Του Βασίλη Μάστορα
 
Ο αγωνιστικός κατήφορος του ΠΑΟΚ επιβεβαιώνει την άποψη που έχει ακουστεί πάρα πολλές φορές: η επιτυχία στο ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα συνώνυμη μ’ έναν πλούσιο ιδιοκτήτη.
Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα συνόλου, το αποτέλεσμα κρίνεται πολλές φορές από κάποιες μικρές λεπτομέρειες και οι συμμετέχοντες στην προσπάθεια έχουν και καλές και κακές στιγμές. Δεν είναι video game όπου βάζεις τα δεδομένα και βγάζεις τον πρωταθλητή. Το αντίθετο. Ασκούνται πολλές εξωγενείς και εσωγενείς πιέσεις προς την ομάδα οπότε είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν ισχυρές άμυνες και να γίνεται σωστή διαχείριση των κρίσεων που γεννιούνται.
Ο ΠΑΟΚ αποδείχθηκε ότι είναι ανοχύρωτος απέναντι στις κρίσεις οι οποίες μεγεθύνονται όταν στραβώνουν τα αποτελέσματα. Το κυριότερο; Υπάρχει η αίσθηση ότι οι ρόλοι των ανθρώπων που «τρέχουν» την ομάδα δεν είναι ξεκαθαρισμένοι. Σ’ ένα τέτοιο σκηνικό εύκολα γίνεται μετατόπιση των ευθυνών, αλλά το κυριότερο υπάρχει αναποτελεσματικότητα.
Ο Βρύζας υπέβαλε την παραίτηση του το βράδυ της περασμένης Τετάρτης ενοχλημένος απ’ όλα όσα του καταμαρτυρούσαν σε κοινή ανακοίνωση οι Σ.Φ. ΠΑΟΚ. Ο τεχνικός διευθυντής του «Δικεφάλου», σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, θεωρεί άδικο να του φορτώνουν όλες τις ευθύνες για την κατρακύλα της ομάδας, γιατί έχει την άποψη ότι δεν του επιτρέπεται να ασκήσει όλες τις εξουσίες που του δίνει η θέση του. Ως παράδειγμα αναφέρει το γεγονός ότι το περασμένο καλοκαίρι ενώ είχε συμφωνήσει την πρόσληψη Σάντος, τελικώς ο μεγαλομέτοχος επέλεξε τον Αναστασιάδη. Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα από τον ΠΑΟΚ που στην οργάνωση του θυμίζει Βαβέλ. Η μία λύση θα ήταν σ’ όποιον δεν αρέσει το οργανωτικό μοντέλο να υποβάλει την παραίτηση του, αλλά να μην βάλει θέμα αποδοχής της από την διοίκηση.
Ο Αναστασιάδης παραιτήθηκε, αλλά δεν… παραιτήθηκε μετά τον αγώνα με τον Ο.Φ.Η., ο Βρύζας το έκανε μία φορά μετά τον αγώνα με την Ξάνθη και δεύτερη πριν από τρεις ημέρες, αλλά το τοπίο εξακολουθεί να παραμένει «θολό». Οι λόγοι εκτιμώ ότι είναι δύο: ο πρώτος ότι κανείς δεν θέλει να κατέβει κάτω από την «άρμα» του ΠΑΟΚ και γι’ αυτό όλοι «πετούν το μπαλάκι» στον Ιβάν Σαββίδη. Η λογική λέει ότι όποιος αισθάνεται να ασφυκτιά σ’ ένα εργασιακό περιβάλλον παίρνει το καπελάκι του και φεύγει. Όσοι παραμένουν προφανώς κρύβουν τον εγωισμό τους κάτω από το χαλί γιατί δεν έχουν να κάνουν κάτι καλύτερο. Το τι θα αποφασίζουν οι υπάλληλοι λίγο πρέπει να ενδιαφέρει τον Ιβάν Σαββίδη.
Ο μεγαλομέτοχος θα πρέπει να κρίνει τι είναι ωφέλιμο για τον ΠΑΟΚ, να πάρει τις αποφάσεις του και να χαράξει ένα πλάνο που θα κάνει την ομάδα πρωταγωνίστρια. Το πλάνο αυτό θα πρέπει να το στηρίξει με κάθε τρόπο. Αρκεί όμως οι επιλογές του να προέλθουν μετά από ώριμη σκέψη και συζητήσεις με ανθρώπους που γνωρίζουν την ανθρωπογεωγραφία του ΠΑΟΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μ’ όλους τους άλλους ας περνάει καλά σε κοινωνικές εκδηλώσεις.