Ένα σοβαρό ζήτημα έχει τεθεί επί τάπητος σχετικά με το κατά πόσο η βουλευτική ασυλία θα  έπρεπε να υφίσταται, σε περιπτώσεις ειδικά που έχει χαθεί μια ανθρώπινη ζωή.
Η υπόθεση της Μαρίας Πουλιάνου, μιας άτυχης γυναίκας που έμελλε να χάσει τη ζωή της κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης, έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από την κοινωνία και την οικογένεια της αποθανούσης. Το δυσάρεστο γεγονός ίσως να μην είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις εάν την επέμβαση δεν είχε πραγματοποιήσει ο κ. Οδυσσέας Βουδούρης (επανεκλεγείς βουλευτής της ΔΗΜΑΡ) και εάν διευθυντής της ΜΕΘ δεν ήταν ο κ. Λεωνίδας Γρηγοράκος (επανεκλεγείς βουλευτής του ΠΑΣΟΚ).
Η δικαστική πορεία της υπόθεσης έχει παγώσει εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια, από τη στιγμή δηλαδή που συνέβη το περιστατικό.
Η καθυστέρηση αυτή εγείρει πλήθος ερωτημάτων κάνοντας τις απαιτήσεις άρσης της βουλευτικής ασυλίας να είναι επιτακτική, προκειμένου οι δυο βουλευτές να λογοδοτήσουν ενώπιων της ελληνικής δικαιοσύνης.