Της Βίκυς Νάκου*

Στη Θεσσαλονίκη πάντα ακούμε λόγια. Μεγάλα λόγια. Χρόνια τώρα. Υποσχέσεις παντός τύπου. Οι πολίτες σέρνονται πότε στην πλευρά τηςυπόσχεσης και πότε στην πλευρά της όποιας αντίδρασης.Τελικά τι εμποδίζει την πόλη και τους ανθρώπους της να βρουν το δρόμο τους;Τι είναι αυτό που σε μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη, δεν μπορεί ναδιαγράψει παράλληλη τροχιά; Η σύγχρονη εικόνα της με την ιστορική φυσιογνωμία της;

Κι όμως σαν από «εκδίκηση» η ιστορία,ήλθε μπροστά μας.Η Αρχαία Εγνατία οδός-τμήμα της- με μήκος 76,6 μέτρα αλλά και ένατετράπυλο,δηλαδή τέσσερις πύλες,κάτω από τις οποίες περνά οδρόμος,ανασκάφηκε και βγήκε στην επιφάνεια λόγω των έργων τουΜΕΤΡΟ,στην περιοχή του σταθμού της Βενιζέλου.Τώρα;
Το Μετρό είναι απαραίτητο για την πόλη της Θεσσαλονίκης.Το ΜΕΤΡΟπρέπει να γίνει. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό.Δεν αντέχει η πόλη την περαιτέρω αστική της υποβάθμιση.Τα ευρήματα; Θα μεταφερθούν ή θα παραμείνουν εκεί που ανήκουν;Θα το αποφασίσουμε ΤΩΡΑ. Χωρίς πολλές αναβολές αλλά και χωρίς υπερβολές.

Και η λύση,νομίζω είναι απλή.Κατάργηση του σταθμού της οδού Βενιζέλου. Λιγότερο κόστος για τοέργο. Περισσότερη ιστορία για όλους μας.Στο καλωσόρισμα αυτό της ιστορίας, η πόλη είναι ενεργή.Μπορούμε να έχουμε μετρό. Το θέλουμε.Έχουμε όμως ανάγκη και από την ίδια την ιστορία μας.Και εκείνη μας καλεί.

Εμείς λοιπόν έχουμε την απάντηση.Ο δρόμος που κάποτε περπατούσαν οι αυτοκράτορες και οι άγιοι, το μεγαλύτερο αστικό τοπίο της συμβασιλεύουσας,θέλει ήλιο.Του ανήκει.Άλλωστε και μεις,από αυτόν τον ήλιο της ιστορίας ανασαίνουμε.Και περπατώντας και μεις σε αυτές τις αρχαίες γειτονιές…ποιός ξέρει…ίσως ξαναμετρηθούμε με τον εαυτό μας.

* Η Βίκυ Νάκου είναι αντιπρόεδρος εργαζομένων δήμου Θεσσαλονίκης και πολιτευτής Α’ Θεσσαλονίκης με τη Νέα Δημοκρατία