Μια σελίδα δεν έφτανε για να χωρέσει τα «μαργαριτάρια» που έχουν μείνει ή θα έπρεπε να έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη κυρίως των ψηφοφόρων.

Στο πρώτο κομμάτι του σχετικού αφιερώματος της «Political» «χώρεσαν» μόνο εκείνα που είχαν σχέση με την οικονομία, στην οποία άλλωστε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δώσει… ρεσιτάλ.

Μήπως, όμως, δεν ισχύει το ίδιο για τα εθνικά θέματα και εκείνα της ασφάλειας των πολιτών; Πρόκειται για δύο ακόμα… προνομιακά για τον ΣΥΡΙΖΑ πεδία, όπου τα στελέχη του έχουν γράψει «ιστορία» με τις ατάκες τους.

Και εδώ ο Αλέξης Τσίπρας έχει δώσει πρώτος το έναυσμα για «μαργαριτάρια» με το αλήστου μνήμης «η θάλασσα δεν έχει σύνορα». Τα στελέχη του δεν θα μπορούσαν παρά να τον ακολουθήσουν.

Ο Νίκος Φίλης ήταν εκείνος που είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων υποστηρίζοντας πως «αναγνωρίζουμε τον πόνο των Ποντίων, αλλά δεν πρόκειται για γενοκτονία». Κορυφαίος όλων ο εκ Ανεξαρτήτων Ελλήνων ορμώμενος Κώστας Ζουράρις, ο οποίος με παροιμιώδη ελαφρότητα έλεγε σε συνέντευξη Τύπου του υπουργείου Παιδείας, του οποίου εκείνη την περίοδο διατελούσε υφυπουργός: «Νομίζετε ίσως ότι δεν απειλούμαστε τώρα ως χώρα, μόνο κάποια νησιά μάς ζητάει ο Ερντογάν. Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει. Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Τη γλώσσα έχει σημασία να μη μας πάρουν».

Τα… δικαιώματα της Τουρκίας

Τι ήταν να το ακούσει ο Γιάννης Τσιρώνης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, προερχόμενος όμως από τους Οικολόγους Πράσινους, έσπευσε να πάει ένα βήμα παραπέρα ανακαλύπτοντας πως «το ελληνικό, ελληνικότατο Καστελόριζο, δεν είναι στο Αιγαίο». Πώς να μην αναγνωρίσει έπειτα ο τότε υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Γιώργος Κατρούγκαλος ότι «η Τουρκία έχει δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο»;

Ο τελευταίος μπορεί να δήλωνε -και μάλιστα με περηφάνια- «κομμουνιστής και ταξικός αποστάτης», όμως η «αδυναμία» της Κουμουνδούρου ήταν πάντα στο «μπάχαλο» και τους «κουκουλοφόρους». Άλλωστε, όπως έλεγε ο Γιώργος Κυρίτσης, κάνοντας τα κόκαλα των νεκρών της Marfin να τρίζουν, «δεν θυμάμαι ποτέ να σκοτώθηκε κανείς από μολότοφ». Ο Χρήστος Σπίρτζης σημείωνε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πως οι μπαχαλάκηδες «σήμερα δεν τα σπάνε με τον τρόπο που τα σπάγανε. Και αντιδρούν διαφορετικά».

Στην Κουμουνδούρου, όμως, δεν «χαϊδεύουν» μόνο τα αυτιά των κουκουλοφόρων, αλλά και καταδικασμένων, σε δικαστήρια και συνειδήσεις, εκτελεστών όπως ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου υποστήριζε πως «δεν πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή ο Κουφοντίνας είναι επικίνδυνος», ενώ ο Χρήστος Μπγιάλας απαξίωνε τα εγκλήματα του ισοβίτη και αρχιεκτελεστή της «17 Νοέμβρη» λέγοντας χαρακτηριστικά: «Τι τον ενδιαφέρει τον 17χρονο ποιους σκότωσε ο Κουφοντίνας».

