακήρυξης 10/12, ύψους 1.500.000 ευρώ με στόχο την προμήθεια και τοποθέτηση του εξοπλισμού στο νεόδμητο κτίριο του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών, ο οποίος διενεργήθηκε στις 11.09.2012.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του διαγωνισμού (καλοκαίρι 2012) ουδείς προσέφυγε όπως είχε κάθε νόμιμο δικαίωμα σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις εναντίον της Διακήρυξης 10/12. Δηλαδή κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι οι τεχνικές προδιαγραφές που ετέθησαν είναι εσφαλμένες ή ότι οι προσφερόμενες τιμές ανά είδος εκτός των ορίων της αγοράς. Ούτε φυσικά και ο κ. Ατματζίδης. Συνεπώς, οι τεχνικές προδιαγραφές και οι όροι του διαγωνισμού ετέθησαν σε αναντίρρητη ισχύ οριστικά την 11.09.2012. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως τα μέλη της Επιτροπής Αξιολόγησης της οποίας ήμουν πρόεδρος (για προφανείς λόγους θα αποφύγω να σχολιάσω την τουλάχιστον απαξιωτικά άκομψη διατύπωση του ενιστάμενου «η τριμελής επιτροπή που αποτελείται από τον διευθυντή τεχνικής υπηρεσίας και δύο μέλη φαρμακοποιούς») ήταν ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΑ να ακολουθήσουν ΠΙΣΤΑ και να ελέγξουν με ΑΚΡΙΒΕΙΑ τα όσα η εν λόγω Διακήρυξη απαιτούσε ως όρους ή/και τεχνικές προδιαγραφές.  Παράλληλα οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό σύμφωνα με τη Διακήρυξη εκλήθησαν να προσκομίσουν δείγματα από συγκεκριμένα είδη, τα οποία επρόκειτο να ελεγχθούν ως προς τη συμμόρφωση τους με τις τεχνικές προδιαγραφές. 

Δυστυχώς τα δείγματα που προσκόμισαν οι δύο εταιρίες που συνδέονται με τον κ. Ατματζίδη (η μια δική του και η άλλη της κόρης του) εξέπληξαν αρνητικά όχι μόνο τα μέλη της Επιτροπής, αλλά και μια σειρά από θεσμικά πρόσωπα (τον κ. Πρύτανη, τον κ. Αντιπρύτανη, Προϊσταμένους της Τεχνικής Υπηρεσίας, Προϊσταμένους της Οικονομικής Υπηρεσίας και συναδέλφους μέλη ΔΕΠ εις τα οποία εδείχθησαν λόγω της σοβαρότητας και της σκοπιμότητας του Διαγωνισμού). Οι ουσιαστικές και οι τυπικές αποκλίσεις από τις τεχνικές προδιαγραφές φωτογραφήθηκαν και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ομόφωνης τελικής Έκθεσης που υπεβλήθη στο Πανεπιστήμιο. Είναι οι ίδιες αποκλίσεις για τις οποίες ο κ. Ατματζίδης σε εξώδικό του αναφέρει: «…η αρμόδια επιτροπή δεν έκαμε δεκτή την τεχνική προσφορά μας, γιατί σε ορισμένα είδη, δήθεν δεν καλύπταμε τις τεχνικές προδιαγραφές.» Τώρα στο εύλογο ερώτημα, πως μπορεί μια φωτογραφία (πιστή απεικόνιση της πραγματικότητας) να είναι «δήθεν» απεικόνιση της πραγματικότητας, αυτό μόνο ο κ. Ατματζίδης μπορεί να το απαντήσει. Εγώ προσωπικά αδυνατώ.

Η τελική Έκθεση Αξιολόγησης των προσφορών κοινοποιήθηκε νόμιμα σε όλους τους συμμετέχοντες. Ο κ. Ατματζίδης είχε στη συνέχεια το απόλυτο δικαίωμα να ασκήσει νομότυπα ΕΝΣΤΑΣΗ ή ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ή ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ή και συνδυασμό αυτών.  Τίποτα από αυτά δεν άσκησε και έτσι η επιτροπή ως εκ του νόμου ήταν υποχρεωμένη προχώρησε στη διαδικασία αποσφράγισης των οικονομικών προσφορών.  Συνεπώς όταν ο κ. Ατματζίδης δηλώνει : «…Καταθέσαμε λοιπόν ένσταση…», προφανέστατα για δεύτερη φορά (μετά το «δήθεν») παραποιεί την πραγματικότητα.

Στη συνέχεια ο κ. Ατματζίδης δηλώνει: «Για λόγους οικονομικού συμφέροντος, διαφάνειας και ηθικής η αρμόδια επιτροπή θα έπρεπε να τον κηρύξει άγονο, παρόλα αυτά προχώρησε στην αποσφράγιση της μοναδικής προσφοράς της εταιρείας, η οποία και κέρδισε τον διαγωνισμό». Και πάλι ο ενιστάμενος διαστρέφει την αλήθεια η οποία περιγράφεται στις κείμενες διατάξεις (Άρθρο 21, παρ.η, ΠΔ 118/2007) και οι οποίες για την ακύρωση και επανάληψη ενός διαγωνισμού  απαιτούν σωρευτικά: «…Ειδικά σε περιπτώσεις διαγωνισμών….στους οποίους υποβάλλεται μία μόνο προσφορά ή τελικά γίνεται αποδεκτή μία μόνο προσφορά ΚΑΙ εφόσον δεν υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία τιμών είτε προηγούμενων διαγωνισμών είτε ….. ο διαγωνισμός ματαιώνεται και επαναλαμβάνεται υποχρεωτικά». Προφανώς ο συγκεκριμένος Διαγωνισμός δεν ήταν ο πρώτος που υλοποιήθηκε κάτω από αυτό το νομικό καθεστώς και οφείλω να προσθέσω πως η νομιμότητα του εν λόγω διαγωνισμού έχει ελεγχθεί τόσο από τη Νομική Υπηρεσία του Πανεπιστημίου, όσο και από τον προσυμβατικό έλεγχο που ακολούθησε από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος.

Ακολούθως ο κ. Ατματζίδης αναρωτιέται: «… για ποιο λόγο η εταιρεία απερρίφθη από την εν λόγω επιτροπή, την ώρα που έχει λάβει μέρος και σε χιλιάδες άλλους διαγωνισμούς, πολλούς εκ των οποίων έχει κερδίσει….». Ως απάντηση σας επισυνάπτω φωτογραφίες από τα είδη που προσκόμισαν οι εταιρίες που εκπροσωπεί ο κ. Ατματζίδης και ελπίζω να δικαιούμαι στη συνέχεια να θέσω κι εγώ με τη σειρά μου το ερώτημα: Με αυτά τα είδη κέρδισε ο κ. Ατματζίδης τους πολλούς εκ των χιλιάδων διαγωνισμών? Αν η απάντηση είναι καταφατική τότε καλό θα είναι να ζητηθεί η εισαγγελική παρέμβαση με κατηγορούμενους αυτούς που επέτρεψαν στον κ. Ατματζίδη να εξοπλίσει τους Δημόσιους φορείς με αυτής της ποιότητας κατασκευές. Αν η απάντηση είναι αρνητική (που το εύχομαι) τότε δεν έχει νόημα να απευθύνει το ερώτημα προς το Πανεπιστήμιο Πατρών. Μια ισχυρή δόση αυτοκριτικής θα είναι αρκετή.

Η επόμενη ερώτηση-τοποθέτηση του κ. Ατματζίδη «…είναι και η μοναδική που διατηρεί εργοστασιακές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα, όταν τα προϊόντα των άλλων συμμετεχόντων προέρχονται από τη Βουλγαρία και την Τουρκία..» δεν άπτεται των αρμοδιοτήτων μου να απαντήσω. Αυτό που γνωρίζουν όλα τα μέλη της επιτροπής αξιολόγησης και επισταμένως με πολλαπλές ενέργειες διαπίστωσαν, είναι πως όλοι οι συμμετέχοντες εκλήθησαν να καταθέσουν πιστοποιητικά ποιότητος και καλής λειτουργίας από έγκυρους οίκους αξιολόγησης και όποιος διαγωνιζόμενος δεν ικανοποίησε τα εν λόγω κριτήρια απερρίφθη.  Παράλληλα αισθάνομαι υποχρεωμένος να ενημερώσω εγγράφως τους άλλους συμμετέχοντες για την δήλωση αυτή του κ. Ατματζίδη.

Το σοβαρότερο όμως θέμα που θέτει με την καταγγελία του ο κ. Ατματζίδης αφορά στην εκτίμησή του για την απώλεια 500.000 ευρώ από χρήματα του ΕΣΠΑ και σε βάρος του Δημοσίου συμφέροντος. Δηλώνει δε ευθαρσώς πως: «Σε όλους τους διαγωνισμούς το ποσοστό κατοχύρωσης κυμαίνεται από 25-45%.». Δηλαδή ο κ. Ατματζίδης συμμετέχει σε διαγωνισμούς καταθέτοντας προσφορές έως και 25% του αρχικά προϋπολογιζόμενου κόστους των Διακηρύξεων. Εγώ προσωπικά δεν έχω εταιρίες και ούτε έχω εμπλακεί στο παρελθόν σε κανένα διαγωνισμό ώστε να μπορώ να το κρίνω. Ως πολίτης όμως θλίβομαι όταν στην Πατρίδα μας ή οι αρχικά τεθείσες τιμές σε σχέση με την ποιότητα είναι υπερκοστολογημένες (ώστε να μπορεί κάποιος να προσφέρει τα λειτουργικώς ορθά και κατάλληλα είδη στο 25% της αρχικής τιμής, οπότε οι διενεργούντες τον Διαγωνισμό είναι απλώς επίορκοι) ή ο εκάστοτε προμηθευτής έχει την άνεση να διαφεύγει των ελέγχων τοποθετώντας είδη που η ποιότητα και η αξία τους είναι υποτετραπλάσια των αιτουμένων. Και εδώ πάλι η ύπαρξη επίορκων Δημόσιων λειτουργών αναδύεται. Για το τι από τα δυο συμβαίνει καλό θα ήταν να απευθυνθείτε στον εμπειρότερο εμού κ. Ατματζίδη, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είναι εκ των μεγαλυτέρων προμηθευτών του Πανεπιστημίου μας. Στο συγκεκριμένο πάντως Διαγωνισμό σας διαβεβαιώ πως παροτρύναμε ισχυρά την αρμόδια Διεύθυνση του Πανεπιστημίου Πατρών που συνέταξε την εν λόγω Διακήρυξη για την κοστολόγηση των αιτουμένων ειδών να διερευνήσει την πραγματική και αντικειμενική αξία των αιτουμένων ειδών με τις επακριβείς και συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές (υπάρχουν πιστέψτε με πολλοί τρόποι) και προκαλώ τον οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο να επιχειρηματολογήσει περί του αντιθέτου.

Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να σας ενημερώσω πως ο κ. Ατματζίδης με επισκέφτηκε στο Πανεπιστήμιο Πατρών και είχαμε πολύωρη συζήτηση συνοδευόμενος και από δυο άλλους κυρίους, συνεργάτες του προφανώς. Εξήγησα με την μεγαλύτερη δυνατή λεπτομέρεια αυτά που σας περιγράφω ανωτέρω και στην συνεχιζόμενη όχλησή του (επανήλθε με αρκετές τηλεφωνικές επικοινωνίες) για επανάληψη του Διαγωνισμού δεν κατάφερα όπως φαίνεται να τον πείσω πως δεν ήταν στην διακριτική ευχέρεια της επιτροπής μια τέτοια απόφαση από τη στιγμή που ο ίδιος ΔΕΝ άσκησε κανένα από τα ΤΡΙΑ ΕΝΔΙΚΑ μέσα που του παρείχε ο νόμος, εφόσον συνέχιζε να πιστεύει ότι αδικήθηκε. Φαντάζεστε να έχετε αδικηθεί, να μπορείτε να το αποδείξετε (από την ώρα που υπάρχουν προσφερόμενα δείγματα και όχι απόψεις και υποκειμενικές αντιλήψεις), να σας αποκλείουν ετσιθελικά και παράτυπα (αυτό δεν ισχυρίζεται ο κύριος;) από τη διεκδίκηση 1.500.00 ευρώ και να μην ασκείτε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑ από τα ένδικα μέσα που ο νόμος για τη δική σας προστασία σας παρέχει? Η απάντηση είναι περισσότερο από προφανής και εξώφθαλμη.

 Ίσως βέβαια και να μην τον έπεισα ότι υπηρετώ την Πατρίδα μου και το Πανεπιστήμιο μου σύμφωνα με τον όρκο που έδωσα αναλαμβάνοντας πριν 21 χρόνια υπηρεσία. Και αισθάνομαι σχεδόν οργή αλλά και θλίψη, να μου υποδεικνύεται από τον οποιονδήποτε και κατά συνέπεια και από τον κ. Ατματζίδη ότι  «Για λόγους οικονομικού συμφέροντος, διαφάνειας και ηθικής η αρμόδια επιτροπή θα έπρεπε να τον κηρύξει άγονο…». Προφανώς για τις υπογραμμισμένες έννοιες έχουμε διαφορετικούς ορισμούς με τον εν λόγω κύριο, ο οποίος εξακολουθεί με σειρά ενεργειών που μόνο εντυπώσεις μπορεί να δημιουργήσουν (στη διάθεσή σας επιστολές του όλων των επιπέδων ύφους προς το Πανεπιστήμιο που έχει ήδη αποστείλει) να προσβάλει την εικόνα του Πανεπιστημίου Πατρών. Ελπίζω το Πανεπιστήμιο να προασπίσει με τα όποια ένδικα μέσα κρίνει την τρωθείσα εικόνα του, αφαιρώντας από τον οποιοδήποτε την δυνατότητα να καλύπτει τις δικές του ανεπάρκειες με αοριστολογικά υφέρπουσες «καταγγελίες».

Με εκτίμηση

Σωτήρης Στ. Νικολαρόπουλος

Αναπληρωτής Καθηγητής

Πρόεδρος Τμήματος Φαρμακευτικής

Πανεπιστήμιο Πατρών