Το τελευταίο διάστημα η τουρκική πολιτική ηγεσία κορυφώνει απερίσκεπτα και επιπόλαια τις απειλές αλλά και τις πρακτικές εναντίον της Ελλάδας. Την ίδια στιγμή ένα μεγάλο κομμάτι του τουρκικού λαού, όπως αποδείχτηκε σε πρόσφατη έρευνα, δεν παρασύρεται από τη σκληρή και ψεύτικη καθεστωτική προπαγάνδα σε βάρος της Ελλάδας και διατηρεί φιλικά αισθήματα προς τους Έλληνες.

Το καθεστώς της Τουρκίας έφτασε να μιλήσει ακόμη και για εισβολή (!), αμφισβητώντας την αναγνωρισμένη διεθνώς κυριαρχία της χώρας μας σε νησιά, ενώ με υποκίνησή της ξαναφούντωσε το θέμα της παράνομης μετανάστευσης, που είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα με εθνικές διαστάσεις, καθώς η Τουρκία επιχειρεί να μας «πολιορκήσει» με διάφορους τρόπους.

Σε τέτοια κορυφαίας σημασίας ζητήματα δεν χωρούν στο εσωτερικό της χώρας μεμψιμοιρίες και κατηγορίες αλλά ενιαία εθνική στρατηγική.

Για να το γράψουμε πιο έντονα, επιβάλλεται να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά, μακριά από μικροπολιτικές και ανεξάρτητα από ποιο κόμμα κυβερνά και να μην… τρώμε τις σάρκες μας.

Καθώς έχουν επιταθεί και πάλι εκ μέρους της Τουρκίας οι προκλητικές και απροκάλυπτες επιθέσεις, οι σκευωρίες, οι ύπουλες ενέργειες, οι ανέντιμες μέθοδοι εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρησιμοποιώντας σαν εργαλεία ανθρώπους, η αλήθεια είναι μία. Σε αυτή την κρίσιμη και επικίνδυνη ενδεχομένως φάση χρέος μας είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν ζουν οι ιδέες χωρίς αγώνες και αποφασιστικότητα για την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων που απειλούνται.

Οι πολιτικάντικοι ελιγμοί και συμβιβασμοί κάποιων εντός της χώρας μας αφαιρούν την πραγματική, ορθή και γνήσια διάσταση των καταστάσεων και την εξασθενίζουν, την αλλοιώνουν, τη διαστρεβλώνουν. Η Ελλάδα κινείται σταθερά στη γραμμή ότι είναι ανάγκη -και μάλιστα μεγάλη- να διατηρηθούν οι αρχές που δημιουργούν κλίμα ειρήνης και συνεργασίας, φιλίας και διαλόγου, που κάνουν τον άνθρωπο άνθρωπο, που επιφέρουν τον σεβασμό του άλλου, τη λαχτάρα της δικαιοσύνης, το ιδανικό της αλήθειας, την επιδίωξη μιας καλύτερης ζωής.

Το ζήτημα είναι, αφού διαλέξαμε τις αξίες, να αγωνιστούμε με σθένος όλοι μαζί χωρίς διαιρέσεις και διαχωρισμούς και δισταγμούς και υπολογισμούς για την υπεράσπισή τους.

Πέρα από τις ανόητες απειλές, μια από τις φανταστικές κατηγορίες που χρησιμοποιεί η Τουρκία κατά της χώρας μας είναι -την επικαλέστηκε με θράσος από το βήμα του ΟΗΕ ο «πονόψυχος» (!) Ερντογάν- ότι κακομεταχειρίζεται τους μετανάστες (!), αγνοώντας ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί». Η Ελλάδα από τα πολύ παλιά χρόνια άνοιγε τις πόρτες της σε κάθε ξένο, ήταν προστατευόμενος του Ξένιου Δία. Οι Έλληνες τους καλοδέχονταν και τους φρόντιζαν τους ξένους, τους έκαναν και δώρα!

Στη γέφυρα που ενώνει την Ανατολή με τη Δύση, στη μικρή αυτή κουκκίδα πάνω στον χάρτη του κόσμου που λέγεται Ελλάδα, καλοδεχούμενοι οι νόμιμοι μετανάστες, που δεν έχουμε κανέναν λόγο να φοβόμαστε. Όμως τα κατευθυνόμενα κύματα εισροής παράνομων μεταναστών, που ωθούνται και προωθούνται προς τη χώρα μας, έχουν άλλο χαρακτήρα, άλλα χαρακτηριστικά και χρειάζονται διαχείριση και άμεσα ανακλαστικά. Και επιπλέον δεν χωρούν και δεν επιτρέπονται επί του θέματος κομματικά παιχνίδια από καμία πλευρά, παρά μόνο συναντίληψη και κοινή γραμμή.

Ένα είναι σίγουρο: Δεν θα κινδυνέψει η Ελλάδα, ό,τι και αν σχεδιάζουν οι Τούρκοι και όποιοι άλλοι, όταν εμείς πορευόμαστε ενωμένοι και δεν αλλάζουμε την ταυτότητά μας. Να μη γίνουμε ως χώρα έρμαιο στους κλυδωνισμούς της εποχής. Να αντισταθούμε από κοινού στους ανέμους που προκαλούν οι θύελλες. Να μην καθηλωθούμε σε μηδενισμό της λογικής και της πραγματικότητας. Να μην αναθεωρήσουμε ακροβατικά τις παραδοσιακές αξίες μας και αποδεχτούμε αλλότριους θεσμούς και ιδέες. Να μην υποτιμήσουμε την ιστορία μας, να μην αλλοιώσουμε το εθνικό μας ήθος και να αποφύγουμε την ιδεολογική ερήμωση. Να μη λησμονήσουμε την ιδιαιτερότητά μας και την ποιοτικά αξιόλογη αποστολή, που είναι δυνατόν να έχει ο Ελληνισμός.

Μακριά από κάθε παράλογο και ανεδαφικό σωβινισμό, με συναίσθηση και ταπεινοσύνη, να σηκώνουμε το φορτίο της κληρονομιάς μας. Να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε αχθοφόροι ενός μακρόχρονου και αξιόλογου πολιτισμού, τον οποίο και οφείλουμε να διαφυλάξουμε και να συνεχίσουμε. Να καταλάβουμε έγκαιρα ότι η κρίση της εποχής μας δεν είναι τόσο κρίση οικονομική ή πολιτιστική ή, έστω, ηθική, αλλά ιδεωδών και γεωπολιτικών συμφερόντων. Να ενισχύσουμε τα χρωμοσώματα της Ελλάδας χωρίς να ξεραίνουμε τις ρίζες της.

Όπως είπε ο Ιωάννης Καποδίστριας, «να υψώσουμε το μεγαλείο της πατρίδας, ώστε όποιος θελήσει δύσκολα θα το ταπεινώσει. Στερεωμένο σε ρίζες αρετής είναι ακαταμάχητο».

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL