, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Φράουλες με αίμα

despoina-xaralampidouτης Δέσποινας Χαραλαμπίδου*

Τα πρόσφατα γεγονότα της Μανωλάδας συγκλόνισαν το σύνολο του πολιτισμένου κόσμου στην Ελλάδα και προκάλεσαν επικρίσεις και αρνητικά σχόλια από το εξωτερικό. Η εικόνα τρομακτική. Διακόσιοι μετανάστες – εργάτες, που για δεκαπέντε ή είκοσι ευρώ τη μέρα δουλεύουν στις φυτείες και διαμένουν στα φραουλοχώραφα σε άθλιες συνθήκες μέσα σε θερμοκήπια, παραπήγματα ή στην καλύτερη περίπτωση σε κοντέινερ, ζητούν τα δεδουλευμένα τους. Η απάντηση της εργοδοσίας άμεση. Σφαίρες στο ψαχνό για τους υπανθρώπους, με την εντολή να γυρίσουν πίσω στην δουλειά. Σφαίρες απέναντι σε κορμιά, σε μαζεμένο κόσμο, σφαίρες απέναντι στις εργατικές διεκδικήσεις, ακόμα και στις αυτονόητες. Το αποτέλεσμα 35 μετανάστες στο νοσοκομείο.

Οι συνθήκες σύγχρονης δουλείας δεν αποτελούν νέο φαινόμενο για την Μανωλάδα, ούτε αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό όπως ψευδώς ακούστηκε. Τον προηγούμενο Αύγουστο μετανάστες – εργάτες με το ίδιο αίτημα, έτυχαν παρόμοιας συμπεριφοράς. Οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες της Νέας Μηχανιώνας έτυχαν και αυτοί ρατσιστικής συμπεριφοράς όταν προσπάθησαν να αντισταθούν στις μεγάλες μειώσεις (άγγιζαν το 60%), που επέβαλλαν οι πλοιοκτήτες. Ποιος όμως οπλίζει τους σύγχρονους δουλεμπόρους, τους επίδοξους καουμπόηδες; Τι μέλλον επιφυλάσσεται για τους εργαζόμενους σε μία χώρα με 30% ανεργία και τέτοια φαινόμενα εργοδοτικής βαρβαρότητας;

Το μνημόνιο για την χώρα μας αποτέλεσε την τομή που διαχώρισε την περίοδο της μεταπολίτευσης, από την σημερινή ελληνική χρεωκρατία. Ο σφαγιασμός που έχει επέλθει σε εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις δεν αποζητεί πια την συναίνεση αλλά την επιβολή. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο ρατσισμός καλλιεργείται έντεχνα ώστε να φτιάχνονται διάφορες κατηγορίες εργαζομένων, Έλληνες– μετανάστες, του δημοσίου–του ιδιωτικού τομέα, παλιοί–νέοι, εργαζόμενοι–άνεργοι. Να χτυπιέται μία κατηγορία κάθε φορά και οι άλλες να σιωπούν.  Σε αυτό το πλαίσιο η κρατική καταστολή αναβαθμίζεται και αναλαμβάνει πια με εξόφθαλμο τρόπο την υπεράσπιση όχι μόνο του κράτους αλλά της ιδιωτικής κερδοφορίας. Το ότι η αστυνομία γνώριζε και συγκάλυπτε τον κατάλογο παρανομιών που πραγματοποιούνταν στα συγκεκριμένα χωράφια είναι προφανές. Όπως προφανής είναι η δράση της ενάντια στις κινητοποιήσεις στα διόδια, στο κίνημα της Χαλκιδικής και αλλού. Το γεγονός αυτό αποθρασύνει την εργοδοσία, της δίνει μία αίσθηση ασυδοσίας που είδαμε που μπορεί να φτάσει. Ο μεγαλοεργοδότης πλέον μπορεί να αφήνει τους εργαζόμενους απλήρωτους, να τους απολύει και να προσλαμβάνει φθηνότερους, να εκβιάζει και να τραμπουκίζει …και νομιμοποιείται! Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, το δικαίωμα στην κερδοφορία των λίγων, υποσκελίζει το δικαίωμα στην επιβίωση των πολλών. Οι εργαζόμενοι στα supermarket Αρβανιτίδης δεν έχουν βέβαια υποστεί τα ίδια με τους εργάτες γης της Μανωλάδας αλλά έχουν σωρεία καταγγελιών να επιδείξουν.

Η τοπική κοινωνία έχει και εκείνη τις ευθύνες της, η σιωπή είναι συνενοχή.

*Η κ.Χαραλαμπίδου είναι βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.