Αναμφισβήτητα ο χώρος του λεγόμενου πολιτικού Κέντρου έχει μπει στο στόχαστρο της ΝΔ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Είμαστε, βεβαίως, στο τελευταίο κατοστάρι των εκλογών και τα κομματικά επιτελεία έχουν πέσει με τα μούτρα -επί το λαϊκότερον- στον μεσαίο χώρο.
Το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι, βεβαίως, πολύ μεγάλο, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι του προέρχεται από τον λεγόμενο χώρο του Κέντρου που σχετικά εύκολα αλλάζει πολιτική ταυτότητα και μετακινείται δεξιά ή αριστερά ανάλογα με το τι θεωρεί χρήσιμο για τη χώρα. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κάνουν focus στη συγκεκριμένη εκλογική δεξαμενή με διαφορετικές,όμως, στρατηγικές.
Η ΝΔ επιχειρεί να πείσει τους κεντρώους με θετική ατζέντα και προβάλλοντας-θυμίζοντας τις αρνητικές επιλογές τής προηγούμενης διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στην Πειραιώς υποστηρίζουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μεγάλη διείσδυση στο συγκεκριμένο εκλογικό ακροατήριο και μάλιστα μεγαλύτερη από της Νέας Δημοκρατίας συνολικά. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει και από αρκετές έρευνες της κοινής γνώμης.
Ο πρωθυπουργός έχει τεράστια αποδοχή στον χώρο του Κέντρου,διότι μιλά με πραγματικά δεδομένα, είναι θεσμικός, δεν χαϊδεύει αυτιά και αποφεύγει τον λαϊκισμό άλλων εποχών. Στη δεξαμενή των αναποφάσιστων και ειδικά των κεντρώων ψηφοφόρων δίνει μεγάλη σημασία και ο ΣΥΡΙΖΑ, που όμως έχει διπλό εμπόδιο, αφού θα πρέπει να αποσπάσει και παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, πράγμα αρκετά δύσκολο, αφού η Χαριλάου Τρικούπη δείχνει ακόμα να βαστά σε διψήφια νούμερα.
Στην Κουμουνδούρου προβάλλουν περισσότερο την αρνητική ατζέντα με έμφαση στα θέματα διαφάνειας και δημοκρατίας που απασχολούν και προβληματίζουν τους κεντρώους ψηφοφόρους. Παράλληλα, αρκετοί υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και τριάμισι χρόνια δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τα βήματα ενός πολιτικού μετασχηματισμού του προς τον χώρο του κέντρου ούτε με το συνέδριό του ούτε με τις νέες αναδείξεις συλλογικών οργάνων. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι και πριν από τέσσερα χρόνια η λέξη «Κεντροαριστερά» ήταν απαγορευμένη στην Κουμουνδούρου.
Συνεπώς, η σημερινή της επίκληση είναι μάλλον όψιμη και επίπλαστη. Η αλήθεια είναι ότι οι κεντρώοι ψηφοφόροι, παραδοσιακά, εμφανίζουν μια ισχυρή συσπείρωση λίγες ημέρες πριν από τις κάλπες και η συσπείρωση αυτή συνήθως δεν έχει αντισυστημική χροιά. Σε ένα μεγάλο ποσοστό, η εκλογική δεξαμενή του Κέντρου δεν κινείται με βάση την ψήφο οργής (πλην ορισμένων ιστορικών εξαιρέσεων), αλλά με βάση τη θετική ψήφο, την ασφάλεια και τη σιγουριά της διακυβέρνησης.
Συμπερασματικά, το Κέντρο δεν βγάζει γενικά και αόριστα κυβερνήσεις. Η εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας και σιγουριάς βγάζει κυβερνήσεις… και όχι τα καθρεφτάκια για ιθαγενείς.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL
