Τι μας δείχνουν οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά τα μεγάλα συλλαλητήρια για τα Τέμπη; Τα αντισυστημικά κόμματα κερδίζουν. Η κυβέρνηση χάνει όπως ήταν προφανές αλλά χάνουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κυβέρνησαν τον τόπο. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα γιγαντώνεται ο “κανένας”. Ο μοναδικός αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός. Σε μερικές μάλιστα δημοσκοπήσεις ο “κανένας” πλέον κερδίζει. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ένα τεράστιο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας πλέον είτε με το θυμικό, είτε απογοητευμένο αποστρέφεται το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα και είτε δείχνει στην Βουλή δύο παλάμες με δάχτυλα ορθάνοιχτα, είτε επιλέγει τα κόμματα του λαϊκισμού, της άρνησης, της ατάκας αλλά όχι των πολιτικών λύσεων.

Η αίσθηση για έλλειψη δημοκρατίας, δικαιοσύνης, θεσμών αυξάνεται ραγδαία. Σε συνδυασμό με την οικονομική στενότητα λόγω της ακρίβειας το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο.

Σήμερα ο “κανένας” δεν έχει πρόσωπο στην πολιτική. Δεν υπάρχει αυτός που να εκφράσει αυτό το κόμμα του περίπου 30%. Γιατί και αυτοί που ψηφίζουν τους ψεκασμένους δεν κρίνουν κατάλληλους για πρωθυπουργούς τους ηγέτες τους. Κάποια στιγμή όμως θα βρεθεί. Για να αξιοποιήσει αυτά τα χαρακτηριστικά. Της αντισυστημικότητας. Του λαϊκισμού.

Στο παρελθόν σε αντίστοιχες καταστάσεις θύμα τέτοιων πολιτικών και ιστορικών εξελίξεων ήταν η ίδια η Δημοκρατία. Που σήμερα νοσεί. Βαριά. Αλλά υπάρχει. Δίνει το δικαίωμα να γράφουμε, να λέμε ότι θέλουμε, δημόσια παντού, να μην χάνουμε την ζωή μας για αυτό, να μπορούμε να ψηφίζουμε αυτόν που θέλουμε χωρίς κάποιος να μας στείλει στη φυλακή για την ιδεολογία μας.

Καιρός να κοιτάξουμε να σβήσουμε την μικρή εστία φωτιάς στο σπίτι μας. Γιατί αν αρπάξει η σκεπή θα γίνουμε παρανάλωμα του πυρός…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ KARFITSA