Του Νικολάου Καραμανλή 
«O χρόνος είναι χρήμα» ή «time is money», λέει η παροιμία. Και η αλήθεια είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση κέρδισε χρόνο. Όμως πολύ λίγο χρόνο για να καταθέσει ένα «συγκεκριμένο σχέδιο πραγματικών μεταρρυθμίσεων», ώστε η Ελλάδα να μπορεί να ελπίζει σε οικονομική βοήθεια από τους εταίρους. Ο «λευκός καπνός» από την επταμερή συνάντηση πρέπει να αξιοποιηθεί άμεσα και να μην πάει χαμένος, όπως τις άλλες φορές. Η εκτίμηση ότι η συζήτηση των δανειστών με τον Έλληνα πρωθυπουργό ήταν ειλικρινής και υπήρξαν ενδείξεις σύγκλισης είναι στα υπέρ του Αλέξη Τσίπρα. Όμως υπάρχει ακόμη δρόμος μέχρι την πλήρη ταύτιση απόψεων.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση ασφυξίας. Τα ταμειακά διαθέσιμα ίσα που επαρκούν μέχρι το Πάσχα, οπότε και θα πρέπει να καταβληθεί στο ΔΝΤ ακόμα μία δόση. H ελληνική πλευρά απέφυγε, μεν, μια εφιαλτική νύχτα μέσω της «σύγκλισης επί της διαδικασίας», αλλά τα περιθώρια πλέον είναι στενά. Στο έκτακτο Eurogroup –πιθανόν την επόμενη εβδομάδα–, η Ελλάδα θα πρέπει να παρουσιάσει πρόοδο πάνω σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις και, μάλιστα, σε συνεργασία με τα κλιμάκια που βρίσκονται στην Αθήνα, ώστε να λάβει μια πρόωρη εκταμίευση της δόσης του 1,9 δισ. ευρώ. Δεν υπάρχουν περιθώρια για επικοινωνιακά παιχνίδια.
Και οι δύο πλευρές είναι εγκλωβισμένες στις δικές τους πολιτικές και τη δική τους οπτική γωνία του προβλήματος. Οι δανειστές διακηρύττουν σε όλους τους τόνους ότι θέλουν να κρατήσουν την Ελλάδα στην ευρωζώνη, αλλά δεν γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν για να επιβάλουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ένα ευρωπαϊκό κράτος. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε να παραμείνει στις προεκλογικές του δεσμεύσεις, παρά να κάνει έναν έντιμο συμβιβασμό με τους εταίρους, που θα άνοιγε την κάνουλα της χρηματοδότησης, αν και έχει την ευρεία στήριξη του λαού.
Αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Ποτέ άλλοτε μια χώρα σε τόσο σύντομο χρόνο δεν έχασε τόσες καταθέσεις, που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, αντιστοιχούν στο 55% του ΑΕΠ. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα άρχισαν να μειώνονται και πάλι. Μόνο τις τρεις-τέσσερις τελευταίες ημέρες έφυγε από τις τράπεζες πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ, με τις καταθέσεις να έχουν φτάσει στα ιστορικά χαμηλά των 136 δισ. Η χώρα μας, και όχι οι εταίροι, επείγεται για χρήματα. Τα έσοδα καταρρέουν –φτάσαμε στο σημείο το υπουργείο Οικονομικών να κάνει έκκληση για «ό,τι προαιρείστε»– και η αγορά έχει παγώσει. Δεν κουνιέται φύλλο…
Ο Αλέξης Τσίπρας τα γνωρίζει όλα αυτά. Όπως γνωρίζει και τις δεσμεύσεις της χώρας. Κάποιες ας τολμήσει να τις αποδεχθεί και να πάμε μπροστά, παρά το ότι δεν θα έχει όλες τις συνιστώσες μαζί του. Δεν πρέπει να υπάρχει το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», στο οποίο κάποιοι επιμένουν. Γι’ αυτό έχουμε πολύ λίγο χρόνο για να αποτρέψουμε ατύχημα.