Ποιος, ποιος, θέλω να ξέρω ποιος;
Η στήλη λατρεύει τον Γιάννη Πάριο, λατρεύει τα νησιώτικα τραγούδια. Οπότε, παρακολουθώντας τη συνέντευξη του Νίκου Ανδρουλάκη στην ΕΡΤ, αυτομάτως ήρθαν στο μυαλό οι στίχοι και οι ήχοι της μεγάλης επιτυχίας του τραγουδιστή της αγάπης: Ποιος, ποιος, θέλω να ξέρω ποιος;
Στις εκλογές κατεβαίνουν κόμματα, υποψήφιοι βουλευτές και υποψήφιοι πρωθυπουργοί. Πέρα λοιπόν από άλλα επιχειρήματα που έχουν ήδη ακουστεί στο πλαίσιο της κομματικής αντιπαράθεσης, αυτό που ενδιαφέρει την κοινωνία είναι το «ποιος». Ποιον θα προτείνει ο κ. Ανδρουλάκης για το αξίωμα του πρωθυπουργού;
Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν. Γιατί θα ψηφίσουν Μητσοτάκη, Τσίπρα, Ανδρουλάκη κοκ, αλλά μετά μπορεί να τους βγει κάποιος άλλος. Δεν χωράνε εκπλήξεις σε αυτά τα θέματα. Αν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θέλει να προτείνει τον εαυτό του, να το πει. Αν θέλει να προτείνει τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Γιώργο Παπανδρέου ή τον Κώστα Καραμανλή (τα βασικά ονόματα που ακούστηκαν), καλό είναι οι πολίτες να το ξέρουν, για να ξέρουν τι και ποιον ψηφίζουν επιλέγοντας το ψηφοδέλτιο της Χαριλάου Τρικούπη.
Στις εκλογές κρίνονται πρόσωπα και προγράμματα, δεν «φορτίζουν» με «δύναμη» οι πολίτες (με την ψήφο τους) τους πολιτικούς για να διαπραγματεύονται στη συνέχεια στο όνομά τους. Το παιχνίδι έχει ξεκάθαρους κανόνες, που θα πρέπει να γίνονται σεβαστοί. Οι αρχηγοί κατεβαίνουν για υποψήφιοι πρωθυπουργοί. Τελεία και παύλα. Αν θεωρούν ότι δεν έχουν πιθανότητες να είναι πρώτοι, τότε καλό είναι να καταθέσουν την πρότασή τους ολοκληρωμένη: ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ και τον «Χ» ή τον «Ψ» για πρωθυπουργό. Τόσο απλό.
Θα μου πείτε: δεν έγινε αυτό το 1990, δεν έγινε το 2011; Σωστό! Αλλά δεν είχε πει κανείς τότε ότι δεν κατεβαίνει για πρωθυπουργός. Προέκυψε η ανάγκη από το εκλογικό αποτέλεσμα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με πολιτική πρόταση -απολύτως σεβαστή βεβαίως- και για αυτό πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Όχι Μητσοτάκης, όχι Τσίπρας, αλλά ποιος;
Μπορεί η κάλπη να είναι «έγκυος», οι εκλογές όμως -η προεκλογική περίοδος- δεν είναι. Λατρεμένη και η… Kinder έκπληξη, αλλά την προτιμούμε σε σοκολάτα, όχι σε πολιτική.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL