Ήρθε και η ώρα του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ -η ώρα που θέλουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί στο βήμα του Βελλίδειου- και πέρασε κλείνοντας τον κύκλο της παρουσίας των πολιτικών αρχηγών στη Θεσσαλονίκη. Και πώς την αξιοποίησε αυτή την ώρα; Ξετυλίγοντας το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και παρουσιάζοντας τις προτάσεις του κόμματος για την οικονομία, ως είθισται. Και τι μάθαμε για τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ περί οικονομίας, ανάπτυξης και επενδύσεων, αύξησης των παραγωγικών επιδόσεων, συγκεκριμενοποίησης μέτρων ανά κλάδο για βέλτιστο αποτέλεσμα και προοπτικές επιχειρηματικότητας; Ότι για να επιτευχθούν αυτά χρειάζεται, πρώτα απ’ όλα, να επανακρατικοποιήσουμε τη ΔΕΗ και την Εθνική Τράπεζα, να μουρλάνουμε στη φορολόγηση τις εταιρείες και να τινάξουμε την μπάνκα στον αέρα με επιδοματική πολιτική…

Ας κάνουμε όσα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για την κυβερνητική πολιτική πραγματικότητα ως υπόθεση εργασίας και να παραδεχθούμε πως λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων, ότι με τις επιδοτήσεις επιδοτεί τα υπερκέρδη των εταιρειών με λεφτά των φορολογουμένων, ότι εξυπηρετείται από την ασυδοσία της αγοράς σε βάρος του καταναλωτικού κοινού. Τι αντιπροτείνει; Να κυνηγήσουμε τις εταιρείες φορολογώντας τες στο μάξιμουμ, γλιτώνοντας τα χρήματα των φορολογουμένων, τα οποία θα «ρίξουμε» για να γυρίσουν οι πρώην δημόσιες εταιρείες και τράπεζες στα χέρια του κράτους. Να γυρίσουμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε, με γνωστά σε όλους το οικονομικό αδιέξοδο των εν λόγω φορέων στα χέρια του Δημοσίου, τις θυσίες που απαιτήθηκαν για να βρεθεί ένα modus operandi που να λειτουργεί και τις διαδικασίες για να φύγουν από πάνω μας αυτοί οι δυσκίνητοι, ζημιογόνοι, πελατειακοί μηχανισμοί.

Και βέβαια και ένα ακόμη πακέτο «δώσε και σε μένα, μπάρμπα» που, αν δεν κοστολογείται 23 δισ. που λένε οι κυβερνώντες νεοφιλελεύθεροι, από ανθρώπους της αγοράς και της οικονομίας υπολογίζεται στο τριπλάσιο απ’ ό,τι ειπώθηκε στη ΔΕΘ.

Να δεχτούμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιπολίτευση, έχει περιθώριο να «προσφέρει» παραπάνω στον κόσμο, να πει και ένα νούμερο που δεν είναι ακριβές, αφού άλλος έχει το ταμείο, να είναι και πιο… γαλαντόμος σε σχέση με την κυβέρνηση. Υπάρχει όμως το έρμο το προηγούμενο, η πρότερη εμπειρία, τα λάθη που έγιναν και που έχει ειπωθεί σε όλους τους τόνους πως δεν θα ξαναγίνουν. Γιατί πας και την πατάς; Γιατί ενώ ξέρεις πως θα σε μετρήσουν με το υποδεκάμετρο, φτιάχνεις ένα πρόγραμμα με το οποίο εκτοξεύεις τις δημόσιες δαπάνες; Γιατί ενώ γνωρίζεις πως ο κόσμος δυσκολεύεται να σε εμπιστευτεί ξανά, τάζεις τα πάντα για να τους απομακρύνεις; Δεν χρειάζεται απαντήσει στα ερωτήματα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL