Του Αντώνη Σαουλίδη*
Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σφραγίζει την απόλυτη αποτυχία μίας πολιτικής κουλτούρας 20 ετών, η οποία γεννήθηκε στην πολιτική σταθερότητα μετά το 1974 και αναπτύχθηκε στην τεχνητή ευμάρεια της συμμετοχής στην ΕΕ.
Πολιτικοί ηγέτες χωρίς συναίσθηση ιστορικής ευθύνης, τοπικοί άρχοντες διαχειριστές κονδυλίων, βουλευτές πεπεισμένοι για το ακαταδίωκτο των παραλήψεών τους, δόμησαν ένα κράτος υδροκέφαλο που οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις έδιναν αφορμή για αθρόες προσλήψεις ανειδίκευτου διοικητικού προσωπικού, αντί της απαιτούμενης έμφασης σε ηλεκτρονικές υπηρεσίες, εξειδίκευσης και επιστημονικής κατάρτισης των στελεχών του δημοσίου.
Τα σημερινά μέτρα, αν και αναγκαία για την παραμονή της χώρας εντός ευρώ, παρά τα αίολα επιχειρήματα «διαπραγματευτικών απειλών αποχώρησης», αποκαλύπτουν αυτήν την αποτυχία: τη βασική έλλειψη στόχευσης και σχεδιασμού για μία Ελλάδα ισχυρή και εύπορη.
Είναι πραγματικά λίγοι όσοι αναρωτήθηκαν, ιδιαίτερα όταν κονδύλια υπήρχαν τόσο από Ευρωπαϊκούς πόρους όσο και από την εγγενή κυκλοφοριακή ταχύτητα του χρήματος, γιατί η Ελλάδα δεν έχει επενδύσει στην εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου σε θεματικές που αποτελούν συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Είναι αδιανόητο η χώρα μας να μη διαθέτει έστω και ένα τμήμα Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στον τουρισμό, κάτι που σε άλλες χώρες θα αποτελούσε κανόνα. Η Ελλάδα έπρεπε να αποτελεί εξαγωγέα γνώσης και πόλο έλξης επιστημόνων και επαγγελματιών μέσω της δημιουργίας campus, αποκλειστικής στόχευσης.
Ακόμη, είναι εξωφρενικό κάθε συζήτηση συνεταιριστικής ανάπτυξης της πρωτογενούς παραγωγής να θεωρείται καταδικασμένη λόγω των παλαιοτέρων ανομιών. Η πρωτογενής παραγωγή με την κατάλληλη κατάρτιση των νέων παραγωγών αποτελεί μοχλό ανάπτυξης.
Συνολικά, το παρασιτικό μοντέλο της χώρας ξεκινάει από την «ανεύθυνη» διοίκηση, προχωράει στο πολυδαίδαλο σύστημα γραφειοκρατικής διεκπεραίωσης, και καταλήγει στο μικροκεφαλαιούχο επιχειρηματία, ο οποίος αντί της κεφαλαιοποίησης της εμπειρίας, καταστρώνει σχέδια αξιοποίησης «γνωριμιών».
Αυτό το μοντέλο τελειώνει εδώ, έστω και με όρους αποφυγής της καταστροφής και όχι συνειδητοποίησης του λάθος.
Η αναμόρφωση της χώρας απαιτεί τη σύγκλιση και την αποφασιστική συμβολή όλων των προοδευτικών δυνάμεων που αναγνωρίζουν τα ζητήματα λειτουργίας του κράτους, την Ευρωπαϊκή και τη διεθνή πρακτική.
Το μέλλον της χώρας είμαστε οι άνθρωποί της, αυτοί που αντιμετώπισαν τα περισσότερα δεινά από την κατάσταση που μαίνεται εδώ και 3 χρόνια, αυτοί που θα συμβάλλουμε και στην ανάτασή της.
Οφείλουμε το δικό μας μέλλον, να το αλλάξουμε μόνοι μας.
*Ο Αντώνης Σαουλίδης είναι δικηγόρος και πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Νεάπολης- Συκεών