Το πρώτο αφιέρωμα της «Political» στα «μαργαριτάρια» των Συριζαίων είχε επικεντρώσει στην οικονομία αλλά και σε γενικότερες κατηγορίες. Θυμηθήκαμε το χαρακτηριστικό «αναβάπτισμα» όρων στα οποία τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ… έδωσαν ρέστα. Χαρακτηριστικά, ο Δημήτρης Γάκης, το 2017, σε μια χρονιά, δηλαδή, με 1,7 εκατομμύριο κατασχέσεις, σε συνέντευξή του εξοργιζόταν, όχι με τις ίδιες, αλλά με τον όρο. «Δεν είναι κατασχέσεις, είναι αφαίρεση κάποιων χρημάτων από λογαριασμούς». Αντίστοιχα, σύμφωνα με τον Δημήτρη Σεβαστάκη, «οι συντάξεις δεν μειώθηκαν, αναπλαισιώθηκαν».

«Δεν είμαστε και απατεώνες»

Άλλωστε, όπως εξηγούσε ο εκ Ανεξαρτήτων Ελλήνων ορμώμενος Τέρενς Κουίκ: «Δεν είναι μνημόνιο 3, αλλά τριετής συμφωνία εξόδου από την κρίση». Διαφορετική άποψη είχε και εδώ η Θεανώ Φωτίου, που το ονόμαζε μεν «τρίτο μνημόνιο», όμως αρνούνταν να δεχτεί κριτική για αυτό έπειτα από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, καθώς θεωρούσε ότι με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ οι πολίτες το αποδέχτηκαν και έκλεινε τότε τον συλλογισμό της με τη… ρητορική ερώτηση: «Δηλαδή, με συγχωρείτε, απατεώνες είμαστε;».

Τα μακαρόνια και τα γεμιστά

Συχνά πυκνάστον ΣΥΡΙΖΑ κομπορρημονούν για την οικονομική κατάσταση στην οποία άφησαν τη χώρα. Το περίφημο «μαξιλαράκι» των 37 δισ. ευρώ, για παράδειγμα, το οποίο αναφέρει σε κάθε ευκαιρία ο Αλέξης Τσίπρας. Άλλες πάλι δηλώσεις προσπαθούν να τις ξεχάσουν. Για παράδειγμα, ο Νίκος Φίλης, την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματευόταν το τρίτο μνημόνιο, οργιζόταν με τη συζήτηση γύρω από την αύξηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα. «Πόσα μακαρόνια τρώει ο κόσμος;», αναρωτιόταν και εξηγούσε: «Το 10% είναι 6 λεπτά το πακέτο μακαρόνια. Αυτό συζητάμε; Αυτό κουβεντιάζουμε όταν μιλάμε σοβαρά πολιτικά;». Εξάλλου, η Θεανώ Φωτίου -ναι, έχει παρέμβει και σε αυτό- έχει εξηγήσει πως μια οικογένεια μπορεί να τραφεί με το… τίποτα. «Τα γεμιστά είναι ελληνική επινόηση. Με το τίποτα όπως είναι τα γεμιστά χορταίνει ολόκληρη οικογένεια. Έτσι θα τα καταφέρουμε».

Βέβαια, ιδιαίτερη προσπάθεια για να τα «καταφέρουμε» δεν χρειάζεται. Κι αυτό καθώς ο βουλευτής Γρεβενών Χρήστος Μπγιάλας διαβεβαίωνε το 2018: «Ελβετία μπορεί να μη γίναμε, όμως με τις μεταρρυθμίσεις που κάνει αυτή η κυβέρνηση σκοπεύουμε να γίνουμε Ελβετία». Αν μάλιστα κρίνει κανείς από τα όσα έλεγε ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τάσος Πετρόπουλος, ότι «κάποιος μου έκανε παράπονα για τις μειωμένες εισφορές», είναι απόλυτα λογικό να υποθέσει ότι πράγματι… γίναμε Ελβετία.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL