«Με κορόιδευαν υπουργοί που έκαναν υπουργεία περιπάτου».
Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση για τις προσωπικές και πολιτικές στιγμές που τον σημάδεψαν προχώρησε το βράδυ της Δευτέρας ο πρόεδρος του κόμματος «Δημοκράτες», Ανδρέας Λοβέρδος, περιγράφοντας μεταξύ άλλων τη στιγμή που είπε «θέλω να πεθάνω» όταν ήταν υπουργός Υγείας αλλά και το παράπονο για τη στάση που είχαν απέναντι του υπουργοί της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου.
Μιλώντας αρχικά για την πιο δύσκολη στιγμή που βίωσε ως υπουργός την περίοδο των μνημονίων, ο κ. Λοβέρδος είπε ότι «έχω μια στιγμή που είπα ότι θέλω να πεθάνω. Πάω να κάνω μια ομιλία στους Αγίους Αναργύρους και οργανώνεται επίθεση συριζαικού μπλοκ εναντίον μου με ρόπαλα. Οι ροπαλιές δεν με πέτυχαν αλλά πέτυχαν συνεργάτη μου, τον Δημήτρη Κωνσταντόπουλο, και τον έστειλαν για δύο μήνες στο νοσοκομείο. Έκανα την εκδήλωση, η αστυνομία δεν με προστάτευσε γιατί δεν το κατάλαβε, με προστάτευσαν οι αστυνομικοί οι δικοί μου. Αφού τελειώνει αυτό, έχει δολοφονηθεί ο γιος ενός πολιτικού μου φίλου γιατί είχε χρυσοχοείο, μπήκαν με καλάσνικοφ και του πήραν 20 ευρώ, και πάω στο σπίτι του και γίνεται το κλάμα και έρχεται ο αδερφός του και μου λέει “εσύ έχεις αστυνομία ο αδερφός μου όχι, ακούς;”. Όταν έφυγα από εκεί είπα θέλω να πεθάνω τώρα, δεν θέλω άλλλο έτσι, ήμουν υπουργός Υγείας τότε».
Όσον αφορά τη στάση του την ίδια περίοδο είπε ότι «το βάρος ήταν μεγάλο αλλά πίστευα ότι ήταν σωστό αυτό που έκανα. Επειδή είχα νιώσει την επιδοκιμασία ως υφυπουργός Εξωτερικών, όταν είδα πώς αυτό γυρίζει από τα ίδια πρόσωπα και γίνεσαι αποδιοπομπαίος τράγος έλεγα ότι έπρεπε να σώσουμε τη χώρα».
Περιέγραψε, δε, «μια διαφωνία με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών για το στιλ. Εγώ έλεγα ότι δεν εκλεγήκαμε με αυτή την εντολή, πρέπει να λέμε στον κόσμο ότι αυτά δεν τα είχαμε προγραμματίσει, ότι θα θέλαμε να δίνουμε και ήμασταν αναγκασμένοι να κάνουμε αυτό. Μου έλεγαν “όχι” και ότι πρέπει να πουμε ότι θα το κάναμε και μόνοι μας. Όταν βγήκα μια φορά και είπα για τις συντάξεις χηρείας για τις οποίες δεν ήθελα να περικοπούν και δεν το έκανα, με έβγαλαν συνάδελφοί μου υπουργοί πρώτα “Βασιλάκη Καΐλα» και μετά “Μάρθα Βούρτση”. Με κοροϊδεύανε υπουργοί που έκαναν υπουργεία περιπάτων. Μου έλεγαν τότε, χρειαζόμαστε credibility να γίνουμε αξιόπιστοι. Για κάτσε ρε μεγάλε σε εκλέξανε επειδή τους είπες θα περικόψεις, εσύ έλεγες λεφτά υπάρχουν».
Σε πιο προσωπικούς τόνους ο κ. Λοβέρδος αποκάλυψε ότι «ο πρώτος έρωτας κράτησε καιρό στην Αθήνα αλλά έσβησε στο δεύτερο έτος γιατί τότε τα παιδιά δεν ανεβοκατέβαινα. Διεκδίκησα μια μεταγραφή ως φοιτητής , δεν την πήρα γιατί δεν είχα τις προϋποθέσεις. Δεν την ξαναείδα ποτέ αλλά είναι και ψηφοφόρος μου».
Όσον αφορά, τέλος, τον ρόλο του πατέρα, ο πρόεδρος των «Δημοκρατών» είπε ότι «δεν έχω μεγάλες επιτυχίες, δεν είμαι εντάξει. Τα παιδιά παραπονιούνται εύλογα. Το θέμα είναι ότι ένας πολιτικός που είναι και δικηγόρος δεν έχει χρόνο και όταν ήμουν μόνο πολιτικός ήμουν πολύ πολιτικός. Ενοχλούσε πολύ το κινητό, ήθελαν να το πετάξουν, γιατί χτυπούσε συνέχεια. Ποτέ, όμως, δεν παράτησα τα παιδιά μου ακόμα και στη διάσταση που είμαι τώρα, αλλά ποτέ δεν ήμουν αυτό που ήθελαν. Ο πολιτικός έχει δύσκολη ζωή αλλά από τη στιγμή που κάνεις παιδιά είναι ευθύνη σου τα πάντα».
