“Αυτή η μικρή ιστορία θα μπορούσε από μόνη της να δώσει περιεχόμενο και ερμηνεία στον όρο “πολιτικός αμοραλισμός”, δεν ξέρω όμως αν θα τον κάλυπτε πλήρως, χωρίς από μπροστά τον επιθετικό προσδιορισμό του “ξεδιάντροπου”…
Ο πρώην βουλευτής της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Δημήτρης Γαλαμάτης με ανάρτηση του υποστηρίζει ότι η “αντιδήμαρχος, με όχημα την θέση ευθύνης που κατείχε, αποκαθίσταται επαγγελματικά, στον οργανισμό με τον οποίο συνεργαζόταν, λόγω αρμοδιότητας, όλο αυτό το διάστημα και εγκαταλείπει την πολιτική θέση ευθύνης της, πολύ πριν την ολοκλήρωση της θητείας της!!!” Χαρακτηριστικά έγραψε  “Η αντιδήμαρχος Αστικής Ανθεκτικότητας του δήμου Θεσσαλονίκης παραιτήθηκε σήμερα από αντιδήμαρχος και δημοτικός σύμβουλος για επαγγελματικούς λόγους, καθώς μετά από πρόταση που δέχθηκε, αναλαμβάνει Περιφερειακή Διευθύντρια για την Ευρώπη και Μέση Ανατολή, στον οργανισμό των «100 Ανθεκτικών Πόλεων» (“100 Resilient Cities”), με έδρα το Λονδίνο. Μεταξύ των 100 αυτών πόλεων είναι και η Θεσσαλονίκη. Ο δήμαρχος αποδέχεται την παραίτηση και δηλώνει πως την συγχαίρει για τη σημαντική θέση που αναλαμβάνει και η οποία, όπως λέει ο δήμαρχος, συνιστά προσωπική της επιτυχία, ενώ αυτή η επιτυχία της ταυτόχρονα αντανακλά την εξαιρετική δουλειά που έχει κάνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης, ως μέλος του δικτύου ‘”100 Ανθεκτικών Πόλεων”. Στην ουσία λοιπόν η αντιδήμαρχος, με όχημα την θέση ευθύνης που κατείχε, αποκαθίσταται επαγγελματικά, στον οργανισμό με τον οποίο συνεργαζόταν, λόγω αρμοδιότητας, όλο αυτό το διάστημα και εγκαταλείπει την πολιτική θέση ευθύνης της, πολύ πριν την ολοκλήρωση της θητείας της!!! Ο δε δήμαρχος μάλιστα αναγορεύει την εξέλιξη αυτή σε προσωπική της επιτυχία, λες και η αντιδημαρχία, που για πρώτη φορά μάλιστα είχε αυτές τις αρμοδιότητες και αυτόν τον τίτλο, δεν δημιουργήθηκε για να κάνει…ανθεκτική τη Θεσσαλονίκη, αλλά το εργασιακό μέλλον της αντιδημάρχου που ο ίδιος τοποθέτησε εκεί… Αυτή η μικρή ιστορία θα μπορούσε από μόνη της να δώσει περιεχόμενο και ερμηνεία στον όρο “πολιτικός αμοραλισμός”, δεν ξέρω όμως αν θα τον κάλυπτε πλήρως, χωρίς από μπροστά τον επιθετικό προσδιορισμό του “ξεδιάντροπου”. Όπως διαβάζω -συνεχίζει ο κ Γαλαμάτης – η πρώην αντιδήμαρχος είναι νέος άνθρωπος και πιθανότατα θα έχει και καλό βιογραφικό.  Διαβάζω όμως, κι αυτό για μένα αξιολογείται περισσότερο, πώς η ίδια παρουσίασε τον εαυτό της σε συνέντευξή της, στις 14 Απριλίου 2017, έξι μόλις μήνες πριν,στην Thessnews: “Αποτελώ ένα από τα πιο νέα στελέχη της Πρωτοβουλίας (τόσο ηλικιακά, όσο κυρίως πολιτικά). Αποφάσισα να ασχοληθώ με την τοπική αυτοδιοίκηση, επειδή για πρώτη φορά είδα κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας της Πρωτοβουλίας να εισάγεται ένας νέος πολιτικός λόγος και τρόπος διοίκησης, από ανθρώπους «κανονικούς» και όχι «πολιτικάντηδες». Αυτό όμως έχει και τις προκλήσεις του. Η Πρωτοβουλία δεν είναι κόμμα, είναι μια σύνθεση απόψεων. Το να υπάρχουν διαφορικές απόψεις είναι πάντα θεμιτό και αναγκαίο, αλλά όταν βάζεις σε κίνδυνο τα συμφέροντα του Δήμου και των πολιτών και την ανάπτυξη της πόλης, για να αποδείξεις ότι χωρίς εσένα δεν μπορεί να υπάρχει διοίκηση της Πρωτοβουλίας, τότε υπάρχει σοβαρό θέμα. Το 2019 δεν ξέρω τι θα γίνει, ούτε τι πρέπει να γίνει για την Πρωτοβουλία, ξέρω όμως ότι μέχρι τότε έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας, για να βελτιώσουμε την πόλη μας και καλό θα ήταν να επικεντρωθούμε σε αυτά, γιατί η Πρωτοβουλία έτσι όπως δημιουργήθηκε μέσα από ένα κίνημα πολιτών μπορεί και να διαλυθεί, αν δεν αποδείξει ότι παραμένει συνδεδεμένη με τις επιθυμίες και ανάγκες των κατοίκων της Θεσσαλονίκης”.
Ο κ Γαλαμάτης συνεχίζει “Αναρωτιέμαι, αυτοί οι “κανονικοί” και όχι “πολιτικάντηδες” άνθρωποι της Πρωτοβουλίας, που αποτέλεσαν το πρότυπο για την ενασχόληση της πρώην αντιδημάρχου με την πολιτική, λόγω του νέου πολιτικού λόγου και του τρόπου διοίκησης που εισήγαγαν στο Δήμο Θεσσαλονίκης, πώς θα τοποθετηθούν σε αυτή την εξέλιξη…”