Στη χώρα τη δεδομένη στιγμή ισχύουν δύο ισχυρές, ορατές και «φωναχτές» αντιφάσεις που πρέπει να απασχολήσουν γενικώς αλλά και ειδικώς την κυβέρνηση. Η μία αφορά την οικονομία και η άλλη την πολιτική.

Σχετικά με την οικονομία, τα νούμερα που λαμβάνουν στην οδό Νίκης από τις στατιστικές υπηρεσίες Ελλάδας και Ευρώπης αλλά και από άλλες πηγές, όπως για παράδειγμα τις πύλες εισόδου της χώρας, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια, αποπνέουν αισιοδοξία και δείχνουν υψηλό ρυθμό ανάπτυξης. Ο τουρισμός αναμφίβολα τραβά την άμαξα με τα αλλεπάλληλα ρεκόρ που μέχρι στιγμής καταγράφει -καταρρίπτοντας και εκείνα του 2019- σε επισκέπτες, επιβατική κίνηση σε αεροδρόμια, εισόδους σε λιμάνια και, όπως προμηνύεται, σε τουριστικά έσοδα. Όμως και άλλοι κλάδοι της οικονομίας πάνε καλά, όπως οι κατασκευές, η εξαγωγική δραστηριότητα, οι νέες επενδύσεις αλλά και οι επανεπενδύσεις, όλα αυτά που συνεισφέρουν ώστε να φτάσουμε στην ανάπτυξη 7,8% του β’ τριμήνου και να πλησιάζουμε στο 5,5% όσον αφορά τον ετήσιο. Και την ίδια ώρα που έρχονται αυτά τα θετικά νέα, να υπάρχουν αυτή η ανασφάλεια και η αγωνία για τον επόμενο χειμώνα, σε σημείο που πολλοί συμπολίτες μας να ανησυχούν πώς θα τα βγάλουν πέρα, αναμένοντας τσουνάμι ανατιμήσεων στην κατανάλωση, ράλι στα καύσιμα και νέα εκτόξευση στα ενεργειακά τιμολόγια. Και η αβεβαιότητα για το μέλλον δεν αφήνει το… παρόν να επηρεάσει θετικά συνολικά την οικονομία με κλασικό παράδειγμα την κατάσταση που επικρατεί στο χρηματιστήριο.

Και ας πάμε και στην πολιτική, συγκεκριμένα στα της κυβέρνησης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει προτάξει -και ορθώς- την ανάγκη διατήρησης της σταθερότητας, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο, αναλαμβάνοντας το ρίσκο της συνέχισης της κυβερνητικής πορείας αυτό τον χειμώνα προς χάριν αυτού του σκοπού. Δεν πήγε σε πρόωρες εκλογές, όπως «έπαιζε» το καλοκαιρινό σενάριο, δεν προχωρά σε θεσμικές ανατροπές, για παράδειγμα σε αλλαγή του εκλογικού νόμου, και συνεχίζει σε αυτό το ομιχλώδες σκηνικό για να μη διασαλευτεί η «κανονικότητα». Και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας μετά το ξέσπασμα της ιστορίας των παρακολουθήσεων, η φθορά για την κυβέρνηση είναι μικρή και η αντιπολίτευση -κυρίως η αξιωματική- αδυνατεί να εισπράξει ικανοποιητικά κέρδη από αυτή την ιστορία. Και αυτό που δεν μπορούν να προκαλέσουν οι πολιτικοί αντίπαλοι πάει να προκληθεί εκ των έσω με τις καθημερινές διαφοροποιήσεις «γαλάζιων» στελεχών και τα αυτογκόλ τύπου Πέτσα. Πάνε να μας τρελάνουν, δηλαδή…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL