H πυξίδα της Ελλάδας δείχνει μόνο Ευρώπη
του Βενιαμίν Καρακωστάνογλου*
Σήμερα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (δηλαδή μια παραφύσιν δήθεν πατριωτική σύμπραξη), αφού οδήγησε σε πλήρη ανυποληψία τη χώρα μας στο πλαίσιο των Ευρωπαίων εταίρων μας, αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας, χρησιμοποιεί ως «όπλο διαπραγμάτευσης» το προκηρυχθέν δημοψήφισμα της 5/7/2015. Και αφενός μεν διχάζει τον ελληνικό λαό, ενώ αφετέρου διακυβεύει την πιο σημαντική κατάκτηση της Ελλάδας, δηλαδή την ευρωπαϊκή ένταξή της. Γιατί η Ευρώπη πολιτιστικά, ιστορικά και γεωγραφικά είναι η προέκταση της ελληνικότητας και της Ελλάδας. Η σημερινή συγκυβέρνηση προσπαθεί να «υποκλέψει» μια άρνηση των Ελλήνων, που παραπληροφορημένοι και ταλαιπωρημένοι από τη δύσκολη και συμπυκνωμένη προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας μας, επιχειρούν συγκεκαλυμμένα να οδηγήσουν την Ελλάδα εκτός του κοινού νομίσματος και τελικά της Ευρώπης, κάτι που μεγάλο μέρος των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ (τουλάχιστον) είχε ως θεμελιώδη ιδεολογία του.
Πλέον, έχει διαμορφωθεί ένα δραματικό – χαοτικό σκηνικό στο οποίο:
α) Υπάρχει πλήρης έλλειψη ρευστότητας στην αγορά και στο Κράτος και οι κλειστές Τράπεζες είναι άγνωστο πότε θα ξαναλειτουργήσουν και με ποια ρευστότητα.
β) Χάθηκαν από 1/7/2015 πολλά δις ευρώ του προηγουμένου προγράμματος.
γ) Επικρέμονται τεράστιες απαιτήσεις επιστροφών από τους δανειστές και πλήρης αδυναμία να απευθυνθούμε σε άλλους δανειστές, όπως οι διεθνείς αγορές, οι Η.Π.Α., Ρωσία, Κίνα, κ.ά., που όλοι μας υποδεικνύουν την παραμονή μας στην Ευρώπη.
Η καθημερινότητα και η προοπτική του λαού μας (που δόλια και ψευδώς προσπαθούν να του κεντρίσουν τα πατριωτικά αντανακλαστικά του σε αντιευρωπαϊκή κατεύθυνση) έχουν επιδεινωθεί σε απίστευτο βαθμό, λόγω της πολιτικής απειρίας, των ερασιτεχνισμών και του τυχοδιωκτισμού της σημερινής Κυβέρνησης, που επί πέντε μήνες προκάλεσε με την απραξία της μια πρωτοφανή οικονομική οπισθοδρόμηση και έδωσε το καίριο τελειωτικό πλήγμα στην ιδιωτική κυρίως οικονομία της χώρας.
Η ενωμένη Ευρώπη είναι ένας χώρος αλληλεγγύης (που ήδη επιδείχθηκε πληθωρικά προς τη χώρα μας με πάνω από 300 δισεκατομμύρια δανείων), αλλά ταυτόχρονα ένας χώρος δικαίου, ισότητας των κρατών και νομιμότητας. Το 1,8% που αντιπροσωπεύει η ελληνική οικονομία απέναντι στο 98,2% της υπόλοιπης Ευρώπης και τα 10 εκατομμύρια των Ελλήνων μέσα στα 500 εκατομμύρια του συνόλου των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνουν τη σύνεση που πρέπει να χαρακτηρίζει την πολιτική μέσα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Όταν μάλιστα έχουμε πάρει από την Ε.Ε. το μεγαλύτερο δάνειο στην παγκόσμια ιστορία, ενώ μόνοι μας οδηγηθήκαμε στη χρεωκοπία. Και όταν οι άλλες υπό σταθεροποίηση χώρες (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος, Ισπανία, Ιταλία) έχουν βρεθεί ήδη στον δρόμο της ανάπτυξης.
Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξαν ότι δεν αντιλαμβάνονται πώς λειτουργεί το διεθνές περιβάλλον και επιχείρησαν να το εκβιάσουν. Τις συνέπειες τις υφίσταται σήμερα αλλά και αύριο, με ίσως ακόμα σκληρότερο τρόπο, ο ελληνικός λαός. Οι Έλληνες αριστεροί σήμερα πρέπει να διδαχθούν από τα λάθη του εμφυλίου (1946-1949). Όπως είπε ο σημαντικός φιλόσοφος Έρικ Χόφερ: «Δεν είναι η επανάσταση που φέρνει τις αλλαγές. Αλλά είναι οι αλλαγές που φέρνουν την επανάσταση».
*Ο κ. Καρακωστάνογλου είναι διεθνολόγος και λέκτορας στο ΑΠΘ