Πριν από λίγες μέρες, η Κεντρική Τράπεζα της Ισπανίας δημοσίευσε την τριμηνιαία έκθεσή της για την πορεία του πληθωρισμού στη χώρα.
Του ΦΩΤΗ ΣΙΟΥΜΠΟΥΡΑ
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας, ο δομικός πληθωρισμός στην Ισπανία κατέγραψε το υψηλότερο ποσοστό των τελευταίων 37 ετών, φτάνοντας στο 7,7% σε ετήσια βάση, ακολουθώντας μια ραγδαία αύξηση από το 2021 μέχρι σήμερα. Ο πληθωρισμός, παρά τη μείωση και τον μηδενισμό του ΦΠΑ, που είχε επιβάλει η συμμαχική κυβέρνηση σοσιαλιστών και αριστερών σε μια σειρά από προϊόντα διατροφής, αυξήθηκε, από το 5,7% του Δεκεμβρίου, στο 5,9% του Ιανουαρίου και στο 6,1% του Φεβρουαρίου, αποδεικνύοντας πως η οικονομική πολιτική της ισπανικής κυβέρνησης δεν έχει στεφθεί με επιτυχία. Και πολύ περισσότερο, το μέτρο μηδενισμού του ΦΠΑ δεν απέδωσε.
Οι εγχώριοι οπαδοί του ισπανικού σοσιαλιστικού κόμματος (PSOE/S&D) και του ισπανικού κόμματος της ενωμένης Αριστεράς (UnidasPodemos) είχαν εκφράσει τότε τον ενθουσιασμό τους από τη λήψη αυτών των μέτρων και ζητούσαν επίμονα από την κυβέρνηση να προχωρήσει στη μείωση του ΦΠΑ τουλάχιστον στα προϊόντα διατροφής και στα καύσιμα. Η κυβέρνηση όμως είχε επιλέξει αφ’ενός τη δημιουργία των «καλαθιών», που δεν είχαν δημοσιονομικό κόστος, και αφετέρου την υιοθέτηση των «pass», που είχαν στοχευμένη κατεύθυνση και μηδενικό δημοσιονομικό αποτύπωμα.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ συναγωνίζονταν στην οξύτητα της κριτικής τους, εστιάζοντας στη «μη σύγκρουση της κυβέρνησης με τα κυκλώματα της κερδοσκοπίας» και στη «μη οριζόντια μείωση του ΦΠΑ». Ωστόσο, η πραγματικότητα για μια ακόμα φορά ήρθε να τους διαψεύσει.
Το παράδειγμα της Ισπανίας προσφέρει χειροπιαστές αποδείξεις που πιστοποιούν την ευθυκρισία της ελληνικής κυβέρνησης, όσον αφορά τη μη χρησιμοποίηση του ΦΠΑ ως εργαλείου τιθάσευσης του πληθωρισμού. Διότι θα ήταν ένα μέτρο με ιδιαίτερο δημοσιονομικό βάρος, τα ευεργετήματα του οποίου θα «χάνονταν» μέσα στις διαδρομές της εφοδιαστικής αλυσίδας, των παραγωγικών διαδικασιών και των εμπορικών σημείων πώλησης.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
