Το νέο ρεύμα των hipsters το οποίο έχει κατακλύσει την Ελλάδα, ασφαλώς έχει και «προγόνους», οι οποίοι μπορεί να μην μοιάζουν τόσο πολύ ενδυματολογικά στη νέα αυτή τάση, ωστόσο για αρκετά χρόνια αποτελούσαν τον «κλασσικό τύπο» του Ελληνα, τόσο ενδυματολογικά όσο και στον τρόπο ζωής του.

Οι ενδυματολογικές και όχι μόνο τάσεις, είχαν βρει πρόσφορο πεδίο στην Ελλάδα, καθώς αρκετοί ήταν αυτοί οι οποίοι ακολουθούσαν το «ρεύμα» το οποίο σημείωνε είτε επιτυχία είτε αντιδράσεις, στην προσπάθεια τους να ξεχωρίσουν. Παρακάτω ακολουθούν τέσσερις τάσεις που κατά καιρούς είχαν εμφανισθεί στην Ελλάδα, κυρίως στη νεολαία και ορισμένες από αυτές σίγουρα δεν θα μας λείψουν.

Oι emo: Ενα παρακλάδι αρχικά της punk μουσικής η οποία εξαπλώθηκε την δεκαετία του 1980, οι emo (συντομογραφία του emotional) εξαπλώθηκαν με άγριες διαθέσεις την τριετία (κατά προσέγγιση) 2006-2009 και στην Ελλάδα, χωρίς βέβαια να έχει σχέση με το παρακλάδι της μουσικής. Οι emo, ταυτίζονταν με την «μαυρίλα» η οποία αποτύπωνε την «θλίψη» τους για τον κόσμο και την πορεία του. Η «θλίψη» αυτή εκφραζόταν με μαύρα ρούχα και παντελόνια τύπου «σωλήνα», ενώ απαραίτητο στοιχείο ενός emo, ήταν η μεγάλη φράντζα στα μαλλιά η οποία κάλυπτε ένα μάτι (συνήθως το δεξί). Οι πιο…προχωρημένοι όσον αφορά τα ενδυματολογικά, έβαφαν και με έντονο μαύρο χρώμα το «ακάλυπτο» από την φράντζα μάτι τους, ενώ έβαφαν και τα νύχια τους σε μαύρο χρώμα. Ο ενδυματολογικός αυτός προσανατολισμός επικρατούσε ανεξαρτήτως φύλλου. Ετσι, ήταν πολύ πιθανό κάποιο βράδυ του Συντάγματος να έβλεπε κανείς τους emo να κάθονται στα σκαλοπάτια του Συντάγματος και -αγόρια και κορίτσια- να έχουν περίπου όλοι το ίδιο ντύσιμο και στυλ : Φράντζα στο πλάι που καλύπτει το ένα ή και τα δύο μάτια, κολλητά τζιν, κολλητές μπλούζες που γράφουν συνήθως ονόματα διάφορων ροκ συγκροτημάτων, ζώνες (κάποιες φορές με καρφιά) και σκέιτ παπούτσια. Οι πιο πολλοί που ακολούθησαν την μόδα των emo το έκαναν καθαρά ενδυματολογικά, ωστόσο δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που νεαροί emo επισκέπτονταν νεκροταφεία ή έκοβαν τις φλέβες τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Στην Ελλάδα είχαν σημειωθεί από ελάχιστα έως μηδενικά περιστατικά, ωστόσο στις ΗΠΑ το φαινόμενο πήρε μεγάλες διαστάσεις. Οι emo, δέχθηκαν την κατακραυγή των «προαιώνιων» αντιπάλων τους των αυτοαποκαλούμενων «κάγκουρων» και σημειώθηκαν πολλές επιθέσεις σε βάρος τους, κυρίως στο Σύνταγμα. Από το 2009 και έπειτα, η τάση των emo περιορίστηκε και πλέον έχει ουσιαστικά εξαλειφθεί.

Κάγκουρας: Μία από τις πιο διαδεδομένες τάσεις στην Ελλάδα, ο «κάγκουρας» συμβολίζει τον επιδειξία, τον χοντροκομμένο τύπο ο οποίος στην προσπάθεια του να προβληθεί γελοιοποιεί τον εαυτό χωρίς συνήθως να το καταλαβαίνει. Η έννοια του «κάγκουρα», χωρίζεται σε δύο έννοιες, οι οποίες συχνά συνδυάζονται: την ενδυματολογική έννοια και την συμπεριφορά.

Οσον αφορά την ενδυματολογική έννοια, οι «κάγκουρες» συνήθως φορούν άκομψα παπούτσια και ρούχα αρκετές φορές «μαϊμού» μάρκας κάνοντας εν τέλει έναν «κιτς» συνδυασμό. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στο μαλλί, για το χτένισμα του οποίου απαιτείται μεγάλη ποσότητα τζελ.

Η συμπεριφορά ενός «κάγκουρα» έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με το όχημα που χρησιμοποιεί: Μηχανάκι «φτιαγμένο» με εξάτμιση που κάνει δυνατό θόρυβο, ή αυτοκίνητο το οποίο παρουσιάζει μια ποικιλία «αισθητικών» ή μηχανικών παρεμβάσεων, ενώ απαραίτητο στοιχείο είναι η δυνατή μουσική που παίζει σε μεγάλα ντεσιμπέλ από τα ανοικτά παράθυρα.

Οι «κάγκουρες» δεν έχουν εξαφανιστεί από τον ελληνικό πληθυσμό και χαρακτηρίζονται από μια λατρεία προς τα «τριτοκλασάτα» μπουζούκια, ή τα «mainstream» μαγαζιά της Αθήνας. Οι «κάγκουρες», υπήρξαν ο μεγαλύτερος εχθρός των emo και την περίοδο της εμφάνισης τους, δεν ήταν λίγες οι φορές που τους επιτίθονταν.

Οι Casual: Η τάση αυτή εμφανίστηκε το 2004 και το 2005, όταν κυκλοφόρησαν οι ταινίες Football Factory και Green Street Hooligans, οι οποίες αναφέρονταν σε ιστορίες Αγγλων χούλιγκανς και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν με τους αντιπάλους τους. Αυτό που ξεχώρισε, ήταν το ντύσιμο τους το οποίο βέβαια οι Αγγλοι χούλιγκανς υιοθέτησαν για να αποφεύγουν τα βλέμματα της αυστηρής αγγλικής αστυνομίας: Επώνυμες μάρκες ρούχων αλλά στην καθημερινή τους γραμμή, καπέλο που να δίνουν την εικόνα του προσεγμένου αλλά καθημερινού στυλ. Η τάση αυτή δεν συνοδεύθηκε από κάποιο ιδιαίτερο κίνημα και στην Ελλάδα σχεδόν ταυτόχρονα αποσυνδέθηκε από τα γήπεδα, λόγω και των ακριβών τιμών που έχουν τα επώνυμα ρούχα. Ωστόσο, στο peak των δύο αυτών ταινιών στην Ελλάδα, πολλοί ήταν εκείνοι που πρόσκαιρα υιοθέτησαν το casual ντύσιμο.

Οι Trendy: Οι trendy (από το αγγλικό «μοδάτος») χαρακτηρίζονται από το γεγονός πως δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο στυλ, αλλά υιοθετούν κάθε νέα τάση μόδας η οποία φαίνεται προχωρημένη και κάνει «θραύση» κυρίως στο νεανικό κοινό. Ωστόσο, οι «βασικές συνισταμένες» της εν λόγω τάσης, είναι τα ακριβά γυαλιά (ανεξαρτήτως γούστου), οι ακριβές μάρκες ρούχων τα οποία χρησιμοποιούνται ακόμη και για την πιο απλή και καθημερινή δραστηριότητα, ακριβό κινητό ακόμη και εάν δεν ξέρουν να το χρησιμοποιήσουν. Γενικότερα, ο trendy είναι ο τύπος του Ελληνα ο οποίος υιοθετεί όλες τις «πιασάρικές» τάσεις ακόμη και εάν δεν του αρέσουν. Θα καπνίζει και θα πίνει καφέ ακόμη και εάν δεν του αρέσει η γεύση τους. Θα ακούει δημοφιλή τραγούδια ακόμη και εάν δεν του αρέσουν και γενικά θα ακολουθεί άκριτα κάθε νέα τάση η οποία έχει απήχηση.

Πηγή: iefimerida.gr