Ζω, αναπνέω και πολιτεύομαι στην πανέμορφη Ανατολική Αττική, μια μεγάλη σε έκταση, ανομοιογενή και ετερόκλητη περιοχή, που παρόλη τη γειτνίασή της με την πρωτεύουσα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα.

Της ΕΡΣΗΣ ΚΟΚΚΟΤΑ

Για να γίνει ελκυστική σε επισκέπτες και επενδυτικά σχέδια για την ανάπτυξη οικονομικών, εμπορικών, μορφωτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, πρέπει να διαθέτει αποτελεσματική διοίκηση, ενιαίους κανόνες οικιστικής ανάπτυξης, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, σύγχρονο δίκτυο υποδομών, επαρκή εκπαίδευση, υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής και προσφέροντας ένα καλύτερο μέλλον στον τόπο μας, όπου οι φόροι και τα ανταποδοτικά τέλη θα έχουν αντίκρισμα!

Εδώ, λοιπόν, ταιριάζει η ιστορική φράση του JFK «μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου».

Δηλαδή, την ανάγκη ενεργοποίησης της κοινωνίας των πολιτών, ώστε να έχει άποψη και γνώμη για τα όσα μικρά ή μεγάλα συμβαίνουν γύρω τους, αλλά και στη χώρα τους.

Πιστεύω ότι το μεγάλο πρόβλημα στις σύγχρονες κοινωνίες είναι η υποβάθμιση της ατομικής ευθύνης. Οι πολίτες έχουν ευθύνη και οφείλουν να την αναλάβουν. Οφείλουν να διεκδικούν. Όλοι μας οφείλουμε να ενδιαφερόμαστε για τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας και της Πολιτείας, για τον τρόπο λειτουργίας των εκπροσώπων μας -σε επίπεδο κοινοβουλευτικό, αυτοδιοικητικό και συνδικαλιστικό.

Πιστεύω ότι στην πολιτική χρειάζονται καθαρές κουβέντες και καθαρές θέσεις.

Η περίφημη ανανέωση δεν περιορίζεται μόνο σε πρόσωπα αλλά αφορά τους στόχους, τις πολιτικές, τις επιδιώξεις.

Η «Κοινωνία στο Προσκήνιο» δημιουργεί ένα σήμα διαλόγου, προβληματισμού και πρωτοβουλιών για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας, την ανάπτυξη της χώρας, την αναγέννηση της πολιτικής και την αναμόρφωση του πολιτικού μας συστήματος.

Η κρίση της πολιτικής και η φθορά των πολιτικών δεν πρέπει να οδηγεί τους πολίτες σε απομάκρυνση και απαξίωσή της.

Όπως ο Ιανός, έτσι και η πολιτική εμφανίζει δύο πρόσωπα. Άλλοτε εμφανίζεται ως ιδιωφέλεια και άλλοτε ως ζωογόνος και ηθικοπλαστική δύναμη. Στην πρώτη περίπτωση παρουσιάζει έλλειμμα ηθικής και ιδεών, ενώ στη δεύτερη εμφανίζει περίσσευμα ήθους και οραμάτων.

Για αυτό, λοιπόν, πιστεύω ότι οι πολιτικοί δεν είναι όλοι ίδιοι, όπως κάποιοι έντεχνα προσπαθούν να μας πείσουν.

Σήμερα, οι δυνάμεις της συντήρησης και της αδράνειας κυριαρχούν στο πολιτικό προσκήνιο, υποστηρίζοντας απολιθωμένες πολιτικές δομές, γιατί έτσι μόνο μπορούν να διασφαλίσουν την επιβίωσή τους.

Το ΠΑΣΟΚ μεσουράνησε για τρεις και πλέον δεκαετίες, γιατί υπήρξε το πιο φρέσκο πολιτικό προϊόν της Μεταπολίτευσης. Χάρη σε αυτό η χώρα άλλαξε ρότα. Η ταλαιπωρημένη ελληνική κοινωνία χειραφετήθηκε. Εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο την προσδοκία να γυρίσει σελίδα η Ελλάδα.

Το ΠΑΣΟΚ ήρθε σαν πλημμυρίδα, σαρώνοντας τα υπολείμματα του μετεμφυλιακού κράτους. Η επαγγελία της Αλλαγής έσπασε στεγανά. Φώτισε την αθέατη πλευρά της Ιστορίας. Η χαρισματική και ηγετική φυσιογνωμία του ιδρυτή του τού προσέδωσε υπόσταση και εμβέλεια. Οι κυβερνήσεις του δοκιμάστηκαν σκληρά. Βρήκαν αρκετά και μεγάλα προσκόμματα στην πορεία τους. Εμφάνισαν όμως και στρεβλώσεις, υποκύπτοντας στις γνωστές παθογένειες της εγχώριας πολιτικής. Το αποτύπωμά τους όμως παραμένει ανεξίτηλο, με θετικό ισοζύγιο.

Σήμερα, με το βλέμμα μπροστά, στο κατώφλι μιας νέας εποχής, με τον πόλεμο της Ουκρανίας να επιφέρει αλλαγές στη γεωπολιτική σκηνή, ένας νέος διαφορετικός κόσμος, μια νέα παγκόσμια ανακατάταξη ενεργειακής ισχύος, ανατέλλει.

Ας κάνουμε μια ευχή για την Ελλάδα του 2030 και της Δ’ Βιομηχανικής Επανάστασης, ελπίζοντας η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ του ΠΑΣΟΚ να είναι η απαρχή ενός μεγάλου συναρπαστικού ταξιδιού που θα έχει όλους εμάς συνταξιδιώτες!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL