Σιλάνς, σύντροφοι!
Σιωπητήριο επέβαλε στον ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας, ενοχοποιώντας την αυτοκριτική ως υπονομευτική της προσπάθειας του κόμματος
Οι σύντροφοι της Κεντρικής Επιτροπής αποδέχτηκαν το… σιλάνς του προέδρου, ανανεώνοντας το ραντεβού για τις 26 Ιουνίου. Τότε θα βγουν τα μαχαίρια από τα θηκάρια, ειδικά αν αυξηθεί η διαφορά με τη ΝΔ και μειωθεί η απόσταση που χωρίζει την Κουμουνδούρου από τη Χαριλάου Τρικούπη.
Αν ο Αλέξης Τσίπρας δεν καταφέρει να βελτιώσει την εκλογική επίδοση της 21ης Μαΐου, θα έχει να επιλέξει μεταξύ της παραίτησης, της σύγκρουσης για να μείνει στη θέση του και της επιτροπείας. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα είναι πια ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός, η περίοδος «αποφασίζουμε και διατάσσουμε» για τον ίδιο θα περάσει στην κομματική ιστορία.
Οι δελφίνοι τον περιμένουν στη γωνία εδώ και αρκετό καιρό. Δεν βιάζονται: είναι όλοι τους νέοι, έχουν χρόνο και αντοχές. Αποφάσισαν, λοιπόν, να περιμένουν λίγες εβδομάδες, ώστε να ολοκληρωθεί το εκλογικό παζλ. Τότε θα χτυπήσουν. Είτε για να επιβάλουν τους όρους τους, είτε για να διεκδικήσουν την ηγεσία: απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα ή για τη διαδοχή του, στην περίπτωση που ο πρόεδρος του κόμματος οδηγηθεί στην παραίτηση.
Σιωπούν για την ώρα, ώστε να μην προσφέρουν άλλοθι για τη νέα ήττα στην ηγετική ομάδα. Δεν θέλουν να δώσουν την ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα να προχωρήσει σε εκκαθαρίσεις. Είναι «πληγωμένος», αλλά ακόμη ελέγχει ένα σημαντικό τμήμα του μηχανισμού. Θα περιμένουν, λοιπόν, το αποτέλεσμα, τις αποφάσεις του και θα πλασαριστούν ανάλογα με τα δεδομένα.
Το σίγουρο είναι ότι στις 25 Ιουνίου παίζεται το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του. Η ήττα της 21ης Μαΐου ήταν τόσο βαριά που απομυθοποίησε τον πρόεδρο του κόμματος (στα μάτια της κοινής γνώμης και των στελεχών/μελών) και δίνει την ευκαιρία σε όσους έχουν φιλοδοξίες να τις δουν να υλοποιούνται πιο σύντομα από ό,τι αρχικά είχαν προγραμματίσει.
Το θέμα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον υπαρξιακό: αν θα μπορέσει να εξελιχθεί σε ένα σύγχρονο κόμμα -με δομές και διαδικασίες- ή αν θα επιστρέψει στο «κόμμα του 3%», το οποίο «φούσκωσαν» συγκυριακά ο λαϊκισμός και ο διχασμός που εξέθρεψε η οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL