H Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα που έληξε προ ωρών στην Πράγα ήταν στην ουσία μια συνεύρεση των κρατών που συναπαρτίζουν την οικογένεια της ΕΕ και αυτών που θέλουν να γίνουν μέρος αυτής της οικογένειας, με την οποία ήδη «δένονται» με διάφορους δεσμούς και συμφωνίες.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Γάλλου προέδρου Μακρόν, που υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και διοργανώθηκε με τη συμμετοχή 44 χωρών, ως απάντηση στην επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και «κατά ολόκληρης της Ευρώπης», όπως στάλθηκε και ως κοινό μήνυμα προς τη Μόσχα.

Άλλωστε από αυτό το «μάζεμα» οι μόνοι Ευρωπαίοι, βάσει γεωγραφικής θέσης, που απουσίαζαν ήταν η Ρωσία και η Λευκορωσία. Τα καλά σταματούν κάπου εδώ. Γιατί στην εξέλιξη των εργασιών, στη διάρκεια των τραπεζών και των κύκλων συζητήσεων, των γευμάτων εργασίας, διαπιστώνονταν οι διαφορές -χαώδεις σε πολλές περιπτώσεις- ανάμεσα στους συμμετέχοντες.

Ακόμα και σε ό,τι αφορά την κοινή αποστολή του μηνύματος ενότητας απέναντι στη Ρωσία υπήρχαν ρωγμές, από τη στιγμή που στις εργασίες συμμετείχαν ο Αζέρος πρόεδρος Αλίγεφ, ο Β. Όρμπαν και βέβαια ο Ερντογάν, ηγέτες που δεν μπορεί να πει και κανείς ότι διάκεινται αρνητικά έναντι του Βλ. Πούτιν.

Πίσω από τα βιαστικά χαμόγελα και το επιφανειακό κλίμα ικανοποίησης κρύβονται σύγκρουση συμφερόντων, διαφορετικές προσεγγίσεις, αντιθέσεις που εξελίσσονται ή μπορεί να εξελιχθούν σε συρράξεις.

Για παράδειγμα, η παρουσία των ηγετών της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν στη Σύνοδο και η ειρηνευτική προσπάθεια από πλευράς Μακρόν και Μισέλ, η οποία επισφραγίστηκε με ένα τραπέζι εξεύρεσης λύσης σε μια «μπαρουταποθήκη» της γειτονιάς μας. Ο Αρμένιος πρωθυπουργός Πασινιάν, ως άλλος Βερκιγκετορίξ στη Ρώμη, σύρθηκε στην Πράγα για να παραστεί στις προσπάθειες ειρήνευσης, συμμετέχοντας σε τραπέζι ακόμα και με τους Ερντογάν και Αλίγεφ!

Όμως και άλλες γωνιές των φαινομενικά ευχάριστων συζητήσεων πρωθυπουργών και προέδρων
απέπνεαν δυσαρέσκεια. Πολωνοί και χώρες της Βαλτικής που περίμεναν περισσότερα κατά του Πούτιν, τα Δυτικά Βαλκάνια που βλέπουν να πηγαίνουν πίσω τα ουσιαστικά βήματα ένταξης, η καχυποψία έναντι της Βρετανίας από τα περισσότερα μέλη της ΕΕ, αν και παρατηρήθηκαν σημεία συμφωνίας Λονδίνου-Παρισιού.

Και βέβαια, ο γνωστός Ερντογάν που το παίζει και δυσαρεστημένος, αφού ο Κ. Μητσοτάκης δεν τον
άφησε να ολοκληρώσει ένα υποκριτικό σόου μπροστά στους Ευρωπαίους, κάνοντας το άσπρο μαύρο για τα Ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό, το Μεταναστευτικό.

Ο γνωστός Ερντογάν, που πιθανώς να γελάει στο τηλέφωνο μιλώντας με τον Πούτιν για αυτά που ειπώθηκαν στην Πράγα.

«P»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL