Τα αγκάθια είναι γνωστά: Το ασταθές επιχειρηματικό περιβάλλον, το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου (για τη βιομηχανία είναι υψηλότερα κατά 30% και 40% αντίστοιχα, σε σχέση με εκείνα της Ευρώπης) και η παροχή ρευστότητας με το… σταγονόμετρο…
“Στασιμότητα και ίσως μικρή… βελτίωση σε σχέση με πέρυσι αποτυπώνει μέχρι στιγμής φέτος η εικόνα της βορειοελλαδικής βιομηχανίας” επισημαίνει σε συνέντευξή του στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) Αθανάσιος Σαββάκης. Σημειώνει ότι η βελτίωση του οικονομικού κλίματος στην Ελλάδα, η οποία παρουσιάστηκε πρόσφατα από το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), αποτελεί “σημαντική ένδειξη ότι η χώρα οδεύει προς έξοδο από την κρίση, μετά από πολλά χρόνια αβεβαιότητας, πολιτικής και οικονομικής αστάθειας”.
“Είναι φανερό επίσης ότι το πρόγραμμα που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές εκτελείται και κυρίως έχει αποφευχθεί ο κίνδυνος εκτροχιασμού της οικονομίας από την παράταση της αβεβαιότητας για το κλείσιμο της αξιολόγησης. Σε κάθε περίπτωση, είμαστε αισιόδοξοι ότι έστω η μικρή αυτή βελτίωση στο οικονομικό κλίμα στη χώρα, θα δημιουργήσει τη ζητούμενη εδώ και πολλά χρόνια αναπτυξιακή δυναμική, ούτως ώστε να ξεκινήσει πλέον και με τρόπο ουσιαστικό η ανάταξη της ελληνικής οικονομίας” υπογραμμίζει ο κ.Σαββάκης. Επαναφέρει δε την πρόταση του ΣΒΒΕ για την τοποθέτηση της μεταποίησης στο επίκεντρο της αναπτυξιακής πολιτικής. “Η πρότασή μας είναι σαφής: με αυτό το σχέδιο να μπορέσει η μεταποίηση να εισφέρει 12% στον σχηματισμό του ΑΕΠ της χώρας μέχρι το 2020, έναντι του ισχνού 8,9% σήμερα (σ.σ. έναντι ποσοστού άνω του 15% για την ευρωπαϊκή). Θα πρόκειται για μια ανατροπή, που όμως είναι δυνατόν να συμβεί” υπογραμμίζει, επισημαίνοντας ότι τυχόν επίτευξη αυτού του στόχου θα σήμαινε αύξηση του ΑΕΠ της χώρας κατά περίπου 23 δισ. ευρώ, άνοδο της απασχόλησης κατά 500.000 θέσεις εργασίας και 4,6 δισ. ευρώ περισσότερα έσοδα για το δημόσιο.
Ωστόσο, προς το παρόν τα επίπονα “αγκάθια” παραμένουν και η τάση αποβιομηχάνισης των τελευταίων δεκαετιών καλά κρατεί: το ασταθές επιχειρηματικό περιβάλλον, το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου για τη βιομηχανία (που -σύμφωνα με τον κ.Σαββάκη- είναι υψηλότερα κατά 30% και 40% αντίστοιχα, σε σχέση με εκείνα της Ευρώπης) και η παροχή ρευστότητας με το …σταγονόμετρο, εξακολουθούν να ασκούν πιέσεις στις βιομηχανικές επιχειρήσεις, πολλές από τις οποίες έχουν βρεθεί προ πολλού στα όρια της επιβίωσης. Στο σκηνικό αυτό, ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ προτείνει -μεταξύ άλλων- τη δημιουργία νέας βιομηχανικής πολιτικής, επισημαίνοντας ότι η εκάστοτε εφαρμοζόμενη πολιτική για τη βιομηχανία κρίνεται από τις επενδύσεις στον δευτερογενή τομέα. “Η άπνοια επενδύσεων των τελευταίων αρκετών ετών θα πρέπει να πάψει” τονίζει και απαριθμεί τα εμπόδια που θα πρέπει να αρθούν.
Σε σχέση, τέλος, με τo επαπειλούμενο οριστικό “λουκέτο” στην άλλοτε κραταιά χαλυβουργία Hellenic Steel, επισημαίνει: “το οριστικό κλείσιμο της Hellenic Steel, μιας από τις σημαντικότερες βιομηχανίες της Θεσσαλονίκης και της χώρας, επιβεβαιώνει την πορεία αποβιομηχάνισης της χώρας μας τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα, υπενθυμίζει ότι η πολυπόθητη ανάκαμψη δεν θα έρθει, αν δεν καταφέρουμε να πείσουμε σοβαρούς ξένους επενδυτές ότι το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα υποδέχεται με σοβαρότητα και αξιοποιεί νέες επενδύσεις […] Θεωρώ ότι πράγματι θα πρέπει να υπάρξει κάθε δυνατή προσπάθεια για την επαναλειτουργία της, διότι όπως καλά γνωρίζουμε όλοι μας στις μέρες πλήρους λειτουργίας της εταιρείας αυτή απασχολούσε ως και 1.000 εργαζόμενους”.