Παρατηρώ με μεγάλο ενδιαφέρον τον ντόρο που γίνεται γύρω από τη μεταγραφή Ζαγοράκη στο ΠΑΣΟΚ.

Όχι τόσο από πλευράς ΝΔ, ούτε τα πυρά από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ ή Νέας Αριστεράς. Αλλά από τους ίδιους τους «συντρόφους», την βάση του κινήματος. Στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου ο Θοδωρής Ζαγοράκης έλαβε το δεύτερο μεγαλύτερο χειροκρότημα της αίθουσας ενώ δεκάδες ήταν αυτοί που ήθελαν μια σέλφι μαζί του.

Από την ανακοίνωσή του όμως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αρκετοί πανελλαδικά αλλά κυρίως στην Θεσσαλονίκη αντέδρασαν αρνητικά. Στο ΠΑΣΟΚ μάλλον έχουν ξεχάσει πως είναι να είσαι μεγάλο κόμμα. Πως είναι να είσαι πολυσυλλεκτικό κόμμα. Ξέχασαν τις εποχές που έπαιρναν 45%, που εξέλεγαν κάθε καρυδιάς καρύδι, που στις τάξεις τους είχαν πέρα από σοβαρά πολιτικά στελέχη και ηθοποιούς, αθλητές, τραγουδιστές κλπ.

Η 12ετία με το ΠΑΣΟΚ ως πολιτικός κομπάρσος άφησε μάλλον κουσούρια στην βάση. Το κουσούρι ενός μικρού κόμματος που για να χρυσώσει το χάπι μιλάει για ιδεολογική καθαρότητα. Αν τυχόν θέλουν στο κόμμα να ξαναγίνουν μεγάλοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι στην απαραίτητη ένωση του δημοκρατικού μετώπου θα κληθούν να συνυπάρξουν με απολιτίκ υποψηφίους μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑίο που μιλούσε στα καφενεία για Γερμανοτσολιάδες.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA