Μέντιουμ δεν είμαστε, αλλά δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει ότι στην «P» από την πρώτη στιγμή που ο Νίκος Ανδρουλάκης ανέλαβε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ είχαμε επισημάνει ότι κινείται με λάθος στρατηγική. Δυστυχώς, οι εξελίξεις μας επιβεβαιώνουν, αφού πλέον καθημερινά έχουμε αποχωρήσεις στελεχών από τη Χαριλάου Τρικούπη, με σημαντικότερη όλων εκείνη της κυρίας Αναστασίας Σιμητροπούλου, η οποία μάλιστα θεωρείτο προσωπική επιλογή του Ανδρουλάκη και είχε αναλάβει καθήκοντα αναπληρώτριας εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ πριν από έναν χρόνο.

Το πρόβλημα είναι ότι είναι πολλά τα στελέχη του κόμματος που βρίσκονται με το ένα πόδι εκτός ΠΑΣΟΚ, διότι ο πρόεδρος Νίκος έχει αποφασίσει να προχωρήσει με ένα πολύ στενό περιβάλλον απολύτως δικών του ανθρώπων. «Με ένα δικό του παρεάκι», όπως λένε παλαιά στελέχη του Κινήματος. Αφήστε δε που η θολή στρατηγική του έναντι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί σοβαρό πολιτικό πρόβλημα γραμμής στους κεντρώους υποψήφιους, οι οποίοι δεν θέλουν να συνδέονται και να αποτελούν ουρά του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Ανδρουλάκης έχει μετατρέψει το ιστορικό σοσιαλιστικό κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου σε ένα παρακολούθημα της λαϊκίστικης Αριστεράς, κάτι που έχει γίνει αντιληπτό στο μεγαλύτερο μέρος της εκλογικής δεξαμενής του ΠΑΣΟΚ. Οι εξελίξεις στη Χαριλάου Τρικούπη είναι περίπου προδιαγεγραμμένες και για αυτό ο κ. Ανδρουλάκης ζητάει διψήφια νούμερα την πρώτη Κυριακή, ελπίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα πιέσει πολιτικά τον έναν από τους δύο (είτε τον Μητσοτάκη είτε τον Τσίπρα) να τον φορτώσει στο τρένο της διακυβέρνησης. Το δυστύχημα για τον ίδιο είναι ότι κανείς δεν τον θέλει για την πρώτη Κυριακή, γιατί κανείς δεν υπολογίζει στα σοβαρά το πολιτικό του εκτόπισμα. Ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης έχει ήδη χάσει από τα αποδυτήρια και αντιμετωπίζει ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα πέραν της διαφαινόμενης εκλογικής συντριβής. Να «σκάσει», δηλαδή, στα χέρια του η διάλυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και να έχει την τύχη της ΔΗΜΑΡ. Ο ίδιος, δε, είναι πολύ πιθανόν να έχει την τύχη του Φώτη Κουβέλη. Ένας νέος Κουβέλης… Ομολογουμένως θλιβερό, διότι ο κ. Ανδρουλάκης είχε την ευκαιρία να διασώσει και το ΠΑΣΟΚ και τον εαυτό του και να δομήσει τις συνθήκες που θα του έδιναν φτερά για το μέλλον. Βιάστηκε να λανσαριστεί ως ρυθμιστικός παράγοντας χωρίς να έχει τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Αυτά παθαίνει όποιος απλώνει τα πόδια του πέραν του παπλώματος…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL