Ο Δημήτρης Πουλικάκος, σε μία εκ βαθέων και σπάνια εξομολόγησή του, αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής του που λίγοι θυμούνται και ακόμα λιγότεροι γνωρίζουν…
Ο 82χρονος πολυσχιδής ηθοποιός και μουσικός, αναφέρεται στις φιλίες που είχε συνάψει τόσο με τον αξέχαστο Παύλο Σιδηρόπουλο όσο και με τον επίσης αξέχαστο Μάνο Χατζιδάκι, τη συνεργασία του με τον Θέοδωρο Αγγελόπουλο αλλά και τον λόγο που χρειάστηκε να μπει στη φυλακή…
Ήσουν ο πρώτος Ελληνας που κατέβηκε στην Κρήτη και έμεινε με τα παιδιά των λουλουδιών στα Μάταλα…
Το καλοκαίρι που κατέβηκα δεν υπήρχε άλλος μόνο δύο φίλοι μου που ήρθαν από Αθήνα και ξαναέφυγαν. Ήταν όλοι ξένοι. Κι εμένα οι ντόπιοι δεν με πίστευαν, μου έλεγαν «καλά, μιλάς εσύ ελληνικά;». Είχα έρθει από το Λονδίνο, είχε γίνει η δικτατορία και ζούσα μεταξύ Αγγλίας και Ελλάδας. Πριν φύγω για την Κρήτη, ήμουν με μια φίλη Αμερικάνα και μας είχαν πιάσει στη Σκιστή Πέτρα στον Λυκαβηττό, ακριβώς μετά τη συναυλία των Rolling Stones, γιατί είχα γράψει σε έναν βράχο με ένα φραγκόσυκο «Stoned» και με πήραν στο τμήμα και ρωτούσε ο ένας τον άλλο τι σημαίνει. Και τους είπα το παραμύθι ότι ήμουν φαν των Rolling Stones και ότι πήγα να γράψω το όνομά τους κι έκανα λάθος. Πέτυχε. Όπως και όταν ήρθε ένας και είπε να με κουρέψουν, γιατί είχα πιο μακρύ μαλλί. Είπα «βεβαίως να με κουρέψετε και να μου πάρετε και λίγο τα γένια». Μετά από λίγες ημέρες έφυγα για την Κρήτη, δούλεψα λίγο, μάζεψα καρπούζια και μετά άραξα στα Μάταλα που δεν χρειαζόσουν σχεδόν τίποτα, δεν ήταν όπως σήμερα, που είναι απλησίαστες οι τιμές.
Παρακολουθείς αθλητικά;
Ναι, κυρίως στίβο. Βλέπω Τεντόγλου, Στεφανίδη, Τζένγκο. Παρακολουθώ στίβο ανελλιπώς. Μικρός έκανα κιόλας. Μπορεί να μη φαίνεται τώρα. Ήμουν 8ΟΟάρης. Έχουμε βγάλει σπουδαίους αθλητές. Μου αρέσουν ο στίβος και η κλασική μουσική. Έχω μεγαλώσει με κλασική μουσική. Άκουγε κυρίως ο πατέρας μου. Έχω δει τον Μητρόπουλο να διευθύνει, την Τζίνα Μπαχάουερ να παίζει, μεγάλη Ελληνίδα πιανίστρια.
Μπορείς να ξεχωρίσεις κάποια συνεργασία σου; Εχεις συνεργαστεί κινηματογραφικά με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και μουσικά με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, αλλά όχι με τον Νικόλα Ασιμο.
Εχω παίξει περίπου σε 80 ταινίες μεγάλου μήκους και σε άλλες τόσες μικρού μήκους. Με τον Παυλάκη ήμασταν φίλοι, τον γνώριζα και από μικρό. Με τον Νικόλα Ασιμο δεν έχουμε συνεργαστεί. Γνωριζόμασταν, χαιρετιόμασταν, αγριοκοιτάζοντας ο ένας τον άλλο, γιατί και ο Ασιμος ήταν μυστήριος τύπος τσακωνόταν με όλο τον κόσμο. Μαζί δεν είχαμε τσακωθεί. Πρέπει να είμαι από τους λίγους. Μεγάλωσα στην πλατεία Αμερικής και μετά μεταξύ Κολωνακίου, Συντάγματος και Πλάκας. Τότε το Κολωνάκι ήταν αλλιώς υπήρχε το παλιό «Βυζάντιο», ένα καφενείο που ήταν σαν ουδέτερη ζώνη. Μπορεί σε ένα τραπέζι να έβλεπες δύο υπουργούς με την παρέα τους και στο διπλανό μαχαιροβγάλτες από την οδό Αθηνάς ή νταβατζήδες και απέναντι στα τραπεζάκια έξω από το καφενείο να έβλεπες τον Πάνο Κόκκα της εφημερίδας «Ελευθερία» να καπνίζει ναργιλέ με τον Μάνο Χατζιδάκι και την παρέα τους.
Με τον Χατζιδάκι ήσασταν φίλοι…
Δεν κάναμε κολλητή παρέα, αλλά τον ήξερα και με ήξερε. Είχαμε καλή σχέση και είχα δουλέψει και στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ. Είχα κάνει τότε έξι μήνες φυλακή προφυλακισμένος για τη δήθεν δολοφονία της πρώην συζύγου μου. Άλλη ιστορία για αγρίους. Και είχε η «Βραδυνή» τίτλο «Από τον Κορυδαλλό κατευθείαν στο Τρίτο».
Κινήθηκες νομικά εναντίον τους;
Γιατί; Δέκα χρόνια δεν μου έφταναν που με διέσυραν; Είχα λεφτά να πληρώνω δικηγόρουςς Με έγραφαν αυτοί, τους έγραφα κι εγώ. Έχω ωραίους τίτλους μαζεμένους «Στο σκαμνί για φόνο ο Πουλικάκος» με τεράστια γράμματα. Η «Ελεύθερη ώρα» είχε κυκλοφορήσει για πάρτη μου. Τα δύο πρώτα φύλλα μόνο για μένα έλεγαν. Τι έχουν δει τα ματάκια μου, είμαι και 82 χρόνων.
Πώς τα πας με τον χρόνο;
Εντάξει, δεν έχω πρόβλημα.
πηγή gossip
