fbpx

, Σάββατο
15 Φεβρουαρίου 2025

search icon search icon

Τι κυβέρνηση θέλει τελικά ο πρόεδρος Νίκος;

Όσο περνάει ο χρόνος όλο και περισσότερο ξεδιαλύνεται η θολή στρατηγική του Νίκου Ανδρουλάκη. Πέραν της μετωπικής επίθεσης στη ΝΔ, τις δυσδιάκριτες αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και το αφήγημα της προοδευτικής διακυβέρνησης με τη συμμετοχή ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ25, ο κ. Ανδρουλάκης θα επιμένει στη θέση του για πρόσωπα κοινής αποδοχής στο ενδεχόμενο συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας. Μόνο που δεν μιλάμε για κυβέρνηση συνεργασίας.

Η στρατηγική του κ. Ανδρουλάκη στον δρόμο προς τις κάλπες προβλέπει μετωπική σύγκρουση με το «σύστημα Μητσοτάκη». Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Ανδρουλάκης έκανε πολύ πρόσφατα την κίνηση επίσκεψης στο γραφείο του Αντώνη Ελευθεριάνου, του εισαγγελέα Πρωτοδικών, ζητώντας να μην παραγραφεί τίποτα. Διόλου τυχαία είναι η κίνηση αυτή. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πίσω από τις λέξεις μιλάει για κάτι άλλο. Όταν ζητάει εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, εννοεί κάτι διαφορετικό από την προοδευτική διακυβέρνηση και θέλει να μας πάει πολλά χρόνια πίσω.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι αναφέρεται σε ένα είδος κυβέρνησης «ειδικού σκοπού» και βραχέος βίου. Μας πάει πίσω στο 1989 και στην κυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη, η οποία συστάθηκε μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΝ με στόχο στις 21 Σεπτεμβρίου 1989 η Βουλή να παραπέμψει τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο για ηθική αυτουργία κατ’ εξακολούθηση στο σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών (ή «σκάνδαλο Τόμπρα»), ενώ στις 27 Σεπτεμβρίου παραπέμφθηκε και για το σκάνδαλο Κοσκωτά (κατηγορούμενος για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία και το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας) μαζί με τους υπουργούς του Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα, Γεώργιο Πέτσο, Παναγιώτη Ρουμελιώτη και Δημήτρη Τσοβόλα. Ολοκληρώνοντας το έργο της, η κυβέρνηση Τζαννετάκη παραιτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 1989 προκειμένου να διοριστεί υπηρεσιακή με σκοπό τη διενέργεια εκλογών. Είτε μόνος του είτε υπό την καθοδήγηση άλλων παραγόντων, ο κ. Ανδρουλάκης επιχειρεί (ανεπιτυχώς κατά τη γνώμη μας) ολοφάνερα να δημιουργήσει συνθήκες πολιτικής αστάθειας και περιβάλλον «βρόμικου ’89».

Η εμμονή τόσο του Νίκου Ανδρουλάκη όσο και του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι η προοδευτική διακυβέρνηση, αφού κανείς από τους δύο δεν θέλει τον Γιάνη Βαρουφάκη. Ο κεντρικός τους στόχος είναι απλώς «να πέσει ο Μητσοτάκης». Επί της ουσίας, δεν ενδιαφέρονται για τη διακυβέρνηση της χώρας ούτε για τα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού. Ο «Νικόλας ο κραταιός» έχει αναλάβει μια συγκεκριμένη αποστολή να φέρει σε πέρας. Το ποιοι επωφελούνται από ένα τέτοιο σχέδιο πολιτικής ανωμαλίας είναι πασιφανές. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.