Η φυγή των καλικάντζαρων…
Τα Φώτα, όλα τα πονηρά πνεύματα φεύγουν με τον αγιασμό… Στην ελληνική εθιμολογία, η τελετουργία των Θεοφανίων, δηλαδή ο «αγιασμός των υδάτων», συμβολίζει μεταξύ άλλων και τον εξαγνισμό και την απαλλαγή των ανθρώπων από την επήρεια των δαιμονίων. Για αυτό οι καλικάντζαροι βιάζονται να χωθούν γρήγορα πίσω στα βάθη της Γης, προτού ο παπάς αρχίσει να αγιάζει τα νερά. Με τον αγιασμό των υδάτων, τρέπονται σε άγρια φυγή και για να μην ξεμείνει κανένας πάνω στη Γη, παρακινεί ο ένας τον άλλο, λέγοντας: «Φορτώστε να φορτώσουμε, κι αϊντέστε να φύγουμε, τ’ έφτασε ο τουρλόπαπας, με την αγιαστούρα του». Σύμφωνα με την ελληνική λαογραφία, υπήρχαν όντα που είχαν ως σκοπό να προκαλέσουν το χάος και ενίοτε την καταστροφή των Χριστουγέννων. Διάσπαρτη στην ελληνική λαογραφία είναι η παρουσία μυθικών πλασμάτων με το όνομα «καλικάντζαροι».
Πρόκειται για δαιμόνια αρχαίας καταγωγής που σύμφωνα με τη σύγχρονη λαϊκή δοξασία βρίσκονται με το ένα πόδι στον Κάτω Κόσμο, όπου προσπαθούν να κόψουν το Δέντρο της Ζωής που στηρίζει τη Γη. Με το άλλο πόδι τριγυρίζουν στην ανθρώπινη νύχτα, προσπαθώντας να αποσταθεροποιήσουν την τάξη του κόσμου κατά τις γιορτινές μέρες.
Σας θυμίζουν κάποιους αυτές οι περιγραφές; Διότι καλικάντζαροι με την ευρεία έννοια του όρου (που επιθυμούν την αταξία και το απόλυτο χάος) υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Μάλιστα, ορισμένες συνήθειές τους έχουν υιοθετηθεί και από πολιτικά πρόσωπα. Σύγχρονοι καλικάντζαροι σε μεταμοντέρνα εκδοχή, οι οποίοι είναι βουτηγμένοι στη μιζέρια και στην κλάψα… χωρίς καμία θετική ατζέντα. Αυτοί, λοιπόν, οι καλικάντζαροι έχουν μεγαλεπήβολα σχέδια, τάζουν λαγούς με πετραχήλια, υπόσχονται ό,τι μπορείς να φανταστείς, αλλά στο τέλος δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Ροκανίζουν μόνο το δέντρο της ζωής… Ας ελπίσουμε ότι με τη νέα χρονιά θα εξαφανιστούν όλα αυτά τα πολιτικά δαιμόνια που ασχημαίνουν τη ζωή και την αισθητική μας και εμποδίζουν τη χώρα να γυρίσει σελίδα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL