“Περιβαλλοντική πολιτική δε γίνεται με ευχολόγια, ούτε παγκόσμια ούτε τοπικά. Στην ελληνική κυβέρνηση έχουμε επιλέξει να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη. Δεν επιτρέπεται να μη λαμβάνουμε κατά προτεραιότητα υπόψη μας την παράμετρο της κλιματικής αλλαγής και τους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης σε κανένα θέμα και σε καμία πολιτική, σε εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο.
Δυστυχώς απουσιάζουν οι ουσιαστικές πολιτικές αλλαγές και πλεονάζουν τα ευχολόγια και οι ηθικές αναφορές στο περιβάλλον. Και οι αλλαγές αυτές απαιτούν και το αντίστοιχο πολιτικό και ανθρώπινο δυναμικό”, δήλωσε ο Αν. ΥΠΕΝ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ECOCITY FORUM στη Θεσσαλονίκη με θέμα: “Κυκλική Οικονομία στις έξυπνες πόλεις”.
Σύμφωνα με τον Αν. ΥΠΕΝ, παρ’ ότι οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ για το 2030 αποτελούν κεντρική πολιτική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην πράξη εφαρμόζονται πολιτικές εις βάρος αυτών των στόχων. Απόδειξη γι’ αυτό είναι η περίπτωση της Ελλάδας, όπου η σκληρή δημοσιονομική πολιτική που εφαρμόστηκε οδήγησε την περίοδο 2010-2015 σε μεγέθυνση των προβλημάτων φτώχειας, ανεργίας, πρόσβασης στην υγεία και στην παιδεία, που είναι στους πρωτεύοντες στόχους βιώσιμης ανάπτυξης.
“Δεν μπορούμε να μιλάμε για βιώσιμη ανάπτυξη στην Ελλάδα, ενώ είχαμε αποεπένδυση 25%, ανεργία 28% και φτώχεια 35%. Αυτό δεν αποτελεί βιώσιμη ανάπτυξη. Και για να προσεγγίσουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην ξαναγυρίσουμε πίσω, για να μην εφαρμοστούν ποτέ ξανά στη χώρα μας τέτοιες πολιτικές, για να μην ξαναχρεοκοπήσουμε πολιτικά, ηθικά, παραγωγικά και οικονομικά. Πρέπει να αλλάξουμε το πολιτικό και οικονομικό μοντέλο, αλλά και την καθημερινότητα και τη στάση ζωής”, σημείωσε χαρακτηριστικά ο Σωκράτης Φάμελλος.
Επίσης, επεσήμανε ότι η βιώσιμη ανάπτυξη είναι στενά συνδεδεμένη με το περιβάλλον και δεν μπορεί να διαχωριστεί. “Είναι ψευδεπίγραφη η αντίθεση ανάμεσα στην προστασία του περιβάλλοντος και στην προσέλκυση επενδύσεων”, είπε ο Αν. ΥΠΕΝ. Γιατί οι φυσικοί πόροι και η ποιότητα περιβάλλοντος, πολύ περισσότερο στην Ελλάδα, μπορούν να τροφοδοτήσουν τις επενδύσεις.
Στο ερώτημα τι μπορεί να προσφέρει η περιβαλλοντική πολιτική στην ανάπτυξη η απάντηση είναι: Κτηματολόγιο, Χωρικά σχέδια, Δασικούς χάρτες, Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων, Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνου Πλημμύρας, Σύνδεση των προστατευόμενων περιοχών με τα τοπικά προϊόντα, έργα ανακύκλωσης και ανάκτησης πόρων, υποδομές περιβαλλοντικής ασφάλειας για απορρίμματα και λύματα, ηλεκτρονική περιβαλλοντική αδειοδότηση, διάφανη και δημόσια παρακολούθηση περιβαλλοντικής συμπεριφοράς των επιχειρήσεων, ισότιμους ελέγχους, Ηλεκτρονικό Μητρώο Αποβλήτων κ.λπ.”.
 
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο Αν. ΥΠΕΝ πρότεινε την ανάληψη κοινών επιστημονικών και κοινωνικών πρωτοβουλιών σε τρεις καίριους τομείς: στη διαχείριση των τροφίμων, του πλαστικού (ιδιαίτερα μιας χρήσης) και του τουριστικού προϊόντος.
“Οφείλουμε όλοι μαζί να αλλάξουμε συνήθειες. Ένα από τα πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα που συζητούνται σήμερα στην Ευρώπη είναι η σύνδεση των επιχειρηματικών δανείων με το αποτύπωμα άνθρακα και την αξιοποίηση των πόρων, εφαρμόζοντας την αρχή “zero carbon – zero waste” σε όλες τις πολιτικές. Στη χώρα μας αφήνουμε πίσω το στρεβλό παραγωγικό μοντέλο και, γνωρίζοντας ότι τα μεγάλα προβλήματα και διλήμματα είναι παγκόσμια, εμείς οφείλουμε να δράσουμε τοπικά”.